Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 7 árum.

„Sannleikurinn er brothættur“

Björn Hlyn­ur Har­alds­son leik­ur að­al­hlut­verk­ið í einu fræg­asta leik­verki Henrik Ib­sens, Óvini fólks­ins, á stóra sviði Þjóð­leik­húss­ins. „Ég upp­lifi al­gjöra kúvend­ingu í gegn­um þenn­an mann,“ seg­ir Björn Hlyn­ur um per­són­una sem hann leik­ur.

„Sannleikurinn er brothættur“
Björn Hlynur Haraldsson „Margir sem hafa séð sýninguna halda að við séum búin að krukka mikið í þessu og bæta við vegna þess að sumt tengist mikið því sem er í umræðunni í dag og því sem er efst á baugi í dag.“ Mynd: Heiða Helgadóttir

„Allir leikarar eiga sameiginlegt að vilja fyrst og fremst leika góð hlutverk, áhugaverðar persónur,“ segir Björn Hlynur Haraldsson. Hann nefnir góð hlutverk þegar manneskja er leikin sem gengur í gegnum hreinsun eða kaþarsis eins og það er líka kallað – þegar kúvending og umbreyting verður í lífi viðkomandi. 

„Þetta er eitt af þeim hlutverkum leikbókmenntanna. Svo er auðvitað hægt að fara illa með góð hlutverk og kannski er líka hægt að fara vel með vond hlutverk. Þetta er hins vegar grunnurinn að því að ná vel utan um þá persónu sem maður leikur. Tómas gengur í gegnum þessa hreinsun í verkinu og það gefur góðan efnivið í vinnuna.“

Harður á sínum skoðunum

Tómas Stokkman læknir er aðalpersóna leikritsins og á heimasíðu Þjóðleikhússins er leikritinu lýst svona: 

„Það eru uppgangstímar í bænum, ný og glæsileg heilsuböð laða að fjölda ferðamanna og efnahagur bæjarbúa blómstrar sem aldrei fyrr. Þegar Stokkmann læknir uppgötvar …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Mest lesið í mánuðinum

Hann var búinn að öskra á hjálp
2
Viðtal

Hann var bú­inn að öskra á hjálp

Hjalti Snær Árna­son hvarf laug­ar­dag­inn 22. mars. For­eldr­ar hans lásu fyrst um það í frétt­um að hans væri leit­að í sjón­um, fyr­ir það héldu þau að hann væri bara í göngu­túr. En hann hafði lið­ið sál­ar­kval­ir, það vissu þau. Móð­ir Hjalta, Gerð­ur Ósk Hjalta­dótt­ir, lýs­ir því hvernig ein­hverf­ur son­ur henn­ar gekk á veggi allt sitt líf, og hvernig hann veikt­ist svo mik­ið and­lega að þau voru byrj­uð að syrgja hann löngu áð­ur en hann var dá­inn.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár