Allir þrír stóru viðskiptabankarnir – Landsbankinn, Arion banki og Íslandsbanki – skiluðu milljarða hagnaði á fyrsta ársfjórðungi ársins. Samtals nam hagnaður bankanna rúmlega 19 milljörðum króna og standa allir bankarnir fjárhagslega sterkir.
Landsbankinn með hæsta hagnaðinn
Landsbankinn, sem er að nær öllu leyti í eigu ríkisins, skilaði mestum hagnaði bankanna þriggja. Hagnaður eftir skatta nam 7,9 milljörðum króna, samanborið við 7,2 milljarða á sama tíma í fyrra. Arðsemi eiginfjár – sem segir til um hversu miklum hagnaði bankinn skilar af eigin fé – var 10 prósent, og eiginfjárhlutfallið, sem mælir fjárhagslegt bolmagn bankans, var 23,6 prósent.
Hreinar vaxtatekjur námu 14,8 milljörðum og þjónustutekjur þremur milljörðum, en kostnaðarhlutfall, sem er hlutfall milli rekstrarkostnaðar bankans og tekna, hækkaði í 38,7 prósent. Á fjórðungnum lauk bankinn kaupum á TM tryggingum af Kviku banka.
Arion banki hagnaðist um 6,4 milljarða króna, sem er veruleg aukning frá 4,4 milljörðum á sama tíma í fyrra. Arðsemi …
Dómendur skulu í embættisverkum sínum fara einungis eftir lögunum.
VII.
65. gr.
[Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.
Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.] 1)
1)L. 97/1995, 3. gr.
72. gr.
[Eignarrétturinn er friðhelgur. Engan má skylda til að láta af hendi eign sína nema almenningsþörf krefji. Þarf til þess lagafyrirmæli og komi fullt verð fyrir.
Með lögum má takmarka rétt erlendra aðila til að eiga fasteignaréttindi eða hlut í atvinnufyrirtæki hér á landi.] 1)
1)L. 97/1995, 10. gr.
GLÆPAGENGIÐ SÖNN ÍSLENSNK SAKAMÁL .
Lögbrot sem fara framhjá fjármálaeftirlitinu,og fjölmiðlum ,sem virðist sjallavætt að mestu eins og lögreglan er t.d. b. liður í eftirfarandi lagagrein.
XVI. kafli. Peningafals og önnur brot, er varða gjaldmiðil.
150. gr.
Hver, sem falsar peninga í því skyni að koma þeim í umferð sem ósviknum gjaldeyri, svo og hver sá, sem í sama skyni aflar sér eða öðrum falsaðra peninga, skal sæta fangelsi allt að 12 árum.
Sé fölsun framkvæmd á þann hátt, að skert er efnisverð gjaldgengrar myntar, skal refsingin vera fangelsi allt að 4 árum.
Sönn Íslensk sakamál: Glæpur gegn þjóðinni – Gengið sem vopn græðgisafla.krefjumst þess að ríkið fari að lögum
Krónan er vísvitandi haldið veikri. Hún er ekki peningur – hún er glæpatæki. Stjórnmálamenn, útgerðarklíkan, fjármálakerfið og fjölmiðlaelítan nota gengið sem hníf til að skera þjóðina á hol. Börnin kunna varla að lesa innviðir hrynja – á meðan elítan illa fengið auðvaldið græðir og kúgar almenning
Þetta er EKKI „stefna“. Þetta er SKIPULÖGÐ AÐGERÐ. Þetta er GLÆPUR.
Inngrip á gjaldeyrismarkaði hafa áhrif á verðgildi krónunnar með því að breyta framboði og eftirspurn eftir krónum.
Þegar Seðlabankinn selur gjaldeyri (kaupir krónur):
— Eftirspurn eftir krónum eykst
— Gengi krónunnar styrkist
Þegar Seðlabankinn kaupir gjaldeyri (selur krónur):
— Framboð á krónum eykst
— Gengi krónunnar veikist
Þannig getur Seðlabankinn haft áhrif á verðgildi krónunnar með því að stýra hvort hann kaupir eða selur erlendan gjaldeyri.
Þeir brjóta lög – hér og nú:
XVI. kafli. Peningafals og önnur brot, er varða gjaldmiðil.
150. gr.
Hver, sem falsar peninga í því skyni að koma þeim í umferð sem ósviknum gjaldeyri, svo og hver sá, sem í sama skyni aflar sér eða öðrum falsaðra peninga, skal sæta fangelsi allt að 12 árum.
Sé fölsun framkvæmd á þann hátt, að skert er efnisverð gjaldgengrar myntar, skal refsingin vera fangelsi allt að 4 árum.
• 65. gr. stjórnarskrár: Þeir brjóta jafnræðisregluna með því að beita opinberum valdi í þágu útgerðar og fjármagnseigenda – gegn öllum öðrum.
• 72. gr. stjórnarskrár: Þeir rýra eignir almennings – laun, lífeyri og húsnæði – án bóta og án lagaheimildar.
• 1. gr. stjórnarskrár: Þeir svipta þjóðina sjálfsákvörðunarrétti – það er landráð í reynd.
• 109. gr. alm. hegningarlaga: Mútubrot – greiðslur, fríðindi og pólitísk vernd í skiptum fyrir að halda genginu niðri.
• 128. gr.: Opinberir starfsmenn hagnast persónulega með því að hygla sértækum aðilum.
• 130. gr.: Ráðherrar taka meðvitað rangar ákvarðanir til að valda þjóðinni tjóni.
• 134. gr.: Misnotkun opinberrar stöðu til að neyða almenning í verðbólgu og skuldafjötur.
• 135. gr.: Samverknaður embættismanna og stjórnmálamanna – glæpaklíka við völd.
• 264. gr.: Peningaþvætti – ólögmætur hagnaður færður í fasteignir og aflandsfélög með þátttöku stjórnvalda.
Þetta er ásetningur atvinnuglæpamanna gerum okkur grein fyrir því Ísland er eitt skipulagðasta glæparíki veraldar förum að gera okkur grein fyrir því
Fjármálaráðherrar og forsætisráðherrar hafa beint og milliliðalaust skipað Seðlabankanum að halda krónunni niðri. Þeir hafa tryggt ofurgróða til klíkuútgerðar og banka. Í stað þess að verja almenning, hafa þeir notað gengið til að ræna hann.
Við búum í kerfisbundnu arðráni. Þetta er glæpahringur.
Fjölmiðlar, ráðherrar, embættismenn og bankastjórar hafa allir orðið samsekir. Þeir sem þegja – eru meðsekir.
Gengi krónunnar er ekki efnahagsmál. Það er glæpamál.
Við krefjumst:
• Óháðrar RANNSÓKNAR.
• Sakamálarannsóknar á stjórnvöldum og Seðlabanka.
• Endurkröfu á ránsfé.
• Brottvikningar og ákæra.
Þetta er 21. aldar arðrán – og þjóðin verður að taka á þessari spillingu
XVI. kafli. Peningafals og önnur brot, er varða gjaldmiðil.
150. gr.
Hver, sem falsar peninga í því skyni að koma þeim í umferð sem ósviknum gjaldeyri, svo og hver sá, sem í sama skyni aflar sér eða öðrum falsaðra peninga, skal sæta fangelsi allt að 12 árum.
Sé fölsun framkvæmd á þann hátt, að skert er efnisverð gjaldgengrar myntar, skal refsingin vera fangelsi allt að 4 árum
Kjörum haldið niðri – stjórnmála- og atvinnulífsmenning glæpahyskis
Á Íslandi virðist hafa þróast menning innan stjórnmála og atvinnulífs sem byggir ekki á þjónustu við almenning, heldur á því að halda fólki niðri – með verðbólgu, vöxtum, veikri krónu, húsnæðiskreppu og ótryggum vinnumarkaði – svo það sé auðsær bráð ef
Markviss veiking krónunnar 2013–2025
Afleiðingar: elíta, klíka phone group græðir, húsnæðisverð þenst út, kaupmáttur rýrnar
Gengisstefna Seðlabankans: vísvitandi inngrip
Strax árið 2013 hóf Seðlabanki Íslands að beita sér markvisst til að veikja gengi krónunnar eða hindra of mikla styrkingu hennar. Í maí 2013 tók peningastefnunefnd bankans formlega ákvörðun um „virkari inngrip á gjaldeyrismarkaði“ til að draga úr sveiflum og hægja á styrkingu krónunnar . Í kjölfarið jók Seðlabankinn stórlega gjaldeyriskaup sín: Árið 2014 keypti bankinn gjaldeyri fyrir um 111 milljarða króna, eða rúma 2 milljarða kr. á viku, til að halda aftur af gengishækkun . Í Peningamálum Seðlabankans kom fram að þessi inngrip hefðu „lagst gegn óhóflegri hækkun á gengi krónunnar“ . Í raun var gengi krónunnar veikari en ella vegna þessara aðgerða bankans .
Árið 2015 fór Seðlabankinn enn á fullt: gjaldeyriskaup þess árs námu 272 milljörðum króna, sem var tvöfalt meira en árið áður og jafngilti um 12,5% af landsframleiðslu . Bankinn viðurkenndi að umfangsmikil inngrip hefðu komið í veg fyrir enn meiri styrkingu krónunnar en varð raunin . Markmiðin voru sögð tvíþætt: að byggja upp gjaldeyrisforða (til að búa í haginn fyrir losun hafta) og milda gengissveiflur . Verulega lá verðbólga auðveldaði bankanum að veikja krónuna án tafar – þrátt fyrir öll kaupin styrktist gengi krónu samt um 7,9% það ár , sem bendir til hversu öflugur þrýstingur var á hana til hækkunar.
Í kjölfar losunar fjármagnshafta (2016–2017) hvarf að nokkru sú þörf að halda krónunni veikari, en Seðlabankinn hélt engu að síður áfram að stýra gengi að einhverju marki. Til dæmis þegar COVID-19 skall á 2020 beitti bankinn sér í báðar áttir: Í mars og apríl 2020 seldi Seðlabankinn gjaldeyri úr forða til að sporna gegn snarpri veikingu krónu, en þegar krónan tók að styrkjast hratt í maí sama ár hóf bankinn á ný að kaupa gjaldeyri til að hægja á styrkingunni . Þannig hélt Seðlabankinn áfram „handstýringu“ á gengi krónunnar (dirty floating) gegnum allt tímabilið – hann greip inn bæði til að veikja krónu og styðja hana þegar honum sýndist, fremur en að leyfa frjálsan markað . Raunar var gjaldeyrisforði Seðlabankans kominn í sögulegt hámark (um 800–900 ma.kr.) eftir öll inngripin, sem sýnir hversu umfangsmikið bankinn hefur keypt gjaldeyri í þeim tilgangi að hafa hemil á gengi krónunnar .
Samantekt tímalínu:
• 2013: Gengisfall í lok 2012 snéri við – krónan styrktist um ~11% 2013 eftir að Seðlabankinn gerði hlé á reglulegum gjaldeyriskaupum . En frá 15. maí 2013 tók bankinn upp virkari gjaldeyrisinngrip til að hemja sveiflur .
• 2014: Stórfelld kaup (111 ma.kr.) héldu gengi krónu talsvert lægra en ella og komu í veg fyrir verðhjöðnun .
• 2015–2016: Enn aukin inngrip – 2015 keypti SÍ gjaldeyri sem nam 12,5% af VLF . Gengi hefði styrkst mun meira ef ekki væri fyrir þessi inngrip .
• 2017: Gengi krónu nær hámarki (evra fór undir 120 kr. um tíma). Haftalosun lauk; Seðlabankinn dregur úr reglubundnum kaupum.
• 2018: Krónan veikist aftur (um 6% á árinu) og Seðlabankinn þarf ekki að kaupa; hættir tímabundið inngripum.
• 2020: COVID kreppan veldur gengissveiflum – Seðlabankinn selur gjaldeyri í mars/apríl til að verja krónu, en kaupir í maí til að hemja styrkingu .
• 2021–2023: Krónan veik við enda ferðaþjónustubólu; Seðlabankinn hækkar vexti til að takast á við verðbólgu, en gengi haldist veikt (135–150 kr./€). Enn er varasjóður nýttur til að stýra gengi ef þarf .
Pólitísk afskipti og hagsmunatengsl elítu bankahrunslið að gambla með eigur og kjör almennings -stjórnmála og atvinnulífsmenning glæpahyskis
Seðlabanki Íslands hefur ákveðið að hefja reglubundin gjaldeyriskaup á millibankamarkaði. Nánar tiltekið hyggst Seðlabankinn kaupa 6 milljónir evra á markaðinum í hverri viku.
Ríkið fer ekki að lögum lögregla virðist ekki geta farið að lögum þegar þessir glæpamenn eru að störfum, hvítflibba glæpamenn eru að gambla með gengið fyrir framan nefið á öllum til að ávaxta þýfið úr hruninu og halda almenningi niðri ríkið er ófært um að framfylgja lögum þetta er bara vanþróað ríki🤓stjórnmála og atvinnulífsmenningin er glæpasamleg traðkað á stjórnarskrá og hegningalögum. Meiriháttar glæpsamleg aðgerð og valdið miklum ójöfnuði. Í öllum eðlilegum ríkjum væri búið að handtaka þetta lið. Glæpagengi og glæparíki. Stjórnmálafólk ekki monta ykkur af stjórnarfarinu á Íslandi
XVI. kafli. Peningafals og önnur brot, er varða
gjaldmiðil.
150. gr.
Hver, sem falsar peninga í því skyni að koma þeim í umferð sem ósviknum gjaldeyri, svo og hver sá, sem í sama skyni aflar sér eða öðrum falsaðra peninga, skal sæta fangelsi allt að 12 árum.
Sé fölsun framkvæmd á þann hátt, að skert er efnisverð gjaldgengrar myntar, skal refsingin vera fangelsi allt að 4 árum.
hér
Sé fölsun framkvæmd á þann hátt, að skert er efnisverð gjaldgengrar myntar, skal refsingin vera fangelsi allt að 4 árum.
skert efnisverð myntar með markvissum kaupum á gjaldeyri til að hygla vissum hópum í þjóðfélaginu.Bretta nú upp ermarnar og fara að lögum á Íslandi þetta er aðal orsökin fyrir stórauknum ójöfnuði í landinu.🤓nægt pláss á Litla Hrauni fyrir þá sem bera ábyrgð á þessu sakamáli
Seðlabanki Íslands hefur ákveðið að hefja reglubundin gjaldeyriskaup á millibankamarkaði. Nánar tiltekið hyggst Seðlabankinn kaupa 6 milljónir evra á markaðinum í hverri viku.
Inngrip á gjaldeyrismarkaði hafa áhrif á verðgildi krónunnar með því að breyta framboði og eftirspurn eftir krónum.
Þegar Seðlabankinn selur gjaldeyri (kaupir krónur):
— Eftirspurn eftir krónum eykst
— Gengi krónunnar styrkist
Þegar Seðlabankinn kaupir gjaldeyri (selur krónur):
— Framboð á krónum eykst
— Gengi krónunnar veikist
Þannig getur Seðlabankinn haft áhrif á verðgildi krónunnar með því að stýra hvort hann kaupir eða selur erlendan gjaldeyri.
Ég held því fram að fjármálaheimurinn þar með lifeyrissjóðirnir og aðfangakeðjurnar spili ekki með í baráttunni við verðbólgu og okurvexti.