Þessi grein birtist fyrir meira en 2 árum.
Menning

„Beint frá bónda er lykillinn að velgengni íslenskra kvikmynda“

Önn­ur öld ís­lenskr­ar kvik­mynda­gerð­ar er haf­in, en færri mæta í bíó að horfa á afrakst­ur­inn. Meira er lagt í sjón­varps­serí­ur og þjón­ustu við Hollywood-mynd­ir, en ís­lensk verk sópa að sér verð­laun­um er­lend­is. Hver er staða kvik­mynd­ar­inn­ar á Ís­landi í dag?

„Beint frá bónda er lykillinn að velgengni íslenskra kvikmynda“
Friðrik Þór Friðriksson Íslendingar ættu að hugsa öfugt við aðra og leggja í kvikmyndir á meðan allir eru að gera sjónvarpsseríur, að mati leikstjórans. Mynd: Heiða Helgadóttir
Steindór Grétar Jónsson
steindor@heimildin.is

Kvikmyndagerðarmenn kalla eftir því að hlúð sé að kvikmyndinni, en íslenskar myndir unnu til tuga verðlauna á erlendri grundu bara á síðasta ári. Áhorf hefur þó færst í auknum mæli yfir til streymisveitanna og stór hluti endurgreiðslna fara í erlenda framleiðslu. „Þetta er óskaplega skrítin stefna, að eyða ekki þessum peningum í innlenda kvikmyndagerð,“ segir Guðný Halldórsdóttir leikstjóri.

Hundrað ár eru frá því að fyrsta leikna íslenska kvikmyndin, Ævintýri Jóns og Gvendar, var frumsýnd. Við erum því að stíga inn í aðra öld kvikmyndagerðar á landinu og listgreinin komin með nýjar áskoranir, tækni og viðfangsefni sem enginn hefði getað séð fyrir þegar landsmenn söfnuðust saman í Nýja bíói 17. júní 1923 til að sjá svart-hvíta, hljóðlausa stuttmynd í Chaplin-stíl. Nú til dags er fagmennska í greininni, meira jafnrétti og fjölbreytni og kvikmyndagerðarfólk missir ekki lengur húsin sín í hrönnum til að borga …

Kjósa
11
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.
Efnisorð

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Mest lesið í mánuðinum

Týndu strákarnir – sem fundu leiðina heim
2
ÚttektTýndu strákarnir

Týndu strák­arn­ir – sem fundu leið­ina heim

Á átján ára af­mæl­is­dag­inn vakn­aði Fann­ar Freyr Har­alds­son á neyð­ar­vist­un og fékk lang­þráð frelsi eft­ir að hafa þvælst í gegn­um með­ferð­ar­kerfi rík­is­ins. Hann, Gabrí­el Máni Jóns­son og Arn­ar Smári Lárus­son lýsa reynslu sinni af kerf­inu sem átti að grípa þá sem börn og ung­ling­ar. Tveir þeirra byrj­uðu að sprauta sig í með­ferð, samt sam­mæl­ast þeir um að þessi inn­grip séu lík­leg­asta ástæð­an fyr­ir því að þeir lifðu af. Ekk­ert lang­tíma­úr­ræði er fyr­ir stráka sem stend­ur.
„Eiginmaður minn hefur aldrei átt eignarhlut í Skeljungi“
4
Stjórnmál

„Eig­in­mað­ur minn hef­ur aldrei átt eign­ar­hlut í Skelj­ungi“

Hild­ur Björns­dótt­ir, odd­viti Sjálf­stæð­is­flokks í borg­ar­stjórn, fjall­aði ít­rek­að um samn­inga sem vörð­uðu lóð­ir bens­ín­stöðva þrátt fyr­ir að eig­in­mað­ur henn­ar stýrði móð­ur­fé­lagi Skelj­ungs. Lóð­ir bens­ín­stöðva Skelj­ungs hafa síð­an ver­ið seld­ar til tengdra fé­laga fyr­ir vel á ann­an millj­arð króna. Hún seg­ir hæfi sitt aldrei hafa kom­ið til álita.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár