Sigríður Á. Andersen dómsmálaráðherra hefur kynnt drög að lagafrumvarpi til breytinga á útlendingalögum sem myndi fela í sér herta útlendingastefnu og þrengja að réttindum hælisleitenda. Markmiðið er meðal annars að „auka skilvirkni í afgreiðslu mála svo stytta megi málsmeðferðartíma“ samkvæmt greinargerð frumvarpsdraganna. Með þessu megi „draga úr kostnaði ríkissjóðs“ vegna útlendingamála.
Á meðal fyrirhugaðra breytinga er lögfesting á hluta reglugerðar sem var sett árið 2017. Reglugerðin liðkaði fyrir brottvísun hælisleitenda sem leggja fram umsóknir er teljast „bersýnilega tilhæfulausar“ og takmarkaði mjög andmælarétt þeirra.
Eins og Stundin fjallaði um í fyrra taldi kærunefnd útlendingamála að ákvæði í reglugerðinni skorti lagastoð. Fyrir vikið voru fjölmargar ákvarðir Útlendingastofnunar felldar úr gildi, en í flestum tilvikum höfðu hælisleitendurnir þegar verið fluttir úr landi þegar kærunefndin komst að niðurstöðu um að Útlendingastofnun hefði brotið gegn þeim. Kærunefndin taldi stofnunina hafa brotið viljandi gegn rétti hælisleitenda við afgreiðslu umsókna þeirra, eða eins og það var orðað: „... haft ásetning til þess að ekki færi fram viðhlítandi mat á þeim sjónarmiðum sem stofnuninni var skylt að leggja til grundvallar í ákvörðun kæranda varðandi sérstakar ástæður í skilningi 2. mgr. 36. gr. laga um útlendinga“.
Í greinargerð hinna nýju frumvarpsdraga dómsmálaráðherra er vikið að þessu. „Eins og fram hefur komið hefur kærunefnd útlendingamála komist að þeirri niðurstöðu að tiltekin ákvæði reglugerðar 775/2017 hafi ekki fullnægjandi lagastoð og henni því ekki verið beitt að fullu.“ Lausn dómsmálaráðherra er að „færa efni reglugerðar nr. 775/2017 að hluta til í lög um útlendinga.“
Þannig yrði til að mynda lögfest að þeir sem leggja fram „bersýnilega tilhæfulausar umsóknir“ njóti ekki þeirrar réttarverndar sem felst í 18. gr. stjórnsýslulaga um rétt málsaðila til að fá frest til að kynna sér gögn máls og tjá sig um það.
„Lagt er til að skilgreiningin taki að mestu leyti mið af framkvæmdinni eins og hún hefur mótast hjá kærunefnd útlendingamála,“ segir í greinargerðinni. „Þó þykir rétt að hnykkja á tilteknum atriðum umfram það sem fram hefur komið með skýrum hætti í úrskurðum kærunefndar, þ.e. að umsókn sem grundvallast á fjarstæðukenndri frásögn teljist bersýnilega tilhæfulaus auk umsókna frá ríkisborgurum öruggra upprunaríkja sem byggja á að stjórnvöld geti ekki eða vilji ekki veita umsækjanda vernd og málsástæðum sem samræmast að öðru leyti ekki fyrirliggjandi upplýsingum um örugg upprunaríki. Rétt þykir að skýra hugtakið í lögum þar sem það hvort umsókn telst bersýnilega tilhæfulaus hefur umtalsverð áhrif á frekari málsmeðferð.“
Fram kemur að í kjölfar fordæmalausrar fjölgunar umsókna umsækjenda frá löndum sem eru skilgreind sem „örugg upprunaríki“ hafi komið í ljós að „íslenskt verndarkerfi er að mörgu leiti [sic] berskjaldað fyrir ásókn bersýnilega tilhæfulausra umsókna“. Ráðherra vill að Útlendingastofnun fái lagaheimild til að „skerða eða fella niður þjónustu við útlendinga sem sótt hafa um alþjóðlega vernd þegar fyrir liggur framkvæmdarhæf ákvörðun“ en áður var einungis mælt fyrir um slíkt í reglugerð.
Kveðið er á um ýmislegt fleira í frumvarpsdrögunum. Til að mynda mun Útlendingastofnun fá heimild til að afturkalla alþjóðlega vernd kvótaflóttamanna undir vissum kringumstæðum og jafnframt verður fyrirbyggt sérstaklega að nánustu aðstandendur kvótaflóttamanna geti fengið dvalarleyfi á Íslandi á grundvelli fjölskyldusameiningar. Mælt er fyrir um breytingar sem eiga að „styrkja stoð Dyflinnarreglugerðarinnar og árétta að henni skuli beitt þegar þess er nokkur kostur“.
Þá verður einnig sú breyting að útlendingum án dvalarleyfis verður vísað strax úr landi þegar tekin er ákvörðun sem bindur enda á heimild þeirra til dvalar í landinu, fremur en að þeim sé fyrst gefinn frestur til sjálfviljugrar heimfarar eins og tíðkast hefur.
Þetta er ekki tæmandi upptalning á þeim lagabreytingum sem Sigríður Á. Andersen dómsmálaráðherra leggur til. Hér má nálgast frumvarpsdrögin í heild.
Athugasemdir