Sigrún Helga Lund hefur sagt upp starfi sínu sem prófessor í líftölfræði við Háskóla Íslands. Hún tilkynnir um málið á Facebook og segist hafa tekið þessa ákvörðun vegna kynferðislegs háttalags yfirmanns og viðbragðsleysis skólastjórnenda eftir að yfirmaðurinn var fundinn sekur um brot á siðareglum.

Sigrún gagnrýnir harðlega hvernig kvörtun hennar var meðhöndluð innan skólans, segist hafa fengið nóg og ekki geta hugsað sér að hefja enn eitt starfsárið á sama vinnustað. 

„Við vorum að vonast til að fá einhver viðbrögð frá Háskólanum og að það væri hægt að vinna að einhvers konar sátt eða lausn en það hefur ekkert heyrst, sem okkur þykir afar skrýtið,“ segir Sigrún Jóhannsdóttir, lögfræðingur Sigrúnar Helgu, í samtali við Stundina.

Stundin hefur ákvörðun siðanefndar í máli Sigrúnar Helgu og fyrrverandi yfirmanns hennar undir höndum. Þar kemst nefndin að þeirri niðurstöðu að maðurinn hafi brotið gegn þremur greinum siðareglna með því að reka Sigrúnu úr kjarnahópi rannsóknar á óréttmætum grundvelli. Þá hafi yfirmaðurinn látið fyrirfarast að halda skemmtun aðgreindri frá vinnu og þannig ekki gætt á fullnægjandi hátt ábyrgðar yfirmanns. 

„Við höfum gefið þessu góðan tíma, það er að verða hálft ár síðan að úrskurður siðanefndar var birtur án nokkurra viðbragða. Það, og ýmislegt sem hefur gerst undanfarið sem bendir til þess að það sé bara búið að loka málinu af hálfu háskólans, gerði það að verkum að hún sá sér ekki fært að vera þarna áfram við störf.“

Sigrún Jóhannsdóttir segir að ekki hafi verið tekin ákvörðun um hvert framhaldið verði en hún stefni að því að setjast niður með skjólstæðing sínum eftir hátíðarnar og skoða þá stöðu Sigrúnar Helgu gagnvart skólanum.

Hér má lesa yfirlýsingu Sigrúnar Helgu Lund í heild:

Hafi fólk einlægan áhuga á að vita hvers vegna konur flýja HÍ er skýringin ekki svo flókin.

Sumarið 2016 lýsti ég áhyggjum yfir erfiðum samskiptum og kynferðislegu háttalagi af völdum yfirmanns míns í starfsmannaviðtali. Engin viðbrögð fylgdu þeirri kvörtun, ástandið versnaði ört og þegar það var loks orðið óbærilegt svaraði ég fyrir mig og löðrungaði yfirmanninn. Þá fyrst brást Háskólinn við en á allt annan máta en mig óraði fyrir.

Þrátt fyrir að ég sýndi margvísleg sönnunargögn um alvarlegt andlegt ofbeldi og einelti var engin tilraun gerð til að rannsaka málið. Ég var rekin af vinnustaðnum og skipað að fara í veikindaleyfi. Þegar ég neitaði að hlýða var mér hótað áminningu sem HÍ neyddist þó til að láta niður falla enda málið allt á sandi byggt.

Á sama tíma reis #meToo umræðan sem hæst - þar sem HÍ barði sér hvað mest á brjóst.

Kjaftasögur fljúga hratt á litla Íslandi og það er ekki auðvelt að vernda mannorð sitt gegn svo valdamiklum aðilum. Að lokum náði ég þó styrk til að kæra málið til siðanefndar háskólans sem kvað upp dóm í júlí síðastliðnum. Þar var staðfest að yfirmaður minn hafði brotið þrjár greinar siðareglna, þar með talda jafnræðisreglu 1.3.2:

“Starfsfólk og nemendur Háskólans gæta þess að mismuna ekki hver öðrum, til dæmis vegna kyns, kynþáttar, kynhneigðar, aldurs, fötlunar, þjóðernis, trúarbragða eða skoðana. Þeir leggja ekki hver annan í einelti og eru á varðbergi gagnvart einkennum þess.”

Það var ekki fyrr en að lögfræðingurinn minn stafaði niðurstöðuna ofan í mig að ég áttaði mig á að ég hafði unnið málið. Ég hefði aldrei trúað því hvað gaslýsingin er sterk.

Nú var málið komið í hendur rektors og í fyrsta sinn bærðist með mér von um réttlæti. Ég fékk fregnir af því að siðanefnd hefði fundað með rektor og beið spennt eftir að heyra nánar frá honum. Fjórir mánuðir liðu og á morgunfundi um jafnréttismál í hátíðarsal HÍ sagði hann:

“Hér í Háskóla Íslands höfum við lagt áherslu á að hlusta á sögur kvenna, draga af þeim lærdóm og bregðast fljótt og fumlaust við.”

En aldrei heyrðist neitt. Nú er nær hálft ár liðið síðan dómur féll, ekki stakt orð borist frá rektor og allt ástand óbreytt - ef ekki verra. Nú er svo komið að ég get ekki hugsað mér að hefja enn annað starfsár á sama vinnustað.

Ég segi því hér með upp starfi mínu sem prófessor í líftölfræði við Miðstöð í lýðheilsuvísindum við Háskóla Íslands.