Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 8 árum.

Uppruni dularfulls óþefs fundinn í Reykjanesbæ

Fjöl­marg­ir íbú­ar í Reykja­nes­bæ fundu fyr­ir ólykt í bæn­um nú fyr­ir helgi og um helg­ina. Mikl­ar um­ræð­ur hafa spunn­ist um til­urð lykt­ar­inn­ar á sam­fé­lags­miðl­um auk þess sem Um­hverf­is­stofn­un hafa borist kvart­an­ir vegna henn­ar.

Uppruni dularfulls óþefs fundinn í Reykjanesbæ

Mikla ólykt lagði yfir hluta Reykjanesbæjar nú fyrir og um helgina. Miklar umræður hafa spunnist um málið á samfélagsmiðlum auk þess sem Umhverfisstofnun hefur fengið kvartanir vegna lyktarinnar.

Stundin hafði samband við Umhverfisstofnun en Sigríður Kristjánsdóttir, teymisstjóri eftirlitsteymis Umhverfisstofnunar, staðfesti það í samtali við Stundina að stofnuninni hefðu borist kvartanir vegna lyktar nú um helgina en samkvæmt henni beindust kvartanirnar gegn fiskimjölsverksmiðju sem staðsett er í Helguvík.

Ekki bræðslunni að kenna

Fór í taugarnar á bæjarbúum
Fór í taugarnar á bæjarbúum Lyktin fannst víða í Reykjanesbæ.

„Umhverfisstofnun hafði samband við Síldarvinnsluna í morgun til að afla upplýsinga. Þá kom í ljós að engin starfssemi var hjá fyrirtækinu um helgina en síðasta bræðsla fór fram dagana 7. til 10. mars síðastliðins og var gæði hráefnis sem þá var notað innan marka í starfsleyfi. Lyktin sem fannst um helgina getur því ekki stafað frá fiskimjölsverksmiðjunni,“ sagði Sigríður.

Þá sagði Sigríður enn fremur að haft hafi verið samband við Heilbrigðiseftirlit Suðurnesja og þar á bæ könnuðust menn ekki við fiskverkun eða hausaþurrkun í Reykjanesbæ.

En hvaðan kom þá lyktin?

Stundin fékk ábendingu um að lyktin væri kannski ekki þess eðlis að hún gæti hafa komið frá fiskimjölsverksmiðjunni vegna þess hve mikil „skítalykt“ þetta væri. Sá sem kom ábendingunni áleiðis til blaðsins taldi að um væri að ræða lykt af hænsnaskít sem reglulega væri dreift á svæði í kring um Reykjanesbæ til landgræðslu.

Haft var samband við Stefán Má Símonarson, framkvæmdastjóra Nesbús á Vatnsleysuströnd, en hann staðfesti að fyrirtækið hefði selt töluvert magn af hænsnaskít til Hestamannafélagsins Mána sem á stórt og mikið landsvæði við Mánagrund, rétt hjá stóriðjusvæðinu Helguvík, sem er aðeins tæpum tveimur kílómetrum frá byggð.

Skítalykt yfir bæinn í norðanátt

Svæðið er staðsett norðanmegin í Reykjanesbæ en um og yfir helgina var norðanátt í Reykjanesbæ sem gæti útskýrt af hverju ólyktin barst yfir bæinn. Stefán Már sagði fyrirtækið reglulega selja hænsnaskít til hinna ýmsu aðila á Suðurnesjum sem nýta hann til áburðar en skíturinn er keyptur í tankavís og síðan dreift með þar til gerðum vinnuvélum.

Bera ábyrgð á lyktinni
Bera ábyrgð á lyktinni Hestamannafélagið Máni bar fyrir helgi hænsnaskít á svæði þeirra á Mánagrund, norðan við Reykjanesbæ.

Haft var samband við formann Hestamannafélagsins Mána, Gunnar Eyjólfsson. Hann staðfesti við Stundina að félagið hefði keypt hænsnaskít af Nesbú og að dreifing hans hafi átt sér stað ekki fyrir svo löngu síðan, fyrir mögulega viku eða tveim. Tilgangur dreifingarinnar var uppgræðsla á landsvæði í eigu hestamannafélagsins.

Bíða eftir rigningunni

„Þetta er ekki gert nema kannski einu sinni á ári, þegar það eru til peningar fyrir þessu. Þetta er náttúrulegasti áburður sem hægt er að finna og er rosalega góður til þess að græða upp móa og mela. Áburðurinn dugar í hátt í tvö ár og það er ekki hægt að neita því að það er lykt af honum. Skítnum rignir niður á einhverjum dögum og það er það sem okkur hefur vantað, það er að segja rigningin,“ segir Gunnar sem vonast til þess að lyktinni fari að linna og að hin kærkomna rigning fari að láta sjá sig.

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Jóhannes Hraunfjörð Karlsson
6
Aðsent

Jóhannes Hraunfjörð Karlsson

ESB eða Pú­er­tó Ríkó? Hvernig tryggj­um við full­veld­ið?

„Óbreytt ástand stend­ur ekki til boða,“ skrif­ar Jó­hann­es Hraun­fjörð Karls­son, hag­fræð­ing­ur og sagn­fræð­ing­ur, og seg­ir að um­ræða ör­ygg­is­mál og hvernig Ís­land trygg­ir full­veld­ið hafi enn ekki far­ið fram. Jó­hann­es seg­ir að stuðn­ings­menn „sjáv­ar­út­vegs­greif­anna“ leyn­ist víða og að aug­lýs­inga­her­ferð þeirra í sjón­varpi minni helst á Norð­ur-Kór­eu.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var bara glæpamaður“
1
Viðtal

„Ég var bara glæpa­mað­ur“

„Margt af því sem ég hef gert mun ég aldrei geta bætt fyr­ir,“ seg­ir Kristján Hall­dór Jens­son, sem var dæmd­ur fyr­ir al­var­leg­ar lík­ams­árás­ir. Hann var mjög ung­ur að ár­um þeg­ar ljóst var í hvað stefndi og fann ekki leið­ina út fyrr en ára­tug­um síð­ar. Í dag fer hann inn í fang­els­in til þess að hjálpa öðr­um, en það er eina leið­in sem hann sér færa til þess að bæta fyr­ir eig­in brot.
Þakklátur fyrir að vera á lífi
2
Viðtal

Þakk­lát­ur fyr­ir að vera á lífi

Þor­lák­ur Mort­hens, Tolli, hef­ur marga fjör­una sop­ið í lífs­ins ólgu­sjó. Æsku­ár­in höfðu sín áhrif en þá byrj­aði hann að teikna og var ljóst að dreng­ur­inn væri gædd­ur hæfi­leik­um. Óregla og veik­indi lit­uðu fjöl­skyldu­líf­ið og á unglings­ár­un­um sá hann um sig sjálf­ur. Um ára­bil var hann sjómað­ur, verka­mað­ur og skóg­ar­höggs­mað­ur. Eft­ir mynd­list­ar­nám hef­ur hann lif­að af mynd­list­inni. Nú er Tolli far­inn að mála í ljós­ari tón­um. Hann gaf nýra, greind­ist síð­an með krabba­mein og sigr­aði.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var bara glæpamaður“
3
Viðtal

„Ég var bara glæpa­mað­ur“

„Margt af því sem ég hef gert mun ég aldrei geta bætt fyr­ir,“ seg­ir Kristján Hall­dór Jens­son, sem var dæmd­ur fyr­ir al­var­leg­ar lík­ams­árás­ir. Hann var mjög ung­ur að ár­um þeg­ar ljóst var í hvað stefndi og fann ekki leið­ina út fyrr en ára­tug­um síð­ar. Í dag fer hann inn í fang­els­in til þess að hjálpa öðr­um, en það er eina leið­in sem hann sér færa til þess að bæta fyr­ir eig­in brot.
Íslendingar vísa trans konu á flótta frá Bandaríkjunum úr landi
6
Fréttir

Ís­lend­ing­ar vísa trans konu á flótta frá Banda­ríkj­un­um úr landi

Kona sem er á flótta frá Banda­ríkj­un­um með son sinn sótti um al­þjóð­lega vernd á Ís­landi. Fyr­ir Út­lend­inga­stofn­un lýsti hún því hvernig hat­ur hafi far­ið vax­andi þar í landi gagn­vart kon­um eins og henni – trans kon­um – sam­hliða að­gerð­um stjórn­valda gegn trans fólki. Sjálf hafi hún orð­ið fyr­ir að­kasti og ógn­un­um. „Með hverj­um deg­in­um varð þetta verra og óhugn­an­lega.“

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár