Í morgun kom Samstöðukór fyrir frjálsri Palestínu saman fyrir utan Alþingishúsið. Kórinn hefur undanfarið safnast vikulega saman fyrir utan ýmis ráðuneyti til að vekja athygli á málstað Palestínu.

Magnús Magnússon, einn kórmeðlima, segir að með söngnum séu þau að reyna að fá stjórnmálamenn til að koma á friðsömum aðgerðum til að bregðast við ástandinu fyrir botni Miðjarðarhafs.

„Þjóðarmorði Ísraels á Gaza, stríðinu í Líbanon og hernáminu á Palestínu,“ segir hann. „Við viljum að það verði settar viðskiptaþvinganir á Ísrael, við viljum að Ísrael verði einangrað á alþjóðavísu þangað til að ofbeldinu linnir og Palestínumenn fá að vera frjálsir.“

Í þessari viku var söngnum beint að þingmönnum stjórnarandstöðunnar. Vakin var athygli á því að ímynd Ísraels gagnvart heiminum væri ónýt til frambúðar og þess krafist að þingmenn samþykktu þingsályktunartillögu um viðskiptaþvinganir gegn Ísraels eins fljótt og auðið væri. En þessa tillögu lögðu þingmenn Pírata, Samfylkingarinnar, Viðreisnar og Vinstri grænna fram þann 13. september síðastliðinn.  

„Málefni Palestínu eru hvorki hægri né vinstri málefni,“ segir Magnús. „Þetta snertir alla og við erum núna að heimsækja öll ráðuneyti stjórnarflokkanna en við ætum samt sem áður að veita stjórnarandstöðunni aðhald og krefja þau um aðgerðir.“

Eldsneyti inn í að halda áfram

Aðeins tveir þingmenn stjórnarandstöðunnar komu og hlýddu á sönginn. Það voru þeir Andrés Ingi Jónsson, þingmaður Pírata, og Jakob Frímann Magnússon, þingmaður Flokks fólksins.

Andrés Ingi segir í samtali við Heimildina að sér finnist söngurinn mjög falleg leið til að minna fólk á þjóðarmorðið sem eigi sér stað fyrir botni Miðjarðarhafs. Aðspurður segir hann að Ísland ekki vera að gera nóg. „Það er aldrei hægt að gera of mikið til að koma í veg fyrir ofbeldi,“ segir hann.

Er þetta að fara að hvetja þig til að gera fleira í þessum tiltekna málstað?

„Þetta er allavega eldsneyti inn í að halda áfram.“

Jakob Frímann kom gangandi út úr Alþingishúsinu þegar söngurinn hófst. „Ég elska söng og þegar fólk kemur saman og syngur frá hjartanu þá hrærir það við hjarta þeirra sem á hlýða,“ segir hann.

Spurður hvort Ísland sé að aðhafast nóg í málstað Palestínu er Jakob Frímann nokkuð loðinn í svörum. „Ég heyri óskir um að slíta viðskiptasambandi við Ísrael. Það hefur verið reynt einhvern tímann og var afturkallað nokkrum dögum síðar. Við vorum að sammælast um nokkuð harðorða samþykkt, á vettvangi hinna sameinuðu þjóða. Við erum mjög einhuga um það utanríkismálanefnd, sem ég sit í.“

Sjálfur segist hann sér vera verulega ofboðið yfir því sem sé að eiga sér stað á svæðinu. „Ég held ég deili því með flestum. Það er með ólíkindum.“ Hann segir það enn fremur sorglegt að Bandaríkin, vinaþjóð okkar, geri ekki meira í málunum. „[Þau] virðist vera sem næst viljalaus verkfæri í þessu.“

Syngja alltaf sama lagið

Magnús segir að með söngnum sé reynt að koma til stjórnmálamanna með eins friðsömum hætti og hægt sé. Kórinn syngur alltaf sama lagið. Það er „Þú veist í hjarta þér,“ gamalt friðarlag eftir Þorstein Valdimarsson. 

Silja Aðalsteinsdóttir, einn meðlima kórsins, skýrir fyrir blaðamanni að lagið hafi orðið til út af baráttunni gegn her í landi. Það hafi þó aldrei slegið í gegn eins og „Ísland úr Nató, herinn burt,“ vegna þess hve milt og blítt það er. 

„En það hefur alltaf átt sinn stað í hjörtum þessa fólks. Núna finnst mér það eiga svo vel við. Þótt við séum fá og smá þá eigum við að segja satt og berjast með Palestínu gegn þessum ofbeldisverkum.“

Sjálf segist Silja hafa alist upp á sögum um seinni heimsstyrjöldina og útrýmingu gyðinga. „Morð á sex milljónum saklausra manna. Þessi endurtekning á þeim glæpum finnst mér svo hryllileg að ef ég get lagt smá lóð á vogarskálarnar þá skerist ég ekki við það.“