Vindurinn gnauðar og blandast taktföstum hávaða frá olíurafstöðvunum sem keyra á fullum snúningi utan við misreisulega spýtnakofa og tætingsleg tjöld. Megn brunalykt liggur í loftinu og sest í föt þeirra sem ganga fram og aftur leðjufullan veginn, fram hjá verslunum, veitingastöðum og kaffihúsum á borð við „Kabul Café“ og „Hamid Karzai Rastorant“. Ungur afganskur maður stendur kappdúðaður í einni dyragættinni og veifar helbláum vísifingri. Honum virðist ljóst að þennan fingur þurfi að höggva af og sýnir það æðrulaus á fingramáli. Í fjarska má sjá hópa svartklæddra óeirðarlögreglumanna standa vörð um skurðgröfur sem eru að jafna hrörleg híbýli við jörðu.