Þessi grein birtist fyrir meira en ári.
Fólkið í borginni

Fór í áfall yfir jólunum

Hrönn Sveins­dótt­ir, fram­kvæmda­stjóri Bíó Para­dís­ar, rifjar upp eft­ir­minni­leg jól þeg­ar hún og stóri bróð­ir henn­ar þurftu að leggj­ast nið­ur á að­fanga­dags­kvöld og ná and­an­um vegna þess að spenn­an yf­ir jól­un­um varð þeim um of.

Fór í áfall yfir jólunum
Hrönn Sveinsdóttir og hundurinn Lucy. Mynd: Eik Arnþórsdóttir
Eik Arnþórsdóttir
eik@heimildin.is

„Ég heiti Hrönn Sveinsdóttir og er framkvæmdastjóri Bíó Paradísar.

Þetta er hundurinn Lucy, hún kemur með mér í vinnuna. Í dag er hún aðstoðarframkvæmdastjóri. 

Það besta við þennan árstíma er tilhlökkunin, sem fylgir örugglega góðum æskuminningum. 

Ég man mjög vel eftir einu aðfangadagskvöldi í Álfatúninu þegar ég var svona 8 ára og bróðir minn 9 ára. Við þurftum að leggjast niður á sófann og anda rólega af því við vorum í svo miklu áfalli yfir því að jólin væru loksins komin. 

Við gátum varla talað. Mér leið eins og ég þyrfti að kasta upp. Ég man að ég sagði við bróður minn: „Þú áttar þig á því að jólin eru komin.“ Hann svaraði: „Já, ég veit, þetta er rosalegt.“

Okkur fannst þetta bara svo stórkostlegt augnablik. En svo verður maður eldri og jólin týnast aðeins þegar maður er ung manneskja. Þá er maður svo uppfullur af sjálfum sér og jólin hætta að skipta jafnmiklu máli því maður er ekki með þessa barnslegu tilhlökkun lengur. En maður upplifir þetta aftur þegar maður eignast börn.  

Nú erum við systkinin öll orðin svo stór og fullorðin, eigum okkar eigin fjölskyldur. Við erum ekki saman á aðfangadag en hittumst á jóladag og ég vona að það verði þannig í ár líka. 

Í Bíó Paradís erum við með pólý jól. Það er finnsk jólakvikmynd sem við erum að frumsýna sem fjallar um að opna hjónabandið fyrir jólin. Sumir opna dagatal um jólin, aðrir opna hjónabandið.“

Kjósa
8
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Fólkið í borginni

Mest lesið

Sagt frá andláti móður sinnar „nánast í sömu andrá og jólin voru hringd inn“
2
Viðtal

Sagt frá and­láti móð­ur sinn­ar „nán­ast í sömu andrá og jól­in voru hringd inn“

Í bók­inni Mamma og ég, seg­ir Kol­beinn Þor­steins­son frá sam­bandi sínu við móð­ur sína, Ástu Sig­urð­ar­dótt­ur rit­höf­und. Á upp­vaxt­ar­ár­un­um þvæld­ist Kol­beinn á milli heim­ila, með eða án móð­ur sinn­ar, sem glímdi við illskilj­an­leg veik­indi fyr­ir lít­ið barn. Níu ára gam­all sat hann jarð­ar­för móð­ur sinn­ar og átt­aði sig á því að draum­ur­inn yrði aldrei að veru­leika – draum­ur­inn um að fara aft­ur heim.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Sagt frá andláti móður sinnar „nánast í sömu andrá og jólin voru hringd inn“
5
Viðtal

Sagt frá and­láti móð­ur sinn­ar „nán­ast í sömu andrá og jól­in voru hringd inn“

Í bók­inni Mamma og ég, seg­ir Kol­beinn Þor­steins­son frá sam­bandi sínu við móð­ur sína, Ástu Sig­urð­ar­dótt­ur rit­höf­und. Á upp­vaxt­ar­ár­un­um þvæld­ist Kol­beinn á milli heim­ila, með eða án móð­ur sinn­ar, sem glímdi við illskilj­an­leg veik­indi fyr­ir lít­ið barn. Níu ára gam­all sat hann jarð­ar­för móð­ur sinn­ar og átt­aði sig á því að draum­ur­inn yrði aldrei að veru­leika – draum­ur­inn um að fara aft­ur heim.

Mest lesið í mánuðinum

Endurkoma Jóns Ásgeirs
4
Nærmynd

End­ur­koma Jóns Ás­geirs

Jón Ás­geir Jó­hann­es­son er aft­ur orð­inn stór á mat­vörumark­aði, fast­eigna­mark­aði, í fjöl­miðl­um, ferða­þjón­ustu, trygg­ing­um, áfeng­is­sölu, bens­ín­sölu, lyfj­um og stefn­ir á vöxt er­lend­is. Veldi hans og eig­in­konu hans, Ingi­bjarg­ar Pálma­dótt­ur, minn­ir á upp­bygg­ing­una fyr­ir banka­hrun þeg­ar hann stýrði Baugi, Glitni og 365 miðl­um en hlaut enga dóma í mála­ferl­um sem fylgdu hon­um í meira en ára­tug.
„Það var enga vernd að fá“
6
Viðtal

„Það var enga vernd að fá“

„Við sitj­um eft­ir í sorg, horf­um yf­ir sögu son­ar okk­ar og klór­um okk­ur í höfð­inu. Eft­ir stend­ur spurn­ing­in: Hvað gerð­ist?“ seg­ir Hjör­leif­ur Björns­son, en son­ur hans, Há­varð­ur Máni Hjör­leifs­son, svipti sig lífi þann 2. sept­em­ber, að­eins tví­tug­ur. Feðg­arn­ir voru báð­ir áhuga­menn um tónlist, greind­ir með ADHD og glímdu ung­ir við fíkn, en eitt greindi þá að. Há­varð­ur var brot­inn nið­ur af kerfi sem hann féll ekki inn í.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Sagt frá andláti móður sinnar „nánast í sömu andrá og jólin voru hringd inn“
Viðtal

Sagt frá and­láti móð­ur sinn­ar „nán­ast í sömu andrá og jól­in voru hringd inn“

Í bók­inni Mamma og ég, seg­ir Kol­beinn Þor­steins­son frá sam­bandi sínu við móð­ur sína, Ástu Sig­urð­ar­dótt­ur rit­höf­und. Á upp­vaxt­ar­ár­un­um þvæld­ist Kol­beinn á milli heim­ila, með eða án móð­ur sinn­ar, sem glímdi við illskilj­an­leg veik­indi fyr­ir lít­ið barn. Níu ára gam­all sat hann jarð­ar­för móð­ur sinn­ar og átt­aði sig á því að draum­ur­inn yrði aldrei að veru­leika – draum­ur­inn um að fara aft­ur heim.

Mest lesið undanfarið ár