Sjálfstæðisflokkurinn hefur úthýst fjölbreytni í innra starfi sínu og hefur enga skírskotun til kjósenda. Með því hefur flokkurinn smættað sig og heldur áfram á sömu braut, meðal annars með því að „viðhalda óskiljanlegri umræðu um fullveldi á plani frá 1918,“ að mati Vilhjálms Bjarnasonar, fyrrverandi þingmanns flokksins. Vilhjálmur spyr sig jafnframt hvort Sjálfstæðisflokkurinn sé að verða „eins máls flokkur þar sem „hagkvæmni“ fiskveiðistjórnunarkerfisins fæður för“.
Vilhjálmur skrifar grein í Morgunblaðið í dag og sparar hvergi stóru orðin. Yfirskrift greinarinnar er ,,Eru stjórnmálaflokka í öngstrætum?". Í henni skýtur Vilhjálmur föstum skotum í allar áttir innan íslenska flokkakerfisins. Þannig segir Vilhjálmur að sér sé fyrirmunað að skilja fyrir hvað Miðflokkurinn standi. „Eins manns flokkur án málefnis, en leitar þó að „kosningamálefninu“. Í eins manns flokknum verður til „trúarhreyfing“, trú á hinn óskeikula foringja, þar sem orðaflaumurinn gusast út eins og tómatsósa, en að öðru leyti algerlega innihaldslaust blaður,“ skrifar Vilhjálmur og gefur lítið fyrir snilld Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar formanns flokksins, sem hann segir að hafi orðið til fyrir slysni í kosningu til formanns í Framsóknarflokknum.
„Meðlimir þess flokks virðast flestir hverjir vera á einhverju rófi sem engir skilur, ekki einu sinni þeir sjálfir“
Vilhjálmur heldur áfram og sendir því næst Pírötum pillu. „Meðlimir þess flokks virðast flestir hverjir vera á einhverju rófi sem engir skilur, ekki einu sinni þeir sjálfir, því þar þarf að kalla til vinnustaðasálfræðing til að fundir fúnkeri, og fúnkera þó ekki.“
Samfylkingin segir Vilhjálmur að hafi eðli Kvennalista, án allrar útgeislunar og sé einskis máls flokkur. „Að auki, þeir sem tala fyrir þessa fylkingu eru fjandanum leiðinlegri og skapvondir.“ Vinstri græn segir Vilhjálmur að séu uppfull af hugsjónafólki, sem hafi þó ekki meiri hugsjón en þá að hlaupa yfir í aðra flokka fái það ekki alls sem það krefjist.
Enginn leiðtogi í sjónmáli
Mest púður fer þó í það hjá Vilhjálmi að gagnrýna sinn eigin flokk og ljóslega er hann ekki hrifinn af því sem þar fer fram nú um stundir. Þar hafi fjölbreytni verið úthýst og meðal annars hafi forysta flokksins tekið þá afstöðu árið 2014 að afturkalla aðild að Evrópusambandinu sem hafi þá legið í svefni og engan skaðað. Það hafi hins vegar valdið því að stór hópur í atvinnurekendadeild flokksins sagt skilið við hann og gengið til liðs við nýjan smáflokk, skrifar Vilhjálmur og vísar þar til Viðreisnar.
„Hvernig má það vera að flokkur, sem var með 40% kjörfylgi, telur það ásættanlegt að fá 25% kjörfylgi,“ spyr Vilhjálmur svo og segir einnig að endingartími formanna flokksins hafi verið um tíu ár og nýr leiðtogi hafi ávallt verið í augsýn. „Nema núna!“
„Þetta fólk hefur orðið til í kosningamaskínunni inni í Sjálfstæðisflokknum!“
Vilhjálmur segir svo að lokum að hann sjálfur hafi lokið afskiptum sínum af stjórnmálum og sé því frjáls að því að láta ýmislegt frá sér fara eftir að hafa spurt sig áleitinna spurninga. Þannig spyrji hann sig hvort að prófkjör Sjálfstæðisflokksins hafi skilað sigurstranglegum listum. „Horfandi á mál utan frá og spurt þá sem ekki eru innmúraðir, segja kjósendur: Þetta fólk höfðar ekki til mín! Þetta fólk hefur enga skírskotun til mín! Þetta fólk hefur orðið til í kosningamaskínunni inni í Sjálfstæðisflokknum! Engin skírskotun til almennra kjósenda!“
Hafnað í síðasta prófkjöri
Vilhjálmur sat á þingi fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Suðvesturkjördæmi á árunum 2013 til 2017. Hann sat í fimmta sæti lista flokksin fyrir kosningarnar 2017 en náði ekki kjöri. Hann gaf kost á sér í prófkjöri flokksins í kjördæminu fyrr á þessu ári en hafði ekki árangur sem erfiði og varð ekki meðal sex efstu.
Athugasemdir