Starfsmaður Íslandspósts, Sigursteinn Magnússon, var bitinn til blóðs af hundi í byrjun árs og ekkert var brugðist við, hvorki af hálfu eigenda hundsins né hins opinbera. Heilbrigðisnefnd Hafnarfjarðar- og Kópavogssvæðisins hafði verið gert viðvart af málinu en kaus að aðhafast ekki.
Samkvæmt reglugerðum um hundahald eiga hundar sem hafa bitið að vera með múl, en eigendur hundsins framfylgdu því ekki, og þá höfðu þau sagst ætla að reisa girðingu fyrir hann en gerðu það ekki heldur. Tveimur mánuðum seinna réðist hundurinn á barn, hinn fimm ára Sólon Brimi, og beit hann í andlitið. Drengurinn slasaðist illa og þykir mikið mildi er að ekki hafi farið verr.
„Ég er með ör á handleggnum“
Eigendur hundsins voru ekki heima þegar atvikið kom upp og vekur málið upp spurningar um annars vegar ábyrgð og hæfni hundaeigenda og hins vegar ábyrgð stjórnvalda.
Sigursteinn, sem var bitinn tveimur mánuðum áður, segir eigandann aldrei hafa beðið sig afsökunar eða bætt sér tjónið er hundurinn beit hann og tætti úlpuna hans. „Ég er með ör á handleggnum og úlpan mín alveg í tætlum. Hann sagðist ætla að borga hana en gerði það aldrei. Hann tók reikningsnúmerið mitt og kennitölu og allt það. Síðan eru liðnir 4 mánuðir.“
Segir eiganda hundsins hafa logið
Sigursteinn segir eiganda hundsins hafa logið því, eftir að drengurinn var bitinn, að hann hefði aldrei bitið póstburðarmann, en síðar sagt að hundurinn hafi bitið hann vegna þess að hann hafi stigið á sig og það hafi verið hundalykt af honum. Það sé hins vegar ekki rétt. „Ég var að klappa honum eins og ég var búinn að gera oft, og hann var bundinn í þrjár ketilbjöllur sem voru bara 2-3 kíló hver. Þessi hundur náði mér alveg upp á hné. Svo ætlaði ég að fara að labba af stað, þá labbaði hundurinn fyrir mig og hnéð á mér rekst í hnakkann á honum. Þá glefsaði hann í mig og ég fékk blæðandi sár“.
Eigandi hundsins hafði „engan áhuga“ á að tjá sig við Stundina og útskýra ábyrgð sína, þegar eftir því var leitað. Hann hefur þó, að sögn föður drengsins, beðið þau afsökunar á atvikinu.
Ekki eina ítrekaða árás hunds
Ofangreint atvik er ekki í fyrsta sinn þar sem hundur hefur valdið skaða oftan en einu sinni þar sem að ekkert var aðhafst í fyrstu. Árið 2011 sluppu Husky-hundar frá heimili sínu í Grafarvogi og drap annar þeirra tvo ketti á innan við ári. Höfðu hundarnir þó sloppið út oftar en tvisvar.
Vilhelm Jónsson var eigandi kattarins Lóló, seinni kattarins sem féll fyrir sama hundinum, en líkt og í tilfelli Sólons Brimis hafði hundurinn sem um ræddi áður valdið skaða ekki löngu áður. Yfirvöld hafi hins vegar brugðist hlutverki sínu og ekkert var gert í því máli. Aðspurður út í málið sagði Vilhelm að eftirlitið væri „handónýtt“, það væri einhvern veginn öllum alveg sama. Hann hefur ekki trú á því að eftirlitið hafi eða muni batna í kjölfar árásarinnar á drenginn. „Ég styð alla heilshugar sem eru að berjast. Ég trúi því mátulega, en vonandi hef ég rangt fyrir mér“.
Athugasemdir