Þessi grein birtist fyrir meira en ári.
Greining Stóriðjan í skotlínu skattsins

Skatturinn stendur yfir líkinu af Kalkþörungafélaginu

Skatt­ur­inn er á góðri leið með að stórsk­aða at­vinnu­líf á Bíldu­dal og skilja Súð­vík­inga eft­ir með skuld­ir og sárt enn­ið, með óbil­girni, tudda­skap og af ann­ar­leg­um hvöt­um. Um þetta opn­aði fram­kvæmda­stjóri fyr­ir­tæk­is sig fyr­ir full­um sal í Hörpu á dög­un­um. Að fund­in­um stóðu skatta­ráð­gjaf­ar með stuðn­ingi alls at­vinnu­lífs­ins.

Skatturinn stendur yfir líkinu af Kalkþörungafélaginu
Halldór í öngum sínum Halldór Halldórsson sagðist vera í „sjokki“ yfir aðförum íslenska skattayfirvalda, sem hafi bankað upp á fyrir hönd íslenska ríkisins og hafið að „mjólka fyrirtækið til blóðs“. Mynd: Golli
Helgi Seljan
helgi@heimildin.is

„Takk fyrir að deila þessari ótrúlegu sögu, Halldór.“ 

Svona afkynnti Heiðrún Björk Gísladóttir, lögfræðingur Samtaka atvinnulífsins, ræðumann sem hafði þá nýlokið máli sínu í Silfurbergi í Hörpu, að morgni 11. janúar síðastliðins. Þar héldu heildarsamtök atvinnurekenda og endurskoðunarfyrirtækið Deloitte hinn árlega „Skattadag“. 

Morguninn áður hafði útvarpsmaður á Bylgjunni lokið viðtali við þennan sama mann með orðunum: „Halldór Halldórsson, forstjóri Íslenska kalkþörungafélagsins, takk fyrir spjallið. Við höldum með þér!“

Við bæði tilefnin var efnið það sama. Sagan var á þessa leið:

Að „fallegt, kyrlátt þorp í Arnarfirði“ hefði um síðustu aldamót „verið í dauðateygjunum“; togarinn og kvótinn farinn. Vestfirðingum hafi tekist að „hálf pína“ írskt fyrirtæki hingað til lands með verksmiðju og tugi starfa. Ef ekki hefði verið fyrir góðmennsku Íranna; reynslu, viðskiptasambönd og fjárfestingu, hefði aldrei orðið af neinu.

Og það þrátt fyrir „íslenskan gjaldmiðil, veður og launakostnað“, heldur vegna þess að hér var „vinsamlegt kerfi af hálfu stjórnvalda“ …

Kjósa
114
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.
Efnisorð

Athugasemdir (3)

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
  • Anna Á. skrifaði
    15. febrúar 2024 10:19
    Sko við erum sjallar og allir í sama liði, sko skattaundanskotsliðinu. HÚ!
    0
  • Guðjón Sigurðsson skrifaði
    12. febrúar 2024 13:08
    Ef Írarnir hefðu sýnt snefil af sanngirni, ekki bara 100% græðgi, þá mundi ég mögulega tárast með Halldóri. 13 ár og ekki króna í skatt. Almenningur hefur ekki komist upp með það. Góð grein Helgi, takk.
    3
  • HÓ
    Helga Óskarsdóttir skrifaði
    12. febrúar 2024 10:15
    Frábær grein takk fyrir! Nú verður skattstjórí rekinn. Við verðum að fara að losna við þessa xD og xB mafíurnar úr ríkisstjórn!
    7
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Stóriðjan í skotlínu skattsins

Mest lesið

Sagt frá andláti móður sinnar „nánast í sömu andrá og jólin voru hringd inn“
2
Viðtal

Sagt frá and­láti móð­ur sinn­ar „nán­ast í sömu andrá og jól­in voru hringd inn“

Í bók­inni Mamma og ég, seg­ir Kol­beinn Þor­steins­son frá sam­bandi sínu við móð­ur sína, Ástu Sig­urð­ar­dótt­ur rit­höf­und. Á upp­vaxt­ar­ár­un­um þvæld­ist Kol­beinn á milli heim­ila, með eða án móð­ur sinn­ar, sem glímdi við illskilj­an­leg veik­indi fyr­ir lít­ið barn. Níu ára gam­all sat hann jarð­ar­för móð­ur sinn­ar og átt­aði sig á því að draum­ur­inn yrði aldrei að veru­leika – draum­ur­inn um að fara aft­ur heim.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Sagt frá andláti móður sinnar „nánast í sömu andrá og jólin voru hringd inn“
6
Viðtal

Sagt frá and­láti móð­ur sinn­ar „nán­ast í sömu andrá og jól­in voru hringd inn“

Í bók­inni Mamma og ég, seg­ir Kol­beinn Þor­steins­son frá sam­bandi sínu við móð­ur sína, Ástu Sig­urð­ar­dótt­ur rit­höf­und. Á upp­vaxt­ar­ár­un­um þvæld­ist Kol­beinn á milli heim­ila, með eða án móð­ur sinn­ar, sem glímdi við illskilj­an­leg veik­indi fyr­ir lít­ið barn. Níu ára gam­all sat hann jarð­ar­för móð­ur sinn­ar og átt­aði sig á því að draum­ur­inn yrði aldrei að veru­leika – draum­ur­inn um að fara aft­ur heim.

Mest lesið í mánuðinum

Endurkoma Jóns Ásgeirs
4
Nærmynd

End­ur­koma Jóns Ás­geirs

Jón Ás­geir Jó­hann­es­son er aft­ur orð­inn stór á mat­vörumark­aði, fast­eigna­mark­aði, í fjöl­miðl­um, ferða­þjón­ustu, trygg­ing­um, áfeng­is­sölu, bens­ín­sölu, lyfj­um og stefn­ir á vöxt er­lend­is. Veldi hans og eig­in­konu hans, Ingi­bjarg­ar Pálma­dótt­ur, minn­ir á upp­bygg­ing­una fyr­ir banka­hrun þeg­ar hann stýrði Baugi, Glitni og 365 miðl­um en hlaut enga dóma í mála­ferl­um sem fylgdu hon­um í meira en ára­tug.
„Það var enga vernd að fá“
6
Viðtal

„Það var enga vernd að fá“

„Við sitj­um eft­ir í sorg, horf­um yf­ir sögu son­ar okk­ar og klór­um okk­ur í höfð­inu. Eft­ir stend­ur spurn­ing­in: Hvað gerð­ist?“ seg­ir Hjör­leif­ur Björns­son, en son­ur hans, Há­varð­ur Máni Hjör­leifs­son, svipti sig lífi þann 2. sept­em­ber, að­eins tví­tug­ur. Feðg­arn­ir voru báð­ir áhuga­menn um tónlist, greind­ir með ADHD og glímdu ung­ir við fíkn, en eitt greindi þá að. Há­varð­ur var brot­inn nið­ur af kerfi sem hann féll ekki inn í.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Sagt frá andláti móður sinnar „nánast í sömu andrá og jólin voru hringd inn“
Viðtal

Sagt frá and­láti móð­ur sinn­ar „nán­ast í sömu andrá og jól­in voru hringd inn“

Í bók­inni Mamma og ég, seg­ir Kol­beinn Þor­steins­son frá sam­bandi sínu við móð­ur sína, Ástu Sig­urð­ar­dótt­ur rit­höf­und. Á upp­vaxt­ar­ár­un­um þvæld­ist Kol­beinn á milli heim­ila, með eða án móð­ur sinn­ar, sem glímdi við illskilj­an­leg veik­indi fyr­ir lít­ið barn. Níu ára gam­all sat hann jarð­ar­för móð­ur sinn­ar og átt­aði sig á því að draum­ur­inn yrði aldrei að veru­leika – draum­ur­inn um að fara aft­ur heim.

Mest lesið undanfarið ár