Þessi grein birtist fyrir rúmlega 6 mánuðum.

„Finn það alveg núna að ég á heima hér“

Rakel Birta Hafliða­dótt­ir seg­ir það hafa ver­ið leið­in­legt að skilja fjöl­skyld­una sína eft­ir á Eg­ils­stöð­um þar sem hún er al­in upp, en í Reykja­vík eigi hún heima.

„Finn það alveg núna að ég á heima hér“
Minni áhyggjur Rakel Birta vill búa á höfuðborgarsvæðinu þar sem er að hennar mati fleira fólk og færri áhyggjur. Mynd: Ragnhildur Helgadóttir

Ég flutti að heiman 18 eða 19 ára. Það var mjög mikil breyting. Ég bjó á Egilsstöðum með foreldrum mínum og er alin upp þar. Það var smáerfitt að flytja, en spennandi líka. Mig langaði að koma í umhverfi þar sem er fleira fólk. En það er ótrúlega leiðinlegt að þurfa að skilja fjölskylduna eftir. Sérstaklega litlu systur mína. Hún er 14 ára og maður missir smá af uppeldi hennar. 

Ég held ég flytji ekki aftur til baka. Ég finn það alveg núna að ég á heima hér. Mér líður bara betur hérna. Ég held það sé vegna þess að hér er fleira fólk, allt er stærra og minni áhyggjur einhvern veginn. 

Ég er að læra hagfræði. Það var eiginlega skyndiákvörðun. Ég skráði mig fyrst í matvælafræði og síðan viku áður en skólinn átti að byrja þá skipti ég bara. Mig langaði að prófa eitthvað annað. Síðan var það ótrúlega gaman, þannig að ég er búin að vera þar. Ég var að klára þriðja árið mitt, ég er að útskrifast á þremur og hálfu ári. 

Ég vissi eiginlega ekkert hvað hagfræði var þegar ég byrjaði, en hún fer svo djúpt í hvernig allt samfélagið virkar. Hvernig það snýst og mér finnst gott að vita það. Áður en ég byrjaði í háskóla var ég ekkert að pæla í samfélagsumræðunni. En eftir þetta þá finnst mér miklu skemmtilegra að pæla í hlutunum og skoða út á hvað allt gengur.“

Kjósa
13
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir (3)

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
  • Þorkell Egilsson skrifaði
    Af hverju var þetta skrifað?
    0
    • Martin Swift skrifaði
      Greinaröðin Fólkið í borginni virðist birt til gamans og fræðslu um fjölbreytt mannlífið. Þetta eru oft hinar skemmtilegustu sögur. Fínar til að fá raunsærri sýn á samfélagið.
      https://heimildin.is/greinarod/folkid-i-borginni/
      8
    • MS
      Michael Schulz skrifaði
      I don't understand either!? Frontpage ... !?
      0
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Fólkið í borginni

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
2
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.
Eini sjúkdómurinn sem kenndur er við Ísland
3
ViðtalME-faraldur

Eini sjúk­dóm­ur­inn sem kennd­ur er við Ís­land

„Þeg­ar hann sá pass­ann henn­ar hróp­aði hann upp yf­ir sig: Ice­land, Icelandic disea­se! og hún sagði hon­um að hún hefði sjálf veikst af sjúk­dómn­um,“ seg­ir Ósk­ar Þór Hall­dórs­son, sem skrif­aði bók um Ak­ur­eyr­ar­veik­ina þar sem ljósi er varp­að á al­var­leg eftir­köst veiru­sýk­inga. Áhugi vís­inda­manna á Ak­ur­eyr­ar­veik­inni sem geis­aði á miðri síð­ustu öld hef­ur ver­ið tölu­verð­ur eft­ir Covid-far­ald­ur­inn.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
4
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár