Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 8 árum.

Hérna vill Hinrik prins ekki hvíla! Dagbók frá Kaupmannahöfn XVII

Ill­ugi Jök­uls­son les dönsku blöð­in um þá ákvörð­un Hinriks prins að hvíla að end­ingu ekki við hlið konu sinn­ar

Hérna vill Hinrik prins ekki hvíla! Dagbók frá Kaupmannahöfn XVII

Ég skal viðurkenna að ég hef ekki staðið á götuhornum og spurt Dani hvað þeim finnist um þá ákvörðun Hinriks prins að hvíla að endingu ekki við hlið Margrétar drottningar.

Eftir því sem mér sýnist af fjölmiðlum þeirra hafa þeir öllu meiri áhuga á frábæru gengi fótboltalandsliðsins en vendíngum í kóngshöllinni.

Lengi hefur verið á allra vitorði að Hinrik er sárgramur því að fá ekki að heita kóngur og hefur óánægja hans vegna þess arna aukist mjög eftir því sem árin færast yfir.

Hann hefur haft orð á þessu við ólíklegustu tækifæri og ekki ofmælt að stundum hafi hann gert sig að hálfgerðu fífli þar sem hann upphefst með biturleika sinn vegna málsins.

Enginn hlustaði á hann nema Ekstrablaðið í Danmörku sem ákvað árið 2015 að kalla hann eftirleiðis Hinrik konung, ekki prins.

Blaðið sagði: „Skemmtilegasti og hugrakkasti karakterinn við hirðina á skilið að breytast úr örgum prinsi í kátan kóng.“

Margrét hefur stöku sinnum haft ástæðu til að vera gröm prinsi sínum.Myndin er af vef Ekstrablaðsins, en ómerkt.

En fyrir utan Ekstrablaðið hafa menn aðallega hlegið að konungsbrölti Hinriks.

Og þrátt fyrir allt hans ergelsi reiknaði samt enginn með öðru en hann myndi að endingu æja með drottningu sinni - örþreyttur, gamall, vonsvikinn maður.

Enda var honum þegar búinn hvílustaður. 

Í mörg ár hefur verið unnið að steinkistu þeirri sem drottningin og prins hennar áttu að hvíla í þegar þau hefðu geispað sínum goluþyt. Það var árið 2009 sem drottningin sneri sér til ríkisins og bað um fjárveitingu fyrir steinkistu sem þau hjón ætluðu að hvíla í að lokum.

Myndhöggvarinn Björn Norgaard var ráðinn til verksins og hefur síðan unnið að því í náinni samvinnu við Margréti og Hinrik, að því er talið var.

Steinkistan - eða „sarkófagusinn“ - er raunar aðallega úr gleri, ekki steini.

Kistan hvílir á þremur stöplum og bergið úr einum þeirra danskt, úr þeim næsta færeyskt og grænlenskt berg er í þeim þriðja.

Fílarnir eru tákn um fílaorðuna, sem mun vera fínasta orða Dana, og nær eingöngu veitt þjóðhöfðingjum og allra göfugasta kóngafólki!

Kapella heilagrar Birgittuí Hróarskeldudómkirkju.

Þessi kista átti að hvíla í dómkirkjunni í Hróarskeldu, nánar tiltekið í kapellu heilagrar Birgittu ellegar Bríetar.

Nú þegar hefur steinkistan og stúss í kringum hana kostað 484 milljónir og eitthvað aðeins rúmlega það.

En nú mun Margrét sem sagt hvíla þarna ein, en Hinriki verður holað niður annars staðar í Danmörku.

Litið er á þetta sem hefnd hans fyrir að mega ekki heita kóngur.

Á vefsíðu eins af dönsku blöðunum sá ég netkönnun þar sem lesendur voru spurðir hvort þeir styddu ákvörðun Hinriks.

Tæplega einn þriðji sagði já, honum ætti auðvitað að leyfast að geyma sín bein þar sem honum sýndist. 

En rúmlega tveir þriðju sögðu nei, hann væri eiginmaður drottningar og með henni hefði hann þreyð af árin og bæri skylda til að fylgja henni þar til loks hann svæfi í jörðu.

Hér er lag handa Hinriki kóngi:

 

 

 

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.
Tengdar greinar

Dagbók frá Kaupmannahöfn

Mest lesið

„Eiginmaður minn hefur aldrei átt eignarhlut í Skeljungi“
1
Stjórnmál

„Eig­in­mað­ur minn hef­ur aldrei átt eign­ar­hlut í Skelj­ungi“

Hild­ur Björns­dótt­ir, odd­viti Sjálf­stæð­is­flokks í borg­ar­stjórn, fjall­aði ít­rek­að um samn­inga sem vörð­uðu lóð­ir bens­ín­stöðva þrátt fyr­ir að eig­in­mað­ur henn­ar stýrði móð­ur­fé­lagi Skelj­ungs. Lóð­ir bens­ín­stöðva Skelj­ungs hafa síð­an ver­ið seld­ar til tengdra fé­laga fyr­ir vel á ann­an millj­arð króna. Hún seg­ir hæfi sitt aldrei hafa kom­ið til álita.
„Ég veit ekki hvernig ég lifði af“
5
ÚttektTýndu strákarnir

„Ég veit ekki hvernig ég lifði af“

„Mér voru gef­in erf­ið spil og þeg­ar þú kannt ekki leik­inn er flók­ið að spila vel úr þeim,“ seg­ir Arn­ar Smári Lárus­son, sem glímdi við al­var­leg­ar af­leið­ing­ar áfalla og reyndi all­ar leið­ir til þess að deyfa sárs­auk­ann, þar til það var ekki aft­ur snú­ið. „Ég var veik­ur, brot­inn og fannst ég ekki verð­skulda ást.“ Hann árétt­ar mik­il­vægi þess að gef­ast aldrei upp. „Það er alltaf von.“
„Ég sprautaði mig í fyrsta skipti í meðferð“
6
ÚttektTýndu strákarnir

„Ég spraut­aði mig í fyrsta skipti í með­ferð“

Gabrí­el Máni Jóns­son upp­lifði sig alla tíð utangarðs. Hann féll ekki inn í hefð­bund­inn ramma skóla­kerf­is­ins og var snemma tek­inn út úr hópn­um. Djúp­stæð van­líð­an braust út í reiði og hann deyfði sára höfn­un með efn­um. Þar til hann fékk nóg og náði bata. „Ég gat ekki sætt mig við að vera gæ­inn sem ég hafði fyr­ir­lit­ið og hat­að frá barnæsku.“

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Týndu strákarnir – sem fundu leiðina heim
2
Úttekt

Týndu strák­arn­ir – sem fundu leið­ina heim

Á átján ára af­mæl­is­dag­inn vakn­aði Fann­ar Freyr Har­alds­son á neyð­ar­vist­un og fékk lang­þráð frelsi eft­ir að hafa þvælst í gegn­um með­ferð­ar­kerfi rík­is­ins. Hann, Gabrí­el Máni Jóns­son og Arn­ar Smári Lárus­son lýsa reynslu sinni af kerf­inu sem átti að grípa þá sem börn og ung­ling­ar. Tveir þeirra byrj­uðu að sprauta sig í með­ferð, samt sam­mæl­ast þeir um að þessi inn­grip séu lík­leg­asta ástæð­an fyr­ir því að þeir lifðu af. Ekk­ert lang­tíma­úr­ræði er fyr­ir stráka sem stend­ur.
„Eiginmaður minn hefur aldrei átt eignarhlut í Skeljungi“
3
Stjórnmál

„Eig­in­mað­ur minn hef­ur aldrei átt eign­ar­hlut í Skelj­ungi“

Hild­ur Björns­dótt­ir, odd­viti Sjálf­stæð­is­flokks í borg­ar­stjórn, fjall­aði ít­rek­að um samn­inga sem vörð­uðu lóð­ir bens­ín­stöðva þrátt fyr­ir að eig­in­mað­ur henn­ar stýrði móð­ur­fé­lagi Skelj­ungs. Lóð­ir bens­ín­stöðva Skelj­ungs hafa síð­an ver­ið seld­ar til tengdra fé­laga fyr­ir vel á ann­an millj­arð króna. Hún seg­ir hæfi sitt aldrei hafa kom­ið til álita.

Mest lesið í mánuðinum

Týndu strákarnir – sem fundu leiðina heim
3
Úttekt

Týndu strák­arn­ir – sem fundu leið­ina heim

Á átján ára af­mæl­is­dag­inn vakn­aði Fann­ar Freyr Har­alds­son á neyð­ar­vist­un og fékk lang­þráð frelsi eft­ir að hafa þvælst í gegn­um með­ferð­ar­kerfi rík­is­ins. Hann, Gabrí­el Máni Jóns­son og Arn­ar Smári Lárus­son lýsa reynslu sinni af kerf­inu sem átti að grípa þá sem börn og ung­ling­ar. Tveir þeirra byrj­uðu að sprauta sig í með­ferð, samt sam­mæl­ast þeir um að þessi inn­grip séu lík­leg­asta ástæð­an fyr­ir því að þeir lifðu af. Ekk­ert lang­tíma­úr­ræði er fyr­ir stráka sem stend­ur.
„Eiginmaður minn hefur aldrei átt eignarhlut í Skeljungi“
6
Stjórnmál

„Eig­in­mað­ur minn hef­ur aldrei átt eign­ar­hlut í Skelj­ungi“

Hild­ur Björns­dótt­ir, odd­viti Sjálf­stæð­is­flokks í borg­ar­stjórn, fjall­aði ít­rek­að um samn­inga sem vörð­uðu lóð­ir bens­ín­stöðva þrátt fyr­ir að eig­in­mað­ur henn­ar stýrði móð­ur­fé­lagi Skelj­ungs. Lóð­ir bens­ín­stöðva Skelj­ungs hafa síð­an ver­ið seld­ar til tengdra fé­laga fyr­ir vel á ann­an millj­arð króna. Hún seg­ir hæfi sitt aldrei hafa kom­ið til álita.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár