Þegar kostnaður forsetaframboða er borinn saman við það hve mörg atkvæði frambjóðendur fengu kemur í ljós nokkuð áhugaverð tölfræði. En greinilegt er að það gengur ekki endilega betur því meira sem er eytt.
Frambjóðandinn sem borgaði minnst fyrir hvert fengið atkvæði í nýafstöðnum forsetakosningum var Viktor Traustason. En þrátt fyrir að hafa hlotið aðeins 392 atkvæði á landsvísu greiddi hann litlar 204 krónur fyrir hvert og eitt þeirra, ef svo má að orði komast.
![](https://heimildin.is/media/uploads/images/thumbs/L7DRNz2H4f1T_1080x1169_98P1Mrhv.jpg)
Það er vegna þess að framboð Viktors var næstódýrast allra frambjóðenda, eða um 80 þúsund krónur. Þær fóru í gistingu úti á landi, bensínkostnað auk annarra smávægilegra útgjalda.
Fyrir Höllu Tómasdóttur, sigurvegara kosninganna og verðandi forseta lýðveldisins, voru 273 krónur greiddar í kosningabaráttuna …
Ef ekki hefði verið kosið taktískt hefði Halla Tómasdóttir hugsanlega fengið þriðjungi færri atkvæði og kostnaður við hvert atkvæði verið 50% hærri en raunin varð, eða 410 kr. í stað 273 kr. Helga hefði þá hugsanlega fengið tíu sinnum fleiri atkvæði og kostnaður við hvert atkvæði verið 90% lægri en raunin varð, eða 3.818 kr. í stað 38.182 kr. Munurinn á Höllu og Helgu hefði þá verið 410 kr. á móti 3.818 kr. eða 9 faldur en ekki 140 faldur eins og hér kemur fram.
Afhverju er heildarkostnaður hvers frambjóðanda ekki birtur?