Þessi grein birtist fyrir meira en 2 árum.

Veðrið, verðbólgan og gengi KR í fótbolta

Þor­leif­ur Garð­ar Sig­urðs­son seg­ir alltaf hægt að spjalla um veðr­ið, verð­bólg­una og gengi KR-inga í fót­bolta.

„Ég heiti Þorleifur Garðar Sigurðsson og við erum stödd á bekk á Ásvallagötu 19. Ég er kominn hingað til að versla í Kjötborg sem opnar eftir nokkrar mínútur. Ég veit ekki hvort það megi segja frá því hvað ég er að fara að kaupa, það flokkast undir tóbaksvörur. 

Veðrið er mér efst í huga þessa dagana. Það er vonandi að við fáum gott sumar, sól og blíðu. Þessi dagur lítur ágætlega út en sumarið er rétt að byrja. Er það ekki siður Íslendinga að spá í veðrið? Því það er nú alls konar veður á Íslandi. Svo er verðbólgan svona dægurmál sem maður er búinn að vera að tala og hugsa um næstum því síðan maður fæddist. Þess á milli er það KR og gengi þeirra í fótbolta. Þeim gengur svona sæmilega, mætti ganga betur. Ég var liðsstjóri þarna fyrir nokkrum árum svo maður var fastur maður þarna. Það gekk vel, stundum, á meðan ég var þar. Við Vesturbæingar segjum KR vera besta liðið í Reykjavík. 

Síðan ég varð svona slæmur í fótunum, ég er með ónýta ökkla, hné og mjaðmir, er ég ekki jafn góður til gangs og það breytir auðvitað miklu. Ég var vanur að ganga mikið en í dag get ég gengið, en bara hægt og rólega og ég fer ekki eins langt. Ég næ allavega út í Kjötborg og KR, það er sárastutt út í Frostaskjól héðan, enda ef þú ert Vesturbæingur þá er allt stutt í Vesturbænum. 

Ég er fæddur og uppalinn hérna á Brávallagötunni og hef verið í Vesturbænum alla tíð síðan fyrir utan fjögur ár í flóttamannabúðum í Kópavogi, ég kallaði það flóttamannabúðir að fara úr Vesturbænum í Kópavog. Bróðir minn átti íbúð þar og var erlendis í námi og ég passaði hana á meðan. Ég stoppaði bara þar til að sofa en eyddi annars mestum tíma mínum í Vesturbænum. Vesturbæingar eru Vesturbæingar. Þeir sem eru aðfluttir lagast við það að búa hér. 

Til þess að verða alvöru Vesturbæingur er númer eitt að ganga í KR. Það eru svo alls konar lið þar, ekki bara fótbolti, það getur verið handbolti, körfubolti, frjálsar eða glíma. Það var einu sinni kúluvarp en það er víst bannað í dag. Það var bannað eftir að það urðu svo mörg höfuðslys. Númer tvö er að hugsa um allt sem er betra fyrir Vesturbæinga og KR-inga, sem er bara allt saman. 

Fólk í austurhluta bæjarins myndu kalla þetta KR-grobb ef þau myndu heyra þetta en við hlustum ekkert á svoleiðis. Brávallagatan er næstbesta gatan í Vesturbænum, maður veit náttúrlega aldrei hvað er best en hún er allavega næstbest. 

Ég bý í næsta húsi við Grund og fer þar í mat og kaffi. Það er mjög gott fólk að vinna þar og gott fólk sem er þar. Svo það er allt gott á Grund, góður matur og svona.“ 

Kjósa
7
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Fólkið í borginni

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
4
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár