Dofri Hermannsson, stjórnarmaður í Félagi um foreldrajafnrétti, var á dögunum dæmdur í tíu mánaða skilorðsbundið fangelsi fyrir sifskaparbrot í Héraðsdómi Reykjavíkur. Þá á hann að greiða barnsmóður sinni 1,5 milljónir króna í skaða- og miskabætur.
Það sem Dofri vann sér til saka var að svipta fyrrverandi konu sína valdi og umsjón yfir dóttur þeirra. Tálmunin stóð yfir á tímabilinu 15. maí 2020 til 29. nóvember 2021. Stúlkan sinnti ekki reglulegri skólasókn á meðan.
Vorið 2020 neitaði Dofri að afhenda fyrrverandi eiginkonu sinni dóttur þeirra eftir að hún hafði dvalið á heimili hans samkvæmt samkomulagi, en þau deildu forsjá. Dóttirin var þá tíu ára. Hún umgekkst móður sína nánast ekkert þá 18 mánuði sem fylgdu.
Fjallað var um brottnám stúlkunnar í fjölmiðlum á sínum tíma. Þá hafði Dofri farið með dóttur sína út á land og hélt þar …
Getur Heimildin upplýst okkur lesendur frekar? Því dómurinn virðist ekki finnast á vef dómsstólanna og við getum því ekki lesið sjálf. Út frá umfjöllun Vísis vaknar spurningin hvort meint ofbeldi móður hafi aldrei verið rannsakað af hálfu lögreglu. Er það rétt? Ef svo hefur Heimildin spurt af hverju? Og af hverju trúðu matsmenn dóms að ásakanir gagnvart móður væru talsvert litilvægar en að faðir gæti réttlætt framgöngu sína?
Vísir: "Fram kemur að margir þeirra sem hittu dótturina á ákveðnu tímabili hefðu borið um frásagnir hennar af meintu ofbeldi móðurinnar. Þetta væru... sem og sérfræðingar sem voru kvaddir til af hálfu Barnaverndar og dómstóla."
"Í dómi héraðsdóms er vísað til fjölda sérfræðinga sem hafi ekki tekið undir afstöðu föðurins um að stúlkan gæti ekki umgengist móðurina. Þvert á móti væri það á ábyrgð föðurins að samband móðurinnar og dótturinnar hefði rofnað."
"Dómkvaddir matsmenn...skoðað málið mjög ítarlega...niðurstöðu að faðirinn hefði brugðist uppeldishlutverki sínu með því að hindra að hún færi aftur til föðurins. Þess í stað hefði hann numið hana á brott til að einangra hana enn frekar gagnvart móðurinni og móðurfjölskyldu.
Þessir matsmenn mátu ásakanirnar gagnvart móðurinni talsvert lítilvægari en svo að hægt væri að réttlæta framgöngu föðurins. Dómurinn sagðist ekki hafa neina ástæðu til að draga þetta í efa."