Íslendingar vinna einna lengst Evrópuþjóða og nýjar tölur Hagstofunnar breyta engu um þann samanburð. Þetta skrifar Stefán Ólafsson, prófessor í félagsfræði og sérfræðingur hjá Eflingu, í grein á Eyjunni í dag.
Nýjar tölur Hagstofunnar um vinnumagn og framleiðni hafa vakið athygli í vikunni. Virtust þær benda til þess að vinnudagur Íslendinga sé styttri en áður hefur verið talið og framleiðni á hverja vinnustund meiri. „OECD hefur tekið Ísland út úr tölum um vinnutíma,“ skrifaði Konráð S. Guðjónsson, hagfræðingur Viðskiptaráðs, á Twitter. „Enda virðist hann hafa verið ofmetinn svo langur vinnudagur Íslendinga er því mýta.“
Hagstofan árétti hins vegar í tilkynningu í dag að um sé að ræða nýja tölfræði, ekki leiðréttingu á áður útgefnum tölum. Tölfræðin byggi á alþjóðlegum stöðlum þjóðhagsreikninga, en ekki vinnumarkaðskönnun Hagstofunnar. Þessi tölfræði sé hins vegar ekki vel til þess fallin að bera saman fjölda vinnustunda milli ríkja.
„Það eru því engar forsendur fyrir þeim ályktunum sem hagfræðingur Viðskiptaráðs dró af þessum nýju mælingum Hagstofunnar á þróun framleiðni milli ára,“ skrifar Stefán.
Næstlengsta vinnuvikan samkvæmt Eurostat
Bendir Stefán á að Eurostat noti samanburð á vinnumarkaðskönnunum sem framkvæmdar eru eins í öllum Evrópulöndum. Þetta séu bestu mælingarnar til að svara því hve löng vinnuvikan er hjá vinnandi fólki á Íslandi og í öðrum Evrópulöndum.
„Niðurstaðan er sú, að launafólk á Íslandi er með næstlengstu vinnuvikuna í aðalstarfi í Evrópu, á eftir Tyrklandi,“ skrifar Stefán. „Ísland er einnig með næsthæsta hlutfall þeirra sem Eurostat telur hafa langa vinnuviku. Hinar norrænu þjóðirnar eru á hinum enda stigans, bæði með einna stystu meðal vinnuvikuna og lægst hlutfall fólks sem er með langa vinnuviku.“
Stefán segir Íslendinga hafa meiri atvinnuþátttöku en flestar vestrænar þjóðir, lengri starfsævi og fleiri heimili með tvær fyrirvinnur. Vinnandi fólk á Íslandi hafi um langt skeið unnið lengri vinnuviku en flestar vestrænar þjóðir og því varið afar stórum hluta af lífi sínu til vinnu. „Íslenskt verkafólk sem er á lágum launum hefur iðulega þurft að stóla á umtalsverða yfirvinnu og aukavinnu til að ná endum saman. Þannig er það því miður enn.“
Athugasemdir