Pandabjörninn er eitt frægasta dýr heimsins, sem er svolítil þversögn því í rauninni eru þessir birnir sárasjaldgæfir, lifa aðeins á einu mjög afmörkuðu svæði í Kína og úti í villtri náttúrunni munu aðeins vera til um 1.800 pöndur.
Eigi að síður þekkja allir pöndur í sjón og þegar Kínverjar fást til að senda pöndur í dýragarða í öðrum löndum, þá fylgir því jafnan mikil athygli fjölmiðla og almennings.
Kínverjar líta á pönduna sem sitt lukkudýr og af hæfilegri léttúð má segja að pandan sé sendiherra Kínverja erlendis. Það er til marks um hvaða þjóðir njóta velvildar Kínverja hverju sinni hverjar fá pöndur lánaðar í dýragarða sína frá stjórnvöldum í Beijing.
Tennur í Búlgaríu
Lengst af hefur verið talið að pöndur hafi þróast í Kína og hvergi annars staðar búið frá því að formæður þeirra sögðu skilið við aðra birni fyrir um 19 milljónum ára. En nú hafa vísindamenn komist að þeirri niðurstöðu að pöndur hafi einnig búið í Evrópu til sex til tíu milljónum ára og það sé alls ekki óhugandi að pöndur — eða öllu heldur formæður þeirra og -feður — hafi þróast þar og síðan flutt sig til Kína.
Þar var snemma á áttunda áratug síðustu aldar sem fáeinar tennur fundust í Búlgaríu og steingervafræðingurinn Ivan Nikolov flokkaði þær sem tennur úr pöndu eða einhverri náskyldri tegund. Ýmislegt fór þó milli mála til að byrja með og augljóst til dæmis að Kínverjum líkaði sárilla ef gefið var í skyn að pöndur væru ekki að öllu leyti sjálfsprottnar í Kína
Nú hefur rannsóknum hins vegar undið svo fram að búlgarski vísindamaðurinn Nikolai Spassov og Kínverjinn Qigao Jiangzuo birtu nýlega grein í tímaritinu Journal of Vertebrate Paleontology þar sem þeir slá því föstu að pöndur hafi ekki aðeins búið þar sem nú heitir Búlgaríu heldur einnig í Rudabánya í Ungverjalandi þar sem líka hafa fundist tennur.
Gerðist vegan þegar harðnaði í ári
Tennurnar eru ekki nógu öflugar ti að vinna á þeim bambus sem hinar núlifandi pöndur í Kína lifa nær eingöngu á, heldur hafa þessar horfnu pöndur lifað á ögn mýkri jurtum. Þeir Spassov og Qigao telja að evrópsku pöndurnar hafi lifað í mjög mýrlendum skógi og étið sef og fleiri jurtir. Og sömuleiðis að bæði þessar evrópsku pöndur og þær sem nú lifa í Kína hafi þróast frá bjarnartegund sem upphaflega var kjötæta en gerðist vegan þegar harðaði í ári.
Iður pöndunnar í Kína mun reyndar sýna skýrt og skilmerkilega að tiltölulega stutt sé síðan pandan hætti kjötátinu og tók að bryðja hinn próteinríka bambus í staðinn.
Evrópska pandan hefur nú fengið sitt eigið latneska fræðiheiti — Agriarctos nikolovi eftir fyrrnefnda Nikolov sem átti sig fyrstur á því að tennurnar sem fundust í Búlgaíu væru sennilega úr áður óþekktri pöndutegund.
Talið er að fyrir rúmum fimm milljónum ára hafi loftslag á Jörðinni breyst mikið og votir regnskógar í Suður-Evrópu, þar sem evrópupandan bjó, hafi kið til þornað upp og þá hafi pandan smátt og smátt dáið út — nú, eða lagt upp í langt ferðalag til Kína.
Athugasemdir