Hanna Katrín Friðriksson, áheyrnarfulltrúi Viðreisnar í velferðarnefnd Alþingis, segir að hún hafi ekki trú á að Ásmundur Einar Daðason félagsmálaráðherra hafi ekki skoðað minnisblöð sem samin voru innan velferðarráðuneytisins við skoðun þess á umkvörtunum þriggja barnaverndarnefnda á hendur Braga Guðbrandssyni og Barnaverndarstofu. Í það minnsta hljóti ráðherra að hafa verið kunnugt um innihald slíkra minnisblaða, annars hefði hann trauðla getað tekið afstöðu til niðurstöðu ráðuneytisins í málinu.
Minnisblöðin til í ráðuneytinu
Á opnum fundi velferðarnefndar í morgun spurði Hanna Katrín ráðherrahvort rannsókn ráðuneytisins á kvörtunum vegna samskipta við Braga og Barnaverndarstofu hefði ekki skilað neinum afurðum, minnisblöðum eða öðru sem gildi hefði í málinu, sem Ásmundi Einari hefði verið kunnugt um. Ásmundur Einar svaraði því til að hann vissi ekki betur en hann hefði upplýst um allt það sem máli hefði skipt á fundi nefndarinnar 28. febrúar síðastliðinn. Þegar Hanna Katrín ítrekaði spurningu sína og spurði hvort engin minnisblöð hefðu verið tekin saman við vinnu ráðuneytisstarfsfólks sem honum væri kunnugt um sagði Ásmundur Einar að niðurstaðan í málinu hefði byggt á minnisblöðum. Hann svaraði því hins vegar ekki hvort hann hefði séð þau eða af hverju þau hefðu ekki verið lögð fram á fundinum með velferðarnefnd.
Tilefni fundarins í morgun var forsíðuumfjöllun Stundarinnar frá því á föstudaginn þar sem greint var frá því að Bragi hefði, í samráði við föður málsaðila í barnaverndarmáli, beitt sér fyrir því að faðir, sem barnaverndarnefnd og meðferðaraðili óttuðust að hefði brotið kynferðislega gegn dætrum sínum, fengi að umgangast þær. Þá kom fram í umfjöllun Stundarinnar að aðstoðarmaður Ásmundar, lögfræðingur og skrifstofustjóri hefðu tekið við gögnum um málið – símtalslýsingu og tölvupóstssamskiptum sem Stundin birti í dag – fyrir hönd ráðherra á fundi þann 31. janúar 2018. Þannig hefði Ásmundi Einari mátt vera kunnugt um eðli afskipta Braga Guðbrandssonar af umræddu barnaverndarmáli áður en hann mætti á fund velferðarnefndar þann 28. febrúar en látið hjá líða að greina nefndarmönnum frá því sem hann vissi.
Fengu ekki upplýsingar um feril málsins
Í samtali við blaðamann Stundarinnar eftir fundinn sagði Hanna Katrín að það hefði verið spurt eftir umræddum gögnum á fundinum 28. febrúar.
„Vegna þess að ef maður þekkir eilítið til starfa innan ráðuneyta og stjórnsýslunnar veit maður að svona ferli er skjalfest. Það er verið afhenda einhverja tillögu. Síðan fer ráðherra eða einhver annar til þess bær aðili annað hvort eftir tillögunum eða ekki, eða breytir þeim. Það hins vegar á líka að vera skjalfest og liggja fyrir. Við fengum hins vegar engar upplýsingar um feril málsins á fundinum 28. febrúar, engin minnisblöð eða önnur gögn, þrátt fyrir að hafa ítrekað beðið um það. Það var endalaust vísað í þessi bréf sem fóru út um niðurstöðu skoðunar ráðuneytisins á málinu, þau voru eins og einhvers konar lokapunktur án þess að við fengjum að sjá hvað leiddi til þeirrar niðurstöðu,“ segir Hanna Katrín.
„Munnlega greindi ráðherra síðan frá því að það væri ljóst að forstjóri Barnaverndarstofu hefði ekki brotið lög. Við kölluðum eftir því skriflega en þá voru engin slík gögn til, það var bara eins og þessi vinna hefði dáið út. Við vitum hins vegar að sem betur fer eru ákvarðanir ekki teknar þannig í ráðuneytunum. Þegar minnisblöð í málum sem þessum eru tekin saman þá gengur maður út frá því að ráðherra sjái þau eða honum sé kynnt efni þeirra. Það kæmi mér því mjög á óvart ef ráðherra hefði ekki séð þau minnisblöð, bæði vegna þess að mér þætti undarlegt ef ráðherra teldi sig engu að síður til þess bæran að taka afstöðu til niðurstöðu ráðuneytisins um umkvartanir barnaverndarnefndanna á hendur Braga, og einnig vegna þess að ráðherra mátti vera ljóst að hann yrði spurður slík gögn á fundinum með velferðarnefnd 28. febrúar.“
Aðspurð hvort hún telji að embættisfærslur ráðherra hafi verið með eðlilegum hætti segir Hanna Katrín að áður en hægt sé að svara því þurfi að aflétta leynd yfir gögnum málsins. „Ég rengi að svo komnu máli ekki þá niðurstöðu að forstjóri Barnaverndarstofu hafi ekki brotið lög í þessu tiltekna máli. Það er hins vegar ýmislegt annað í þessu máli, það er fólk sem kvartar yfir samskiptum sínum við Barnaverndarstofu og þessi mál þurfa að fá einhverskonar lúkningu. Það þurfa að koma fram rök fyrir niðurstöðunni sem ráðuneytið komst að. Annars er þetta allt í lausu lofti og stjórnsýslan getur ekki virkað þannig.“
Athugasemdir