Ég heiti Marika, er 32 ára og vinn í búð. Ég er líka að læra hvernig á að vera doula. Það ákvað ég að læra eftir að ég fæddi son minn, fyrir átta árum síðan. Þá hugsaði ég að þetta væri eitthvað fyrir mig. Núna vinn ég í búðinni og er virkilega ánægð með það. 

Ég hef verið á Íslandi í næstum þrjú ár. Mér þykir mjög vænt um landið og finnst gaman að vinna í miðbænum. Það tekur mig bara fimm mínútur að ganga að sjónum í hádegishléunum mínum og það veitir mér gleði. 

Ég er frá Úkraínu. Vonandi endar þetta bráðum. Við fórum eftir einn og hálfan mánuð, ég og sonur minn. Eiginmaðurinn minn varð eftir og ég hef ekki séð hann í næstum þrjú ár. Mennirnir geta ekki farið vegna herlaganna. 

Ég veit ekki hvort við flytjum aftur til Úkraínu. Við vitum ekki hvernig þetta endar. Núna erum við hér. Við viljum bara að fjölskyldan okkar sé örugg. 

Ísland er fyrsta landið sem ég ferðaðist til. Það er svo öðruvísi. Það breytir þankagangi þínum að koma til annars lands og sjá að allt er öðruvísi. Þú samþykkir menninguna og sérð að hvaða leyti hlutir eru frábrugðnir þínu heimalandi. Hér fann ég mitt teymi og mína vini. Þau eru mér eins og fjölskylda. 

Ég vona að fólkið hér á Íslandi haldi áfram að vera svona kærleiksríkt og hjálpsamt.