Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 5 árum.

Kraftaverkið við Vislu

Rauði her­inn virt­ist þess al­bú­inn að kremja frjálst Pól­land í ág­úst 1920. Pól­ver­inn Fel­ix Dsers­in­skí beið eft­ir að hefja „sverð bylt­ing­ar­inn­ar“ á loft yf­ir lönd­um sín­um. En Józef Piłsudski leið­togi Pól­verja var ekki bú­inn að gef­ast upp.

Kraftaverkið við Vislu
Felix Dsersinskí Honum var ætlað að verða gæfumaður. Hann dó árið 1926 af hjartaslagi og var sárt saknað - af Stalín.

Dsersinkí var auðvitað löngu búinn að jafna sig. Auðvitað. Það var í nýárspartíinu í Kreml 1. janúar 1920 sem hann hafði gengið af göflunum. Hann varð dauðadrukkinn, hann sem nánast aldrei snerti áfengi, alltof strangur við sjálfan sig til að láta slíkt eftir sér.

En í það eina sinn missti hann tökin.

Ofurölvi slangraði Felix Dsersinskí, yfirmaður leyniþjónustunnar, milli félaga sinna í æðstu stjórn kommúnistaflokksins Rússlands og nú æðstu manna ríkisins. Þeir voru þarna allir, Lenín, Trotskí, Sinovév, Kamenév, Lúnatjarskí, Rýkov, Stalín. Og Dsersinkí sturtaði í sig úr hverju staupinu á fætur öðru og heimtaði, já, beinlínis grátbað þá um að taka hann að lífi.

„Trotskí, vinur minn, viltu taka upp byssuna þína og skjóta mig? Lenín, gerðu það, fyrirskipaðu að ég verði skotinn á færi! Ég á ekki skilið að lifa! Enginn á skilið að lifa sem hefur unnið þau viðbjóðslegu grimmdarverk sem ég hef gert. Kamenév, við erum …

Kjósa
1
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.
Tengdar greinar

Flækjusagan

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
2
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.
Eini sjúkdómurinn sem kenndur er við Ísland
3
ViðtalME-faraldur

Eini sjúk­dóm­ur­inn sem kennd­ur er við Ís­land

„Þeg­ar hann sá pass­ann henn­ar hróp­aði hann upp yf­ir sig: Ice­land, Icelandic disea­se! og hún sagði hon­um að hún hefði sjálf veikst af sjúk­dómn­um,“ seg­ir Ósk­ar Þór Hall­dórs­son, sem skrif­aði bók um Ak­ur­eyr­ar­veik­ina þar sem ljósi er varp­að á al­var­leg eftir­köst veiru­sýk­inga. Áhugi vís­inda­manna á Ak­ur­eyr­ar­veik­inni sem geis­aði á miðri síð­ustu öld hef­ur ver­ið tölu­verð­ur eft­ir Covid-far­ald­ur­inn.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár