Þessi grein birtist fyrir rúmlega 6 mánuðum.
Fólkið í borginni

Lenti á götunni fimmtán ára

Svarti Álf­ur seg­ir að hann hefði end­að í fang­elsi hefði hann hald­ið áfram að búa í Belg­íu, þar sem hann fædd­ist. Eft­ir að hann flutti til Ís­lands átt­aði hann sig á því að hann gæti ekki bú­ið með fjöl­skyldu sinni.

Lenti á götunni fimmtán ára
Daglegir árekstrar Álfur segist þónokkuð oft lenda í árekstrum bara með því að opna munninn. Mynd: Ragnhildur Helgadóttir
Ragnhildur Helgadóttir
ragnhildurh@heimildin.is

Ég var stofnanabarn þegar ég kom hingað fimmtán ára. Ég ólst upp á heimavistum. Þannig að fjölskylda – það er eitthvað sem ég þekki ekki alveg – og það sem ég þekki er ekki gott. Fyrstu árin var ég hjá nunnum. Þannig að trú er eitthvað sem mig langar ekkert að taka þátt í. Það er mikil kaþólska í Belgíu. Annars veit ég ekkert um Belgíu, ég hef aldrei haft áhuga á því. Ég var í raun og veru feginn þegar mér var sagt að við værum á leiðinni hingað. 

Tíu mánuðum eftir að ég kom var ég kominn á götuna. Því fjölskyldan og ég áttuðum okkur á því að ég gat ekki verið með þeim. Það var bara ekki séns. Það væri bara konflikt á hverjum degi, meira og minna. Þau eru alveg bókstafstrúuð og ég er það ekki.

Ég var líka kominn á slæman stað. Ég væri sennilega kominn í fangelsi ef við hefðum haldið áfram að búa í Belgíu. Ég var kominn á þann stað, í einhverju fáránlegu klíkurugli. Ég var hættur í skóla og nennti ekki neinu. Í fjölskyldunni eru hálfbræður og svoleiðis og þeir eru allir búnir að lenda í fangelsi. 

Með því að koma hingað var allt sett á núllið aftur. Fyrst um sinn var maður í slagsmálum en svo eftir á þá áttaði maður sig á því að fara að lifa lífinu. Kannski svolítið seinn, en ég er kominn á þann stað núna. Ég er ekkert að flýta mér heldur. Til hvers?

„Ég hef alltaf sagt mína skoðun, meira og minna. Sama hvaða afleiðingar það hefur.

Ég er pönkari. Ég var byrjaður að aðhyllast pönkið áður en ég vissi að það væri eitthvað til sem héti pönk. Ég byrjaði að klæða mig eins og pönkari áður en ég vissi að það væru til aðrir sem gerðu það. Það passar við lífið mitt, í raun og veru. Ég hef alltaf viljað fara mína leið og pönkið býður upp á það. Ég hef alltaf sagt mína skoðun, meira og minna. Sama hvaða afleiðingar það hefur. 

Það hefur oft komið mér í vandræði. Ég lendi meira og minna daglega í því. Ég náttúrlega tala ekki alveg rétta íslensku þannig að ég held að setningarnar – hvernig ég set þær stundum saman og hvernig ég tala – fólk hrekkur við. Ég lendi þó nokkuð oft í árekstrum bara með því að opna munninn á mér. Ég meina vel og það fer öfugt út. En hey, fuck it. 

Ég held að pönkið sé vinsælt á Íslandi, orðið partur af kúltúrnum. Það er anarkismi í þjóðarsálinni á Íslandi.  Ég meina – hvaða mann veistu um sem treystir stjórnmálamönnum? Engan. Allt í kringum okkur er svo mikil fokking hræsni. Og við vitum af því. Það sem við vitum ekki er hvernig er hægt að berjast á móti þessu. Við notum mótmæli og það ber engan árangur. Ekki nokkurn.“ 

Kjósa
26
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir (1)

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
  • Kristjana Magnusdottir skrifaði
    15. október 2025 17:04
    Hvað snýr upp og hvað snýr niðurhvað liggur þá lóðrétt og hvaðerlárett spyr sá sem ekki veit
    0
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Fólkið í borginni

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
4
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Fleiri listamenn við níu götur í Reykjavík fá laun en á allri landsbyggðinni
5
GreiningListamannalaun

Fleiri lista­menn við níu göt­ur í Reykja­vík fá laun en á allri lands­byggð­inni

Tölu­vert ójafn­vægi er á út­hlut­un lista­manna­launa, séu þau skoð­uð eft­ir bú­setu laun­þega. Laun­in, sem eru tölu­vert lægri en reglu­leg laun full­vinn­andi fólks, renna í flest­um til­vik­um til íbúa í Vest­ur­bæ og mið­bæ Reykja­vík­ur. Menn­ing­ar­mála­ráð­herra seg­ir nið­ur­stöð­una ekki óvænta þó hún slái hann ekki vel.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
6
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
6
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

„Ég var lifandi dauð“
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Hitnar undir Hildi: Kanna áhugann á Guðlaugi Þór
GreiningBorgarstjórnarkosningar 2026

Hitn­ar und­ir Hildi: Kanna áhug­ann á Guð­laugi Þór

Hild­ur Björns­dótt­ir hef­ur ein lýst yf­ir vilja til að leiða Sjálf­stæð­is­flokk­inn fyri rnæstu kosn­ing­ar. Fylg­ið hef­ur ris­ið und­ir henn­ar stjórn en nú er í gangi könn­un þar sem tvær spurn­ing­ar snú­ast um end­ur­komu Guð­laugs Þórs Þórð­ar­son­ar í borg­ar­mál­in. Orð­róm­ur er um að leit­að sé að ein­hverj­um til að skora borg­ar­stjóra á hólm en Sam­fylk­ing­in mæl­ist líka sterk­ari nú en í kosn­ing­un­um 2022.
Eini sjúkdómurinn sem kenndur er við Ísland
ViðtalME-faraldur

Eini sjúk­dóm­ur­inn sem kennd­ur er við Ís­land

„Þeg­ar hann sá pass­ann henn­ar hróp­aði hann upp yf­ir sig: Ice­land, Icelandic disea­se! og hún sagði hon­um að hún hefði sjálf veikst af sjúk­dómn­um,“ seg­ir Ósk­ar Þór Hall­dórs­son, sem skrif­aði bók um Ak­ur­eyr­ar­veik­ina þar sem ljósi er varp­að á al­var­leg eftir­köst veiru­sýk­inga. Áhugi vís­inda­manna á Ak­ur­eyr­ar­veik­inni sem geis­aði á miðri síð­ustu öld hef­ur ver­ið tölu­verð­ur eft­ir Covid-far­ald­ur­inn.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið undanfarið ár