Salka Sól Eyfeld er í hópi foreldra um 100 leikskólabarna í Reykjavík sem hafa ekki farið í leikskólann í að verða mánuð. Skæruverkföll Kennarasambands Íslands gera það að verkum að verkfallið hefur áhrif á lítinn hluta fjölskyldna og Salka hefur upplifað allar heimsins tilfinningar síðustu vikur. „Ég er ógeðslega leið og með skrítnar tilfinningar. Þetta er stundum eins og tvær baráttur,“ segir hún og á við kjarabaráttu kennara annars vegar og hins vegar baráttu foreldra fyrir því að á þá sé hlustað. „Ég er sár, ég fékk tilfinningu eins og öllum væri sama um okkur.“ 

Salka er ekki sátt með útfærslu verkfallsins en ákvað að leggja þær tilfinningar til hliðar og styðja kjarabaráttu kennara heils hugar. Hún hefur komið að skipulagningu mótmæla í Ráðhúsinu, nú síðast á þriðjudag þar sem foreldrar leikskólabarna á Drafnarsteini, sem er eini leikskólinn í borginni sem verkfallið nær til, mættu með börnin og létu í sér heyra. Sjálf hélt Salka ræðu þar sem hún beindi orðum sínum að Einari Þorsteinssyni borgarstjóra. „Þetta getur verið tíminn þar sem borgarstjórn hættir loksins að fría sig af ábyrgð á ástandi leikskólamála og fjárfestir í kennurum. Ég spyr þig líka, Einar, frá móður til föður: Hvað myndir þú gera í okkar sporum?“ sagði Salka meðal annars í eldræðunni sem vakti mikla athygli. 

Salka og eiginmaður hennar, Arnar Freyr Frostason, eiga tvö börn á leikskólaaldri. „Sem er blessun og bölvun. Þau hafa hvort annað en þau eru drulluþreytt á hvort öðru. Þetta er langur tími fyrir lítil börn. Það er stutt í vansæld hjá þeim en auðvitað reynir maður að gera það sem maður getur.“

Varhugavert að sitja hjá

Þegar verkfallinu lýkur, sama hvenær það verður, vill Salka geta litið stolt til baka. „Þegar þessu lýkur vil ég fara með börnin mín á leikskólann með góðri samvisku og vita að ég barðist fyrir því að kennararnir fái þau kjör sem þau óska sér. Ég er að berjast fyrir þau, sama hver útfærslan á verkfallinu er. Það skiptir ekki máli í stóra samhenginu, ég óska þess að enginn lendi í þessari stöðu. Þó að við séum fá þá þýðir samt ekki að það sé auðveldara að líta í burtu.“

Sjálf heldur Salka fyrirlestra í grunnskólum landsins um einelti, en hún varð sjálf fyrir einelti í grunnskóla, og segir hún að rétt eins og í eineltismálum sé varhugavert að sitja hjá í kjarabaráttu kennara. „Í fyrirlestrum mínum tala ég mikið um fólkið sem horfir á einhvern verða fyrir einelti og gerir ekkert í því. Mig langar að vekja athygli á að þó svo að þitt barn sé ekki í verkfalli þá er samt verið að berjast fyrir ykkar börnum. Það er mjög mannlegt að taka ekki þátt í baráttunni eða líta til hliðar af því að þetta kemur þér ekki við. Mín reynsla af einelti er sú að það er oft fólkið sem var áhorfendur sem sér hvað mest eftir því þegar það lítur til baka.“ 

Staðan er snúin. Samningsaðilar settust aftur að samningaborðinu í vikunni eftir 17 daga hlé á viðræðum. „Kannski þurfum við að æfa okkur í að sýna samhug. Þó svo að þú sért ekki að verða fyrir áhrifum verkfallsins beint þá skiptir þetta máli. Ég þori ekki alveg að hugsa um hvað verður.“

Verkfall stendur nú yfir í tíu skólum á leik-, grunn- og framhaldsskólastigi, auk eins tónlistarskóla. Verkföll leikskólanna eru ótímabundin. Önnur verkföll eru tímabundin og standa til og með 20. desember. Þá hefur verið boðað til verkfalla í fjórum grunnskólum 1. janúar 2025, Egilsstaðaskóla, Engjaskóla, Grundaskóla og Lindaskóla. Þau standa til 31. janúar, hafi samningar ekki náðst.