Fyrrverandi forstjóri Tals, Ragnhildur Ágústsdóttir, kærði kaupsýslumanninn Jóhann Óla Guðmundsson og hæstaréttarlögmanninn Stefán Geir Þórisson fyrir „frels­is­svipting­u“, sem hún telur vera dæmi um „kynbundið ofbeldi“, árið 2009. Ragnhildur segir þessa sögu sína í pistli á Kjarnanum og tengir greinina við Metoo-herferðina. Sagan tengist deilum um yfirráð yfir fjarskiptafyrirtækinu í lok árs árið 2008 þar sem hluthafar þess tókust á, meðal annars meirihlutaeigendurnir í Teymi og Jóhann Óli Guðmundsson sem var stofnandi Tals og oft er kenndur við Securitas.

Ragnhildur nafngreinir ekki þá Jóhann Óla og Stefán Geir í pistlinum, en áður hefur verið greint frá kæru sem hún lagði fram á hendur þeim hjá lögreglunni. Ragnhildur lýsir því hvernig henni var gert að skrifa undir samning um starfslok sín hjá Tali, eftir að hafa gegnt forstjórastarfinu um nokkurra mánaða skeið í byrjun árs 2009, þar sem hluti hluthafanna vildi að Hermann Jónasson tæki aftur við forstjórastarfinu en hún hafði tekið við því af honum í lok desember 2008. 

 „Þú hefur ekki hug­mynd um hvað þú ert búin að koma þér útí stelpa“

Ýtt niður og skipað að skrifa undir

Lýsing Ragnhildar á því sem hún kærði sem frelsissviptingu er svohljóðandi en hún hafði þá verið kölluð á fund með Jóhanni Óla og Stefáni Geir: „Ég var ekki fyrr komin inn í her­bergið en að hurð­inni var lokað á eftir mér og lagt fyrir mig plagg sem mér var gert að lesa. Ég sett­ist tor­tryggin niður og las fyrstu lín­urnar en spurði svo hvað væri eig­in­lega um að vera. Þá tók hæsta­rétt­ar­lög­mað­ur­inn um­búða­laust til máls og greindi frá því að um væri að ræða brott­vikn­ingu úr starfi þar sem ráðn­ing mín í starf forstjóra hafi verið ólög­mæt og að ég þurfi að kvitta undir plagg­ið. Ég tók upp far­símann til að hringja í lög­fræð­ing­inn minn sem ég hafði ráð­fært mig við varð­andi mína stöðu nokkrum vikum áður. Ég náði sam­bandi við skipti­borð­ið, kynnti mig og bað um sam­band og skömmu síðar svar­aði lög­fræð­ing­ur­inn með nafni en þá slitn­aði sam­band­ið. Ég hringdi strax aftur en heyrði þá rödd svara „Lokað hefur verið fyrir þetta síma­núm­er“. Vit­andi hvernig fjar­skipta­geir­inn virk­aði, leit ég van­trúuð á þá félaga sem enn voru stand­andi og spurði: „Létuð þið loka fyrir síma­núm­erið mitt?“ Þegar þeir svör­uðu ekki stóð ég upp og sagði „Ég ætla að fara inn á skrif­stofu og hringja í lög­fræð­ing­inn minn“. Þá steig hæsta­rétt­ar­lög­mað­ur­inn á­kveðið fyrir dyrnar og í sömu andrá snéri full­trúi minni­hluta­eig­anda sér að mér og ýtti mér ákveðið niður í sætið og sagði: „Þú ferð ekki út úr þessu her­bergi fyrr en þú ert búin að skrifa undir þetta plagg“.“

Ekkert kom út úr málinu hjá lögreglunni segir Ragnhildur í pistlinum og var kærunni vísað frá á endanum. 

Ríkisforstjóri hluti af sögunni

Ragnhildur segir í pistlinum að Hermann Jónasson, sem ráðinn var í starf forstjóra Íbúðalánasjóðs árið 2015, hafi komið að starfslokum hennar hjá Tali. Hún nafngreinir Hermann ekki í pistlinum en ljóst er að hún er að vísa til Hermanns. Hún segir að á meðan henni hafi verið haldið inni í herberginu til að skrifa undir starfslok sín hafi Hermann boðað til starfsmannafundar: „Ég frétti síðar hjá nokkrum starfs­mönnum að menn­irnir tveir sem ég var að glíma við inni í fund­ar­her­berg­inu voru ekki einir að verki. Meðan mér var haldið inni í fund­ar­her­bergi hafði fyrrum for­stjóri valsað inn í fyr­ir­tækið og boðað til starfs­manna­fundar þar sem hann tjáði starfs­fólk­inu að ég hefði látið af störfum og að hann væri aftur tek­inn við for­stjóra­taumun­um. Því miður sá ég hann aldrei þennan til­tekna dag og því gat ég ekki lagt fram kæru á hendur honum eins og hinum tveimur þó ég sé ekki í vafa um að hann hafi verið vit­orðs­maður í þess­ari fram­kvæmd allri.“

Varð að tjá sigRagnhildur segir í pistlinum að hún hafi orðið að tjá sig um reynslu og tengir sögu sína við Metoo-herferðina.

Tengir söguna við starfslok Hermanns í Arion

Ragnhildur nefnir í lok pistilsins að Hermann hafi gegnt forstjórastarfinu um í eitt og hálft ár eftir þetta og að hann hafi svo farið í bankageirann og verið vændur um kynferðislega áreitni sem leiddi til þess að hann missti starf sitt. „Til að gera langa sögu stutta þá sat for­stjór­inn sem fast­ast í sínum stól næstu 18 mán­uð­ina eða svo. Þegar hann lét af störfum fór hann aftur í banka­geir­ann og vann þar sem stjórn­andi um nokk­urra mán­aða skeið þar til hann var settur í leyfi eftir að upp komu ásak­anir um kyn­ferð­is­lega áreitni gagn­vart nokkrum kven­kyns starfs­mönnum bank­ans. Smá­vægi­leg umfjöllun varð um það mál í fjöl­miðlum en málið náði aldrei neinum hæð­um. Um margra ára skeið vildi ég sem minnst af honum og félögum hans vita.“ 

 Segir tíma þagnarinnar liðinn

Ragnhildur segir í samtali við Stundina að hún vilji ekki tjá sig frekar um málið umfram það sem kemur fram í pistlinum á Kjarnanum.

Í pistlinum segir hún að hafi orðið að opna sig um reynslu sína:  „Ég hef álasað sjálfa mig fyrir að hafa þagað yfir mál­inu. Að hafa ekki sagt frá og þar með lagt mitt á vog­ar­skál­arnar til að forða því að menn af þessu tagi kæmust í áhrifa­stöð­ur. Að hafa með þögn­inni stefnt öðrum konum í hættu. En ekki leng­ur. Tím­inn þagn­ar­innar er lið­inn. Við verð­um, sem þjóð­fé­lag, að rísa upp gegn kúltúr sem lætur ein­stak­linga halda að þeir geti traðkað yfir annað fólk á skítugum skón­um. Við verð­um, sem þjóð, að krefj­ast þess að virð­ing sé borin fyrir öllum og standa vörð um þá hug­sjón.“

Hermann Jónasson var ekki viðlátinn þegar Stundin hafði samband við Íbúðalánasjóð til að spyrja hann um málið þar sem hann var á fundi. Stundin náði heldur ekki samband við Stefán Geir Þórisson í gengum skiptiborð lögmannsstofunnar sem hann vinnur hjá.