Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 5 árum.

„Þegar maður fer, þá fer enginn með manni“

Ævi, nýtt dans­verk Ingu Mar­en­ar Rún­ars­dótt­ur, fjall­ar um lífs­hlaup manns­ins frá upp­hafi til enda. Hún eign­að­ist sjálf dótt­ur við upp­haf ferl­is­ins við verk­ið, en í lok þess missti hún ömmu sína.

„Þegar maður fer, þá fer enginn með manni“
Ævi Inga Maren túlkar æviskeið mannsins ein á sviði í Borgarleikhúsinu. Mynd: Einar Hrafn Stefánsson

Inga Maren Rúnarsdóttir, dansari og danshöfundur, stendur ein á sviðinu í verki sem hún frumsýndi í samstarfi við Íslenska dansflokkinn í Borgarleikhúsinu um síðustu helgi. Verkið ber titilinn Ævi, enda er viðfangsefnið ekki af smærri endanum; hvert einasta æviskeið mannskepnunnar.

Hugmyndin að verkinu er byggð á sjónvarpsþáttaröðinni Ævi, sem Sigríður Halldórsdóttir vann í samvinnu við RÚV. „Þegar hún var að smíða þessa þætti í huganum vorum við nýbúnar að eignast börn á sama tíma,“ segir Inga Maren. „Hún sagði mér frá hugmyndinni þegar við vorum úti að labba með barnavagn. Ég pældi ekki meira í því eftir það, en þegar ég eignaðist annað barn nokkrum árum seinna byrjaði að birtast mér dansverk í huganum. Ég réði ekkert við það.“

Inga Maren segir verkið vera túlkun á sama viðfangsefni og þættirnir voru um. „Sigríður var búin að greina æviskeiðin niður í sjö hluta og ég nýti mér það með nokkrum breytingum,“ …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Sif Sigmarsdóttir
5
Pistill

Sif Sigmarsdóttir

Ert þú að eyði­leggja jól­in fyr­ir ein­hverj­um öðr­um?

Ár­ið er senn á enda. Ein þau tíma­mót sem und­ir­rit­uð fagn­aði á ár­inu var tutt­ugu ára brúð­kaup­saf­mæli. Af til­efn­inu þving­uð­um við hjón­in okk­ur til að líta upp úr hvers­dag­sam­str­inu og fara út að borða. Fyr­ir val­inu varð stað­ur­inn sem við borð­uð­um á þeg­ar við gift­um okk­ur, Ca­fé Royal, sögu­fræg­ur veit­inga­stað­ur á Re­g­ent Street í London, þar sem ekki ómerk­ari menn...

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár