Mike Pence flýgur um heiminn, með hárgreiðslu sem haggast ekki, hann brosir með postulínstönnunum sínum og tekur í útréttar hendur. Hann er næstráðandi voldugustu þjóðar í heimi. Hann ákveður sjálfur hverja hann hittir og um hvað er talað. 

Flugvélin hans Mike stoppaði í sjö tíma á Keflavíkurflugvelli. Mike ákvað að drepa hérna niður fæti og honum fylgdu sjö herflugvélar og hundrað manna lið starfsfólks og öryggisvarða. Varaforsetahjónin veifuðu til viðstaddra þegar þau stigu út úr einkaþotunni Air Force Two. Umferð um borgina sætti ströngum takmörkunum meðan stórmennið Pence dvaldi hér og sums staðar var reyndar lokað fyrir umferð alfarið. Þá skriðu leyniskyttur á maganum á nærliggjandi húsþökum.

En það er víst mjög mikill heiður að fá þennan varaforseta Bandaríkjanna hingað í heimsókn, þótt hann sé vond manneskja, grimmur við börn á flótta, hatursmaður hinsegin fólks, andstæðingur kvenfrelsis og ofstækismaður í trúmálum og andstæðingur allra mótvægisaðgerða gegn hamfarahlýnun. Það er samt mikilvægt að hann geti flogið hingað í einkaþotunni með herþoturnar sér við hlið og talað við hann Guðlaug Þór um nauðsyn þess að auka vígbúnað og svo auðvitað gagnkvæm viðskipti og fjárfestingar. Það er líka mikill heiður að hann skuli stinga upp í sig snittu í félagi við forsetahjónin, og stórkostlegur diplómatískur sigur að þau stingi saman nefjum á Keflavíkurflugvelli, Katrín og Pence. 

„Meðan íslenska þjóðin vonaði að athygli stórmennisins stækkaði hana sjálfa varð niðurstaðan þvert á móti sú að við vorum svo lítil og heimóttarleg“

Ekkert sem sagt og gert var á þessum sjö tímum mun þó breyta Pence í eitthvað annað en Pence. Menn eins og hann taka líka ekkert tillit til sjónarmiða annarra yfirhöfuð. Og meðan íslenska þjóðin vonaði að athygli stórmennisins stækkaði hana sjálfa varð niðurstaðan þvert á móti sú að við vorum svo lítil og heimóttarleg í þessu samhengi að það skilur eftir sig óhugnað í sálinni. 

Hér skiptist fólk í fylkingar, þá sem vilja taka á móti honum vegna þess að hann er fulltrúi allra Bandaríkjamanna en koma á framfæri kurteisislegum mótbárum og þá sem vilja að hann láti okkur í friði. Þriðja fylkingin vill sleikja á honum hendurnar í von um að hann gefi þeim eitthvað í staðinn.

Af því fæstum okkar líkar við Pence var reynt að ráða í táknmál heimsóknarinnar. Af hverju var forsetafrúin í hvítri dragt? Af hverju var Guðni forseti með armband í regnbogalitunum? Ætli Pence hafi tekið eftir regnbogafánum verkalýðshreyfingarinnar og Advania?

„Við vorum eins og indjánaþjóðflokkur að virða fyrir okkur hvíta manninn eða lítið sveitarfélag fyrir austan að fagna Alcoa“

Við vorum eins og indjánaþjóðflokkur að virða fyrir okkur hvíta manninn eða lítið sveitarfélag fyrir austan að fagna Alcoa á sínum tíma, með flissandi ráðherra í stuttu pilsi, knékrjúpandi sveitarstjórnarmenn, lítil eftirvæntingarfull börn með blóm og náttúruverndarfólk að gera gjörninga í bakgrunninum.

Ritstjóri Morgunblaðsins fagnaði Pence og átti jafnvel von á að stórmennið gaukaði einhverju góðu að vinum sínum, „hafnaraðstöðu eða „gjaldeyrislínu“. Fleiri sáu gríðarleg tækifæri í heimsókninni, Ísland stæði með pálmann í höndunum, hlýnun jarðar hefði sett okkur aftur á alheimskortið og nú vildu allar stórþjóðir vera vinir okkar.

Nokkrir stjórnmálamenn fá af sér mynd með Pence. Allir hafa skoðun á Pence. Hann hefur hins vegar enga skoðun á okkur. Honum finnst við nauðaómerkileg. Hann hefði alveg eins getað farið út í Surtsey og drukkið kaffið sitt í félagi við sjófuglana.

Þegar tækifæri gafst lyfti Pence upp annarri afturlöppinni og pissaði og þakkaði okkur innvirðulega fyrir að hafa hafnað boði Kínverja um að taka við mútufénu, Belti og braut. Flestir sperrtu eyrun, því það var náttúrlega ekki gott að maðurinn hefði komið alla þessa leið til að þakka fyrir eitthvað sem við höfðum alls ekki gert. En tilgangi heimsóknarinnar var þar með náð, það var búið að koma skilaboðum til Kínverja um að láta Ísland í friði. Bandaríkin ættu þetta svæði. Og það var búið að koma þeim skilaboðum til okkar að ef við þæðum boð Kínverja færum við gegn vilja Bandaríkjanna.

„Það var búið að koma þeim skilaboðum til okkar að ef við þæðum boð Kínverja færum við gegn vilja Bandaríkjanna“

Og skyndilega fékk heimsóknin og þetta viðskiptamót hans Guðlaugs Þórs á sig allt annan blæ. Er eitthvað sem heitir „frjáls viðskipti“ á tímum harðnandi átaka stórveldanna? Hvað er verið að versla með? 

En Mike var búinn að ljúka sínu erindi, eftir var bara að hitta forsætisráðherrann okkar, hana Katrínu, sem tókst bara þokkalega vel að halda haus í þessum félagsskap. Það var fallegt og krúttlegt en Pence dustar bara jakkaboðunginn áður en hann fer aftur upp í flugvélina sína.

Sjálf heimsóknin skilur ekkert eftir sig nema óbragð í munni, daufa brennisteinslykt, risastórt kolefnisspor, eitrað loft úr rassi herflugvéla og svo ómerkilegt kurteisishjal að orðin detta dauð til jarðar ofan í kaffibollana eða vínglösin eða hvað það er sem svona mikilvægt fólk drekkur, áður en þau ná eyrum viðmælanda síns.

Pence er áfram bara Pence og Katrín, Guðni og Guðlaugur Þór eru Katrín, Guðni og Guðlaugur Þór.