Klukkan var bara tíu að morgni en Sigmund Freud var byrjaður að soga ofan í sig reykinn úr fjórða vindli dagsins, og það var sannarlega enginn smávindill. Þeir yrðu að minnsta kosti 20 áður en yfir lyki. Freud fann greinilega fyrir þykkildi í neðri vörinni þegar hann japlaði á vindlinum en neitaði staðfastlega að horfast í augu við að tengsl gætu verið milli reyksins og þykkildisins.

Samt hafði hann séð menn þar sem einmitt svona þykkildi hafði breyst í krabba sem reif að lokum í sig allan kjálkann.

En það mundi aldrei koma fyrir hann, hugsaði Freud. Þetta var bara einhver smá bólga, ha? Já, segjum það.

Skilaboð frá Guði

Til að leiða hugann frá þessum hugsunum, þá greip Freud efsta bréfið í bunkanum sem þjónustustúlka hafði lagt við morgunverðarborð hans. Það var frá Ernst Simmel, ungum kollega hans sem var nýbúinn að stofna heilsuhæli fyrir ja, „taugaveiklað“ fólk í …