Þessi grein birtist fyrir rúmlega 2 mánuðum.

„Hver dagur segir sína sögu“

Mohamed Qanoo, fram­hald­skóla­kenn­ari á Norð­ur-Gaza, lýs­ir þeim hremm­ing­um sem hann og fjöl­skylda hans ganga nú í gegn­um og þeirri óvissu sem rík­ir á svæð­inu.

„Hver dagur segir sína sögu“
Mohamed Qanoo Mynd: Aðsend mynd

Ég ætla að tala aðeins um sjálfan mig, sem einn af tveimur milljónum manna sem búa á Gaza. Ég heiti Mohamed og kona mín heitir Toleen. Við eigum tvo syni, Ahmed og Adam. 

Við áttum fallegt fjölskyldulíf. Ég vann sem kennari og kona mín vann sem röntgentæknir. Við áttum heimili og vorum að búa okkur undir að taka á móti nýja barninu okkar, Adam. 

Lífi okkar var snúið á hvolf. Við vorum flutt frá heimili okkar, sem síðar var algerlega rifið, og bjuggum í tjöldum í Rafah. Við misstum vinnuna og allt sem gat framfleytt okkur.

Sonurinn elst upp á flótta

Stríðið magnaðist svo mikið að konan mín, Toleen, fæddi Adam með keisaraskurði án svæfingar vegna skorts á nauðsynlegum sjúkravörum. Hinn nýfæddi Adam ólst upp á flótta, ítrekað í hættu undir sprengjuárásum.

Eitt sinn var konan mín að gefa Adam brjóst þegar sprengjubrot hæfði handlegg hennar, skar á taugar …

Kjósa
25
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Raddir Gaza

Bakar kleinur fyrir bágstadda á Gaza – „Getum öll hjálpað“
ViðtalRaddir Gaza

Bak­ar klein­ur fyr­ir bág­stadda á Gaza – „Get­um öll hjálp­að“

Að horfa upp á stríð get­ur ver­ið yf­ir­þyrm­andi og haft í för með sér mikla van­mátt­ar­kennd. Þrátt fyr­ir það finn­ur fólk leið­ir til að gefa af sér með óvenju­leg­um hætti. Sig­ríð­ur Rósa Sig­urð­ar­dótt­ir er ein þeirra og styð­ur við og styrk­ir fólk á Gaza með því að selja klein­ur. Hún seg­ist forð­ast það að horfa á frétt­ir af ástand­inu og skil­ur ekki hvers vegna ekki sé grip­ið til að­gerða til að stöðva stríð­ið – en hún impr­ar á því að all­ir geti lagt hönd á plóg til að hjálpa.

Mest lesið

Einn á skútunni í 312 daga: „Ég er minn eigin herra“
4
Viðtal

Einn á skút­unni í 312 daga: „Ég er minn eig­in herra“

„Ég er nú meira fífl­ið, hvað er ég eig­in­lega að gera hér?“ hugs­aði sir Robin Knox Johnst­on með sér þeg­ar hann var að sigla und­an strönd­um Ástr­al­íu og heyrði tón­list­ina óma frá landi. Sú hugs­un varði ekki lengi og hann hefði aldrei vilj­að sleppa þeirri reynslu að sigla einn um­hverf­is jörð­ina. Nú hvet­ur hann aðra til að láta drauma sína ræt­ast, áð­ur en það verð­ur of seint.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Mest lesið í mánuðinum

Hann var búinn að öskra á hjálp
3
Viðtal

Hann var bú­inn að öskra á hjálp

Hjalti Snær Árna­son hvarf laug­ar­dag­inn 22. mars. For­eldr­ar hans lásu fyrst um það í frétt­um að hans væri leit­að í sjón­um, fyr­ir það héldu þau að hann væri bara í göngu­túr. En hann hafði lið­ið sál­ar­kval­ir, það vissu þau. Móð­ir Hjalta, Gerð­ur Ósk Hjalta­dótt­ir, lýs­ir því hvernig ein­hverf­ur son­ur henn­ar gekk á veggi allt sitt líf, og hvernig hann veikt­ist svo mik­ið and­lega að þau voru byrj­uð að syrgja hann löngu áð­ur en hann var dá­inn.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár