Í júnímánuði 2024 var töluverð umfjöllun og umræða um kolefnisbindingu í hafi og Running Tide. Á sama tíma og Running Tide fagnar umræðu um jafn mikilvægt mál, hafa rangfærslur og staðreyndavillur því miður verið áberandi.
Megnið af þeim rangfærslum sem settar hafa verið fram hefði verið auðvelt að sannreyna enda hafa legið fyrir ítarleg og greinargóð gögn og umfjöllun á vefsvæði okkar (t.d. Aðferðir Running Tide, Afhverju Ísland, og Algengar spurningar og svo gagnabankinn okkar Docs.RunningTide.Com). Að auki voru allar þessar upplýsingar og meira til sent til þess blaðafólks sem fjallað hefur um félagið að undanförnu.
-
Því hefur verið haldið fram að þörungurinn hafi horfið og að þaðsé athugavert að Running Tide hafi ekki lokið öllum áföngum fjögurra ára rannsóknaráætlunar sinnar strax á fyrsta ári. Það er rangt. Rannsóknaráætlun sem tiltekur ítarlega fyrirætlanir Running Tide hefur legið fyrir hjá stjórnvöldum síðan á haustmánuðum 2022. Hún var rýnd af óháðu vísindaráði Running Tide og hefur legið fyrir opinberlega síðan snemma árs 2023. Þar kemur skýrt fram að fyrsti fasi rannsóknarinnar snúist um að fleyta efni (húðuðu trjákurli) sem nýtanlegt er sem undirlag undir þörungavöxt, en bindur kolefni upp á sitt eindæmi sömuleiðis sé því sökkt djúpt á hafsbotn. Til að tryggja bindingu er mikilvægt að skilja hvar trjákurlið endar og fyrsti fasi snerist um að þróa aðferðir við að mæla, greina, spá fyrir um og sannreyna einmitt það. Samtímis átti sér stað marglaga og árangursríkt þróunarstarf í þörungarækt sem var undirbúningur fyrir seinni stig rannsóknaráætlunarinnar þegar til stóð að fleyta grósettu trjákurli. Frá 2022, þegar Running Tide hóf starfsemi á Íslandi, hefur félagið byggt upp hátækniaðstöðu, þróað aðferðir við ræktun á landi, náð góðum árangri í að vinna með íslenska maríusvuntu (ulva lactuca/fenestrata) og beltisþara (saccharina latissima), gert fjölda tilrauna með aðferðir til grósetningar, og ræktað þörung reglulega á rúmsjó, sem margir hafa hingað til sagt illmögulegt. Lesa má skýrslur um árangur okkar í þörungastarfinu hér.
- Því hefur verið haldið fram að það að sökkva trjákurli í hafið feli ekki í sér kolefnisbindingu. Það er rangt. Tré grípa koldíoxíð úr andrúmslofti við vöxt, og í stað þess að kolefnið losni aftur út í andrúmsloftið við öndun, rotnun eða brennslu, binst kolefnið í formi lífmassa á hafsbotni sé því sökkt á mikið dýpi. Þannig færist kolefni úr andrúmslofti á hafsbotn. Heimildin birti skýringarmynd af aðferðum til kolefnisbindingar í hafi sem inniheldur m.a. að sökkva lífmassa af landi líkt og Running Tide gerði en heldur því fram á sama tíma að það sé ekki aðferð við bindingu, sem er þversögn og stenst ekki skoðun.
Frekari upplýsingar um varanlega kolefnisbindingu með því að sökkva lífmassa af landi eins og trjákurli má finna í eftirfarandi alþjóðlega viðurkenndum skýrslum og greiningum:
-
Látið er að því liggja að starfsemi Running Tide á Íslandi hafi verið einhverskonar leynimakk. Það stenst enga skoðun. Fjölmargir fjölmiðlar, innlendir og erlendir hafa fjallað um verkefni Running Tide og fyrsta fasa rannsóknarverkefnisins sem snerist um að sökkva kalksteinshúðuðu timburkurli, eins og Fiskifréttir eða Skessuhorn
og New Scientist og þessar upplýsingar hafa verið aðgengilegar á vefsvæði félagsins lengi. Þá komu hópar reglulega í heimsókn, og stóðum við fyrir opnum húsum. Ítarlegar upplýsingar um rannsóknaráætlun, yfirfarin af óháðu vísindaráði Running Tide, lágu fyrir hjá Umhverfisstofnun og Hafró frá haustmánuðum 2022 og þá sendi Running Tide skýrslur á þær stofnanir í samræmi við samráðsáætlun á þriggja mánaða fresti. -
Því hefur verið haldið fram að enginn utanaðkomandi aðili hafi rýnt aðferðir og gögn Running Tide. Það er rangt. Aðferðafræðin var rýnd af yfir 50 óháðum aðilum. Deloitte yfirfór lykilþætti í aðferðafræði Running Tide í samræmi við ISO 14064-2 staðalinn, en hann tiltekur hvernig eigi að reikna út kolefnisbindingu verkefna. Óháð vísinda- og tækniráð fyrirtækja sem styrktu starfið á borð við Microsoft og Stripe/
Frontier tóku út þau gögn sem liggja til grundvallar bindingunni, áður en þau veittu einingum Running Tide viðtöku. Running Tide afhenti svokallaðar self-verified einingar sem þýðir að kaupandinn tekur virkan þátt í rýninni, eins og almennt á við um verkefni á rannsóknar- og þróunarstigi. -
Því hefur verið haldið fram að starfsemi Running Tide sé ábatasamt svindl eða svikamylla. Það er rangt. Í gegnum rannsóknar- og þróunarstarf sitt batt Running Tide um 25 þúsund tonn af koltvísýringsígildum með því að sökkva lífmassa af landrænum uppruna (þ.e. trjákurli) í djúpsjó. Að sökkva lífmassa af landrænum uppruna er viðurkennd aðferð til kolefnisbindingar samkvæmt alþjóðlega viðurkenndum aðilum sem listaðir eru hér fyrir ofan. Running Tide útbjó ítarlegar skýrslur um bindingu og þá losun sem bindingunni tengist og deildi með sínum styrktaraðilum eins og Microsoft, Shopify og Stripe. Þar sem um aðferðafræði í þróun er að ræða er ekki til staðlað vottunarferli. Þess í stað rýndi sjálfstætt vísinda- og tæknifólk gögnin (sjá t.d. Gæðakröfur Microsoft og sérfræðingahóp Stripe/Frontier
) og staðfesti bindingu aðferðafræðinnar. Sú yfirferð er framkvæmd áður en einingum er veitt viðtaka og styrkurinn greiddur út. Einingarnar veita engum losunarheimildir og eru ekki tengdar neinu formlegu kerfi losunar, enda valkvæðar og nýttar til að styrkja rannsóknar- og þróunarstarf. Kostnaður Running Tide við hverja einingu var um þrefalt hærri en styrkurinn sem félagið fékk frá þessum aðilum, enda miklu til kostað við uppbyggingu á aðstöðu, laun til sérfræðinga, leigu á skipum, kaup á efni og fleira. Í umræðunni er ekki minnst á það góða þróunarstarf á sviði haffræði, þörungaræktunar og fleira sem fyrirtækið stóð að eins og lesa má um á vefsvæði Running Tide á docs.runningtide.com. -
Ýjað er að því að aðferðir Running Tide virki ekki. Það stenst enga skoðun. Aðferðin snýst um að binda kolefni með því að 1) sökkva lífmassa eins og trjákurli; 2) leysa upp basavirk efni til að hafa áhrif á sýrustig sjávar, og 3) rækta stórþörunga á rúmsjó sem síðan er sökkt. Running Tide náði mikilvægum árangri á öllum þessum sviðum.
- Running Tide sökkti lífmassa, reiknaði út hvar hann sökk, og hélt utan um kolefnisspor til að tryggja að bindingin væri raunveruleg.
- Running Tide mældi og reiknaði áhrif á basavirkni.
- Running Tide byggði upp þörungarannasóknir og rækt
aði þörung á rúmsjó sem margt vísindafólk hefur talið illmögulegt.
Það sem ekki gekk var að tryggja áframhaldandi nægilega fjármögnun á viðamiklu og kostnaðarsömu rannsóknar- og þróunarstarf í erfiðu fjármögnunarumhverfi.
-
Umfjöllunin hefur gefið til kynna að eitthvað slæmt hafi átt sér stað eða að um neikvæð umhverfisáhrif sé að ræða. Það er rangt. Engin vísindaleg gögn liggja fyrir því til stuðnings að nokkuð neikvætt hafi átt sér stað við framkvæmd tilraunafleytinga Running Tide. Þvert á móti svaraði norska hafrannsóknarstofninun, NIVA, fyrirspurn Heimildarinnar á þann hátt að Running Tide hafi framkvæmt mjög ítarlega greiningu á mögulegum umhverfisáhrifum að mati NIVA. NIVA gerði auk þess sjálfstæða greiningu með spálíkönum á áhrifum þess að sökkva timbri á hafsbotn sem gaf til kynna að magnið sem Running Tide fleytti hafi verið um 120x undir hættumörkum. Blaðafólk Heimildarinnar kaus að birta ekki svör frá Norsku hafrannsóknarstofnunni. Running Tide deildi einnig greiningu á umhverfisáhrifum með opinberum aðilum og öðrum hagaðilum áður en rannsóknarstarfið hófst.
-
Því hefur verið haldið fram að Running Tide hafi reynt að komast undan eftirliti. Það er rangt. Í samræmi við rannsóknarleyfið setti Running Tide upp samráðsferil með Hafrannsóknarstofnun og fékk Umhverfisstofnun öll sömu gögn, og var gögnum um framgang, fyrirætlanir og niðurstöður starfsins deilt með þessum aðilum á þriggja mánaða fresti. Þá hafði Umhverfisstofnun ítarlegar upplýsingar um rannsóknaráætlun, aðferðafræði, greiningar á mögulegum umhverfisáhrifum og fleira. Að öðru leyti var ekki eftirlit á höndum Umhverfisstofnunar, en stofnunin sagði sig frá verkefninu. Running Tide þykir það miður og hefði heldur kosið að Umhverfisstofnun sinnti eftirliti og gæti því staðfest að engin umhverfisóhöpp áttu sér stað og að markmiðum fyrsta fasa rannsóknarstarfsins var náð.
-
Því er haldið fram að orðspor Íslands sé í hættu. Það er fjarri raunveruleikanum. Einn helsti vísindamaður heims á sviði hafvísinda, Andreas Oschlies, þakkaði íslenskum stjórnvöldum sérstaklega fyrir framsýni sína við að styðja við rannsóknar- og þróunarstarf. Sjávarrannsóknar
setrið Röst hóf nýlega starfsemi á Íslandi og er hluti af einu virtasta rannsóknarverkefni heims á sviði kolefnisbindingar í hafi (Carbon to Sea) og veitti Röst Hafrannsóknarstofnun styrk upp á 60 milljónir fyrr á árinu, allt í kjölfar þess að Running Tide hóf starfsemi á Íslandi, meðal annars vegna áhuga stjórnvalda á Íslandi á því að styðja við þróun á lausnum tengdum kolefnisbindingu, eins og kemur skýrt fram í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar. Ocean Visions, samstarfsnet sumra virtustu rannsóknastofnana heims á sviði hafrannsókna og þróunar hefur óskað Íslandi til hamingju með að vera leiðandi á þessu sviði. Þá hefur Running Tide birt ítarlega samantekt á aðferðum og niðurstöðum íslenska rannsóknarverkefnisins á vefsíðu sinni. - Því var haldið fram að aðkoma Deloitte hafi ekki tengst kolefnisbindingu á neinn hátt. Það er rangt. Deloitte yfirfór lykilþætti í fyrirhugaðri aðferðafræði Running Tide í samræmi við ISO 14064-2 staðalinn, en hann tiltekur hvernig eigi að reikna út kolefnisbindingu verkefna. Þessum upplýsingum kom Deloitte til Heimildarinnar en Heimildin ákvað að birta þær ekki.
Auk þessara rangfærslna, hafa einnig komið fram staðreyndavillur og aðdróttanir sem þarf að leiðrétta.
- Það vísindafólk sem Heimildin ræddi við hefur ekki rýnt aðferðafræði eða gögn Running Tide og er því erfitt að sjá hvernig þau geta verið áreiðanlegir álitsgjafar um störf félagsins.
- Í umfjöllun Heimildarinnar var því haldið fram að leyfið sem Running Tide fékk hafi verið 50 þúsund tonn á ári. Það er rangt. Leyfið náði til 50 þúsund tonna yfir fjögurra ára tímabil, og innihélt skilyrði um rannsóknarefni og samráð. Rétt er að taka fram að Running Tide nýtti einungis hluta leyfisins, og fleytti samtals 19 þúsund tonnum í 15 aðskildum rannsóknarleiðöngrum.
- Blaðamaður Heimildarinnar hefur haldið því fram í útvarpi að Running Tide hafi komið til Íslands til að losna undan eftirliti. Það stenst enga skoðun. Löngu áður en Umhverfisstofnun ákvað einhliða að segja sig frá verkefninu, var Running Tide búið að fjárfesta í aðstöðu, búnaði, starfsfólki og fleiru fyrir mörg hundruð milljónir. Ákvörðun Umhverfisstofnunar frá maí 2023 hafði því engin áhrif á ákvörðun Running Tide um að byggja upp og gera rannsóknar- og þróunarstarfið út frá Íslandi.
- Blaðamaður Heimildarinnar hefur haldið því fram í útvarpi að við höfum notað mengað efni. Það er rangt og stenst enga skoðun. Kalksteinninn er íslenskur, mulinn skeljasandur eða hliðarafurð úr steinefnaframleiðslu sem er notuð t.d. í landbúnaði. Allt trjákurl sem nýtt var í starfseminni er frá vottuðum framleiðendum. Vottorðum þar að lútandi var deilt með blaðamanni en upplýsingar þar um hafa ekki ratað í umfjöllun blaðsins.
Meira og minna öllum þessum upplýsingum um áætlanir, framkvæmd, vísindalegan grunn og starfsemi félagsins á Íslandi var komið til skila til þess blaðafólks sem vann umfjöllunina.Þar sem einungis lítill hluti þeirra upplýsinga rataði í umfjöllunina töldum við rétt að draga þær saman hér í einni grein fyrir þau sem kunna að vilja kynna sér málið.
Max Chalfin, fyrrverandi tæknistjóri (CTO) Running Tide.
...➥➥➥ 𝘄𝘄𝘄.𝘇𝗶𝗻𝘁𝗰𝗼𝗶𝗻.𝗰𝗼𝗺
Það eru engin vísindi til sem sýna fram á hvað sé "rétt" eða "æskilegt" magn koltvísýrings í andrúmsloftinu. Þess vegna eru ekki heldur til nein vísindi sem styðja þá kenningu að núverandi magn sé "óæskilega mikið" og þar af leiðandi eru engin vísindi sem styðja meinta nauðsyn þess að draga úr magni koltvísýrings í andrúmsloftinu frá því sem nú er.
Þar sem koltvísýringur er eitt af hráefnum ljóstillífunar má jafnvel ætla að meira af því hráefni gæti aukið ljóstillífun og þar með gróðursæld á jörðinni sem gæti þá gefið af sér meiri matvæli en ella fyrir sívaxandi mannfjölda. Sú hugmynd hefur þó aldrei verið rannsökuð enda samræmist hún ekki þeirri fyrirframgefnu afstöðu að koltvísýringur sé "meinsemd".
Það eru ýmis vandamál við boðskapinn sem þú vísar til. Eitt þeirra er að í honum felast hvorki neinar forsendur um hvað sé æskilegt magn koltvísýrings né hvað sé æskilegt "kjörhitastig" jarðarinnar. Bæði hafa tekið miklum sveiflum í jarðsögunni. Sem dæmi var magn koltvísýrings í andrúmsloftinu eitt sinn mun meira en núna og það var ekki aðeins löngu fyrir iðnbyltingu heldur löngu áður en menn lærðu að kveikja eld og losa með því koltvísýring, en samt erum við hér í dag. Annað vandamál er að sá boðskapur lítur alveg framhjá áhrifum sólarinnar á andrúmsloft jarðar. Á sama tíma og þeir sem flytja þann boðskap afneita tilvist sólarorku, leggja þeir beislun sólarorku til sem eina af leiðunum til að draga úr losun koltvísýrings. Boðskapur sem er þannig í innbyrðis mótsögn við sjálfan sig getur harla flokkast sem vísindi og verðskuldar ekki mikla athygli.
Þú mátt alls ekki misskilja mig og halda að ég sé skeytingarlaus um neikvæð áhrif á vistkerfi jarðar. Ég hef þvert á móti lengi haft áhyggjur af slæmri umgengni við náttúruna, ekki síst með losun mengunar í formi raunverulegra og skaðlegra eiturefna. Það veldur mér því áhyggjum að á meðan öll áhersla er lögð á að draga út losun einnar lofttegundar sem er ekki eiturefni, beinist minni athygli en ella að nauðsyn þess að stemma stigu við losun raunverulegra eiturefna sem eru ekki aðeins skaðleg villtri náttúru heldur sem okkur mannfólkinu stafar líka bein hætta af. Mér er annt um náttúruna og vil þess vegna að við forgangsröðun aðgerða til varnar hennar sé mest áhersla lögð á að stöðva það sem henni stafar mest og brýnust hætta af. Svo má ræða hitt seinna.