Kröfur Eflingar og Starfsgreinasambandsins snúast um flata krónutöluhækkun ofan á greidd grunnlaun, meðal annars lágmarkslaunatrygginguna sem nú er 300 þúsund krónur á mánuði. Með þessu yrði meðalhækkun launa yfir línuna í atvinnulífinu mun minni að meðaltali en hækkun lægstu launa og prósentuhækkun launa fallandi þegar sama krónutala kemur ofan á hærri laun.
Þetta kemur fram í yfirlýsingu sem Efling stéttarfélag hefur gefið út vegna forsíðuumfjöllunar Fréttablaðsins í dag. Í Fréttablaðinu er fullyrt að kröfurnar sem Starfsgreinasambandið hafi sett fram í kjaraviðræðum sínum við Samtök atvinnulífsins feli í sér að laun meginþorra félagsmanna í aðildarfélögum sambandsins „hækki á bilinu tæplega 70 prósent til 85 prósent á næstu þremur árum“ samkvæmt útreikningum blaðsins. Segir Fréttablaðið að gert sé ráð fyrir því í kröfugerð sambandsins að regluleg heildarmánaðarlaun hópbifreiðarstjóra innan Eflingar fari úr að meðaltali 493 þúsund krónum, eins og þau voru í fyrra, í 913 þúsund krónur árið 2021 og hækki þannig um 85 prósent. Er þá miðað við óbreyttan fjölda greiddra yfirvinnutíma.
Efling gagnrýnir fréttaflutninginn. „Allur þorri Eflingarfólks er á 300 þúsund króna lágmarkslaunatryggingunni (þeir sem eru á lægri taxta fá launin brúuð upp í 300.000). Sá hópur fær hlutfallslega mesta hækkun, eða 13,9% á ári og þrisvar sinnum það á þremur árum. Vegna þess að launahækkanir við flata krónutöluhækkun eru fallandi í prósentum þá verður hækkun meðallauna 6,5% og hækkun heildarlauna að öðru óbreyttu 5,4% á ári – og þrisvar sinnum það á þremur árum,“ segir í tilkynningu stéttarfélagsins. „Það er því vægast sagt villandi að tala eins og meðalhækkun launa yfir línuna yrði í tugum prósenta á þriggja ára tímabili þegar hún verður 16,2% til 19,4%. Það er ansi langt undir 82% hækkun launa bankastjóra Landsbankans.“
Fram kemur að kostnaðarauki atvinnulífsins við hina flötu krónutöluhækkun taki mið af meðalhækkun og dreifingu launafólks á launabil.
„Eins og sjá neðst í töflunni er nýjasta verðbólguspá Hagstofunnar fyrir 2019 3,8% og svigrúm til launahækkana samkvæmt formúlunni verðbólga + framleiðniaukning um 5,3% eða nálægt meðalhækkun heildarlauna (5,4%) að öðru óbreyttu. Svigrúmið til launahækkana er þannig nýtt hlutfallslega meira í þágu lægri launa – þó allir fái sömu krónutöluhækkun.“
Efling telur að íslenskt atvinnulíf geti „auðveldlega borið slíka meðalhækkun launa“ og að þeir sem hafi áhyggjur af óhóflegum og óábyrgum launahækkunum eigi að beina sjónum sínum annað en að verkalýðshreyfingunni.
Í tilkynningu Eflingar er eftirfarandi haft eftir Sólveigu Önnu Jónsdóttur, formanni Eflingar, sem beinir spjótum sínum sérstaklega að viðskiptaritstjóranum Herði Ægissyni, höfundi fréttarinnar og leiðarahöfundi:
„Öfgaskoðanir þær sem Hörður Ægisson aðhyllist þegar kemur að efnahagsmálum eru ekki lengur bundnar við leiðara eða skrif í Markaðinn. Nú er forsíða Fréttablaðsins undirlögð af þessari yfirgengilegu vitleysu. Það er ekki annað hægt en að hrista hausinn. Einhver örvænting hefur gripið um sig í hópi þeirra sem aðhyllast ofræði íslensku auðstéttarinnar. Þessi örvænting hefur drifið málflutning þeirra langt útfyrir öll siðferðismörk. Lágmarkskröfur um leiðréttingu launa eru kallaðar sturlun á meðan við eigum að trúa því að launahækkanir bankastjóra séu náttúrulögmál. Það er greinilegt að það fjarar stöðugt undan trúverðugleika þeirra, og þau finna það. Þau voru búin að telja sjálfum sér trú um að verka- og láglaunafólk á Íslandi væri búið að sætta sig við hlutskipti sitt, og þau einfaldlega sturlast þegar við segjum nei. Það er náttúrulega ótrúleg kaldhæðni fólgin í því að þegar það gerist, þá saka þau okkur um sturlun.“
Athugasemdir