„Það gaf mér nýja sýn á lífið þegar ég flutti í fyrsta skiptið erlendis. Það var mjög áhugavert að þurfa að standa við öll stóru orðin – sem getur verið svolítið erfitt þegar maður er 21 árs.
Manni fannst maður vera stór fiskur í lítilli tjörn og svo gerir maður sér grein fyrir því að það var kannski ekki alveg þannig. Það er svo hollt að þurfa að éta ofan í sig eitt og annað sem maður hefur haldið fram.
Ég hef flutt nokkrum sinnum út – það er bara eitthvað sem kallar. Því þegar maður hefur gert það einu sinni þá getur maður gert það aftur. Eins og með eiginlega allt. Ef maður prófar það einu sinni þá veit maður í hvað maður er að fara.
Af hverju kem ég til baka? Þá er maður kannski búinn með eitthvað ákveðið og þá er svona, jæja, ókei, nú er ég búinn með þetta. Það er gott að koma til baka líka.
Þegar maður fer í burtu þá fær maður kannski það sem maður hélt að mann vantaði. Maður lærir alltaf að sjá hlutina í öðru ljósi, skilja hvað það er margt frábært á Íslandi, sem kannski fór í taugarnar á manni þegar maður bjó hérna. Þetta er svona fjarlægðin gerir fjöllin blá og mennina mikla. Það er alltaf auðvelt í baksýnisspeglinum að meta hlutina öðruvísi.“
Athugasemdir