Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 2 árum.

„Ég bið Íslendinga um hjálp“

Einn af þeim fimmtán sem brott­vís­að var til Grikk­lands í síð­ustu viku var Nour Ahmad, af­gansk­ur strák­ur sem kom hing­að fylgd­ar­laus í lok árs 2021, þá sautján ára og því barn í skiln­ingi laga. Hann er nú í Aþenu, ótta­sleg­inn, hjálp­ar­vana og heim­il­is­laus og seg­ist þrá að koma aft­ur til Ís­lands og ganga í skóla „eins og ís­lensk börn“.

„Ég bið Íslendinga um hjálp“
Einn í Aþenu Nour Ahmad kom einn síns liðs til Íslands í desember í fyrra. Hann varð átján ára á Íslandi og því meðhöndlaður sem fullorðinn af yfirvöldum hér. Nour var vísað úr landi í síðustu viku til Grikklands þar sem hann á hvorki heimili né aðstandendur. Mynd: Úr einkasafni

Nour Ahmad, átján ára strákur frá Afganistan, var sofandi þegar tveir lögreglumenn börðu á hurðina hjá honum um miðja nótt í Bæjarhrauni í Hafnarfirði þar sem hann dvaldi í búsetuúrræði fyrir umsækjendur um alþjóðlega vernd.

„Ég vaknaði við fyrsta bankið og svo héldu þeir áfram þar til ég opnaði dyrnar. Þeir kynntu sig sem lögreglumenn og sögðu mér að ég væri að fara aftur til Grikklands,“ segir hann. Því næst pakkaði hann niður því litla sem hann átti og var svo fylgt á lögreglustöðina á Hlemmi þar sem dótið hans var tekið, honum komið fyrir í herbergi þar sem hann var í sólarhring eða þar til honum var vísað úr landi. „Þetta var mjög erfitt, ég var svo hræddur við að fara aftur til Grikklands. Eina sem ég gat hugsað var; ef ég fer til baka, hvað á ég að gera? Ég á engan að í Grikklandi og það bíður …

Kjósa
8
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

Helmingi dýrari matarkarfa eina ráðið við sjúkdómnum
2
Skýring

Helm­ingi dýr­ari mat­arkarfa eina ráð­ið við sjúk­dómn­um

„Við höf­um oft íhug­að mjög al­var­lega að flytja bara út af þessu,“ seg­ir Anna Gunn­dís Guð­munds­dótt­ir um þær hindr­an­ir sem fólk með selí­ak mæt­ir hér á landi. Dótt­ir henn­ar, Mía, er með sjúk­dóm­inn sem er ein­ung­is hægt að með­höndla með glút­en­lausu fæði. Mat­arkarfa fjöl­skyld­unn­ar hækk­aði veru­lega í verði eft­ir að Mía greind­ist. Þá er það þraut­in þyngri fyr­ir fólk með selí­ak að kom­ast út að borða, panta mat og mæta í mann­fögn­uði.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Læknir á Landspítalanum lenti aldrei í sama vanda í Noregi
5
Á vettvangi

Lækn­ir á Land­spít­al­an­um lenti aldrei í sama vanda í Nor­egi

Frá­flæðis­vandi Land­spít­al­ans náði nýj­um hæð­um á síð­asta ári, segja flæð­is­stjór­ar. Elf­ar Andri Heim­is­son er lækn­ir á Land­spít­al­an­um sem hef­ur unn­ið bæði hér og í Nor­egi. Þar þyk­ir al­var­legt ef sjúk­ling­ur er leng­ur en fjóra tíma á bráða­mót­töku: „Ég lenti aldrei í því að við gæt­um ekki út­skrif­að sjúk­ling.“

Mest lesið í mánuðinum

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár