Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 7 árum.

Mótmæla „græðgisvæðingu“ í gjaldheimtu á salernum

Sam­tök fólks í fá­tækt senda frá sér yf­ir­lýs­ingu vegna ákvörð­un­ar um að rukk­að verði fyr­ir notk­un á sal­erni í Mjódd. Sann­ir land­vætt­ir ætla að standa að einka­rekstri al­menn­ings­sal­erna „um allt land“.

Mótmæla „græðgisvæðingu“ í gjaldheimtu á salernum
Við salernishliðið Arnór Þórir Sigfússon, starfsmaður Verkís og Sannra landvætta og Magnús Þór Karlsson og Þórólfur Gunnarsson, starfsmenn Bergrisa. Mynd: Verkís

Í tilefni þess að almenningssalerni fyrir notendur Strætó í Mjódd í Breiðholti hafa verið einkavædd, og framvegis verður rukkað 200 krónur fyrir notkun þeirra, hafa Pepp Ísland - samtök fólks í fátækt, lýst yfir mótmælum. 

Síðastliðinn föstudag voru almenningssalerni í skiptistöð Strætó opnuð að nýju við formlega athöfn, með þeim breytingum að notendur verða rukkaðir fyrir afnot af þeim. Þetta er aðeins byrjunin á fyrirhugaðri bylgju einkarekinna salerna á Íslandi.

Verkfræðistofan Verkís og einkahlutafélagið Sannir landvættir standa að rekstri og uppbyggingu salernanna. Markmiðið með stofnun Sannra landvætta er að stuðla að uppbyggingum einkarekinna salerna um „allt land í samvinnu við landeigendur, sveitarfélög og ríki.“

Í yfirlýsingu samtakanna Pepp Ísland segir að um græðgisvæðingu sé að ræða. „Það er til skammar að græðgisvæðing nútímans sé slík að hún nái nú einnig yfir líkamsstarfsemi fólks.“ Þá er vakin athygli á því að gjaldheimtan muni lenda á þeim sem síst mega við henni. „Hverjir eru það hér í höfuðborginni sem aðallega nota almenningssamgöngur? Jú það eru börn, unglingar og þeir tekjulægstu í okkar samfélagi og því ætti að telja það sjálfsagða þjónustu við notendur að þeir hafi frían aðgang að snyrtingu, þurfi þeir á henni að halda.“ 

Yfirlýsing Samtaka fólks í fátækt

Ásta Dís GuðjónsdóttirFormaður samtakanna Pepp Ísland, sem mótmæla því að salerni fyrir farþega Strætó séu einkavædd.

„Pepp Ísland, samtök fólks í fátækt mótmælir því að salerni, ætluð notendum Strætó bs séu einkavædd með auknum kostnaði fyrir þá sem þjónustuna nota.

Hverjir eru það hér í höfuðborginni sem aðallega nota almenningssamgöngur?

Jú það eru börn, unglingar og þeir tekjulægstu í okkar samfélagi og því ætti að telja það sjálfsagða þjónustu við notendur að þeir hafi frían aðgang að snyrtingu, þurfi þeir á henni að halda.

Það er til skammar að græðgisvæðing nútímans sé slík að hún nái nú einnig yfir líkamsstarfsemi fólks og þó svo að það sé þekktur vandi að gengið sé illa um klósett sem ætluð eru almenningi þá er lausnin ekki fólgin í því að refsa öllum og þá sérstaklega þeim sem ganga vel um og hlýta lögum og reglum samfélagsins á sama tíma og þeir eru útilokaðir frá velferðarsamfélagi okkar með lágum launum/lífeyri, sköttum, skerðingum og skömm.

Pepp Ísland, samtök fólks í fátækt mótmælir því að lagðar séu slíkar aukaálögur á fátækt eins og þessi framkvæmd sannarlega gerir.“

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
6
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár