Hin ítalska Elena Ferrante er orðin að nokkurs konar náttúruundri í evrópskum bókmenntaheimi og bækur hennar um vinkonurnar tvær frá Napolí seljast í bílförmum hvar sem þær eru gefnar út. Tvær  fyrstu bækurnar í seríunni af fjórum alls, Framúrskarandi vinkona og Saga af nýju ættarnafni, eru komnar út á íslensku í þýðingu Brynju Cortes Andrésdóttur og hér hafa þær einnig fengið glimrandi viðtökur, eins og við mátti búast. Svo vinsælar eru bækurnar að nú er í bígerð 32 þátta sjónvarpssería byggð á þeim hjá ítalska framleiðslufyrirtækinu Wildside for Fandango Productions. Nokkuð sem æstir aðdáendur kætast afskaplega yfir. Þetta eru nefnilega ávanabindandi bækur og aðalpersónurnar tvær ganga beint inn í hjarta lesandans sem engist af kvölum yfir óförum þeirra og gleðst eins og barn þegar hlutirnir ganga þeim í haginn. Þær verða einkavinkonur hvers lesanda um sig og í Bretlandi er talað um aðdáendur Ferrante sem sérstakan ættbálk sem aðhyllist bara ein trúarbrögð; dýrkun á bókum hennar. Og nú er sú