Þessi grein birtist fyrir meira en ári.
Fólkið í borginni

Leiðinlegt að glata draumnum fyrir smá áfengi

Stærstu mis­tök­in sem Guð­jón Þór Vals­son hef­ur gert er að hætta í fót­bolta og byrja að drekka áfengi.

Leiðinlegt að glata draumnum fyrir smá áfengi
Guðjón Þór Valsson, starfar á Hlöllabátum.
Auður Jónsdóttir
audur@heimildin.is

Bakkus hafði slæm áhrif á mig á sínum tíma þegar ég var í fótboltanum. Ég var að brillera í fótboltanum átján ára gamall og var kominn í KR, unglingaliðið. Svo kynntist ég vinahópi og byrjaði að drekka í fyrsta skipti og hætti í fótbolta. Það voru stærstu mistök lífs míns. Ég byrjaði að drekka og hitta einhverjar stelpur og fór í rangan félagsskap.

Ég hafði verið kominn í úrtökuhóp fyrir unglingalandsliðið, við fórum á úrtökumót á Laugarvatni. Þar var ég einn úr Aftureldingu og þekkti engan. Og var mjög feiminn. Það gekk ekki sem skyldi að koma sér á framfæri. Það var ekkert haldið utan um þetta þarna þá, eins og í dag. Bara sendur! Og enginn að spá í það. Einn í herbergi með gaur sem ég þekkti ekkert.

„Bara ef ég gæti spólað til baka, þá væri það þennan dag, þarna“

En ég var sem sagt nýbyrjaður að æfa í KR þegar ég byrjaði að drekka, kynntist Bakkusi. Ég hef hugsað þetta mörgum sinnum um ævina. Bara ef ég gæti spólað til baka, þá væri það þennan dag, þarna.

Það var svo gaman að drekka, ég var ekkert að hugsa um afleiðingarnar. Bara svo gaman að allt annað gleymdist. Svo þegar maður fór að hugsa: Úff, ég er búinn að gera allt of mikið af þessu! – þá var það of seint.

Svo byrjaði ég aftur í fótbolta 24 ára en var ekki eins góður og ég var en fer í utandeildina. Frá 24 til 37 ára vann ég utandeildina sjö sinnum. Einu sinni bikarmeistari. Og var markakóngur flest árin. Er með sönnun heima, alla bikarana. Leiðinlegt að glata draumnum fyrir smá áfengi.

Kjósa
15
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Fólkið í borginni

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
5
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

„Ég var lifandi dauð“
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið undanfarið ár