Fulltrúar stjórnarandstöðunnar í stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd kalla eftir því að tillögu Sigríðar Á. Andersen um skipun dómara í Landsrétt verði vísað frá.

Telja nefndarmennirnir óljóst hvort ráðherra hafi sinnt rannsóknarskyldu sinni og virt andmælarétt í samræmi við stjórnsýslulög þegar tillagan var lögð fram. Ekki hafi reynst unnt að afla nægjanlegra sérfræðiálita í málinu, þinginu og nefndinni hafi verið gefinn óhóflega skammur tími til skoðunar þess og stjórnarmeirihlutinn hafi ekki sýnt neinn vilja til að fresta afgreiðslu málsins til að veita ráðherra tækifæri til að bæta úr annmörkum og tryggja vandaða málsmeðferð.

Þetta kemur fram í áliti minnihlutans sem lagt var fram í kvöld, en undir það rita Katrín Jakobsdóttir, formaður Vinstri grænna, Birgitta Jónsdóttir og Jón Þór Ólafsson úr Pírötum og Sigurður Ingi Jóhannsson, formaður Framsóknarflokksins.

Mynd: Pressphotos

Eins og Stundin greindi frá fyrr í kvöld styður meirihluti stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar Alþingis tillögu dómsmálaráðherra þess efnis að vikið verði frá mati nefndar um mat á umsækjendum um dómarastörf við skipun í Landsrétt. Þingflokkur Pírata hefur hins vegar undirbúið vantrauststillögu á Sigríði Andersen dómsmálaráðherra og íhugar að leggja hana fram ef málinu verður ekki vísað frá.

„Um er að ræða grundvallarmál sem varðar skipun nýs dómstóls sem er falið mikilvægt hlutverk í dómskerfi landsins og markar tímamót í réttarsögunni,“ segir í áliti minnihlutans sem telur nauðsynlegt að sátt ríki um skipun dómara við Landsrétt og skipun þeirra sé hafin yfir allan vafa. 

„Minni hlutinn deilir ekki um að ráðherra hefur heimild til að víkja frá mati dómnefndar svo fremi sem meiri hluti Alþingis samþykki þá tilhögun. Hins vegar er ráðherra ekki undanþeginn þeirri meginreglu stjórnsýslulaganna sem fjallað hefur verið um í dómum og álitum umboðsmanns Alþingis og byggt hefur verið á hér á landi í langan tíma að skipa skuli þann hæfasta sem völ er á úr hópi umsækjenda. Sú regla tryggir almannahagsmuni og uppfyllir jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar,“ segir í nefndarálitinu. Vísað er sérstaklega til dóms Hæstaréttar í máli nr. 412/2010, frá 14. apríl 2011, þar sem hluti niðurstöðunnar var að ráðherra hefði við skipan héraðsdómara í embætti ekki uppfyllt rannsóknarskyldu sína við töku ákvörðunarinnar. „Ljóst er að liggja þarf fyrir fullnægjandi rökstuðningur fyrir því að þeir umsækjendur sem ráðherra leggur til séu a.m.k. jafnhæfir og þeir sem dómnefndin leggur til.“

Minnihlutinn telur að bæði ráðherra og Alþingi hefðu þurft lengri tíma til að afgreiða málið svo ráðherra gæti uppfyllt rannsóknarskyldu sína með óyggjandi hætti. Þannig gæti þingið vel komið saman síðar í sumar til að ljúka málinu. „Það er í takt við álit þeirra sérfræðinga sem komu fyrir nefndina sem töldu að til að leggja á það sérfræðilega skoðun hvort ráðherra hefði framkvæmt fullnægjandi mat á einstökum umsóknum miðað við þau sjónarmið sem hann teldi að samræmdist best þörfum Landsréttar þyrfti einfaldlega miklu meiri tíma og miklu meiri aðgang að gögnum.“ Fram kemur að minnihlutinn hafi ítrekað lagt til að málinu yrði frestað þannig að ráðherra gæti farið yfir þær athugasemdir sem hafa komið fram á þeim skamma tíma sem liðinn er frá því að tillaga ráðherra lá fyrir, sem og að stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis fengi eðlilegan tíma til að sinna hlutverki sínu. Við þessari kröfu hafi ekki verið orðið.