Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 5 árum.

Segir stjórnvöld þurfa að tryggja tekjur allra landsmanna

Ólaf­ur Mar­geirs­son seg­ir betra að stjórn­völd lofi miklu strax til að koma í veg fyr­ir að efna­hags­áfall­ið vegna COVID-19 smit­ist yf­ir í fjár­mála­kerf­ið.

Segir stjórnvöld þurfa að tryggja tekjur allra landsmanna
Ólafur Margeirsson Doktor í hagfræði segir áfallið verða öðruvísi en í hruninu 2008.

Ólafur Margeirsson, doktor í hagfræði, segir að stjórnvöld ættu þegar í stað að lofa því að tryggja tekjur allra Íslendinga á meðan COVID-19 faraldurinn gengur yfir. „Það er betra að lofa miklu og bakka svo með það, frekar en að lofa ekki nægilega miklu og þurfa síðan að stækka það,“ segir hann.

Stjórnarfrumvarp þess efnis að ríkissjóður greiði tímabundið laun þeirra sem sæta þurfa sóttkví liggur nú fyrir Alþingi. Stjórnvöld víða í Evrópu og í Bandaríkjunum hafa nú til skoðunar aðgerðir af þessum toga, allt frá því að greiða laun fólk sem vinnur heima til hugmynda um tímabundin borgaralaun handa öllum. Óttast er að sum fyrirtæki séu ekki í stakk búin til að lifa af höggið vegna samkomubanna og minni umsvifa. „Hið opinbera vill vera pottþétt á því að fólk geti borgað leiguna sína, reikninga af hita og rafmagni, íbúðalánin og svo framvegis,“ segir Ólafur. „Yfirlýsing þess efnis að tekjur fólks séu tryggðar gæti stoppað það að fólk örvænti.“

Ólafur minnir á að stjórnvöld hafi tryggt innstæður almennings í bönkum í hruninu 2008, en að nú ætti að byrja á hinum endanum og tryggja tekjur. Þetta þurfi að gera því ástandið nú sé öðruvísi en þá. „Þá varð fjármálaáfall sem varð að áfalli í raunhagkerfinu,“ segir hann. „Núna erum við að tala um áfall í raunhagkerfinu sem fer yfir í bankakerfið ef það er ekki stoppað. Þess vegna eru seðlabankar og ríkissjóðir í Evrópu á fullu að grípa það sem grípa verður.“

Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnahagsráðherra, hefur sagt að halli á ríkissjóði verði minnst 100 milljarðar í ár, meðal annars vegna kostnaðar við aðgerðir til að sporna við ástandinu. „Varðandi það að fjármagna þetta, þá er það afskaplega einfalt því Ísland er með eigin mynt,“ segir Ólafur. „Málið er ekki að horfa á einhverja tölu núna, heldur sjá til þess að fólk hafi tekjur og að áfallið sem á sér stað núna í raunhagkerfinu smitist ekki yfir í fjármálakerfið. Blessunarlega er fjármálakerfið á Íslandi miklu sterkara nú en það var fyrir 12 árum og er í öfundsverðri stöðu miðað við lönd í Evrópu.“

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.
Tengdar greinar

Covid-19

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár

Loka auglýsingu