Til stendur að tólf ára dreng sem flúði frá Palestínu verði vísað úr landi. Sameer kemur frá Gasaströndinni, þar sem foreldrar hans og yngri systkini búa enn. Sameer og hinn 14 ára Yazan munu verða sendir til Grikklands, ásamt þrítugum frænda þeirra. Síðustu fregnir af fjölskyldu hans á Gaza eru að þau voru á flótta undan sprengiregni.
Anna Guðrún Ingadóttir, sem hefur verið með Sameer í fóstri síðan í júní, segir óvíst hvenær brottvísunin muni eiga sér stað. Það hafi verið mikið áfall að frétta af synjuninni og þau bíði nú með hnútinn í maganum.
Að hennar sögn var drengnum og frændum hans tveimur tilkynnt af Útlendingastofnun í lok október að umsóknum þeirra um vernd hefði verið synjað. Fósturforeldrarnir hafa fengið litlar upplýsingar sökum þess að vera ekki forráðamenn drengsins.
„Við vitum ekkert hvenær næsta svar kemur eða hvaða svar það verður. Það er mikil óvissa,“ segir hún. „Við sitjum og bíðum með hnút í maganum.“
Miklar áhyggjur af framhaldinu
Þau hjónin hafa miklar áhyggjur af framtíð drengjanna og fjölskyldu Sameers sem er komin á götuna á Gasa. „Hann [Sameer] er að farast úr áhyggjum yfir þeim. Og við líka.“ Hún segir það hræðilegt álag fyrir drenginn að bíða eftir svari um vernd undir þessum kringumstæðum.
Anna Guðrún segist hafa reynt að hafa samband við ráðherra og þingmenn varðandi málið með litlum sem engum árangri. Hún gagnrýnir það að Palestínumenn þurfi að hafa áhyggjur af því að hljóta vernd á meðan þjóðarmorð á sér stað í heimalandi þeirra.
„Þetta er ótrúlega erfitt. Og þegar maður er með heila ætt á bakinu sem spyr mig spurninga oft á dag. Hver staðan á hans máli sé. Og maður getur ekki svarað neinu. Ekki einu sinni hver tímaramminn er.“
Hjónin hafa verið í samskiptum við fjölskyldu Sameers á Gasa en ekkert hefur frést af þeim síðan á laugardagskvöldið. Vitað sé að hún hafi þurft að yfirgefa hús sitt vegna yfirvofandi sprengjuárása.
Anna Guðrún segir það vera dýrmætt að drengirnir eigi bakland hér á landi. „Þeir eiga ættingja og hafa bakland hér. Þeir leita þess vegna hingað. Það er frændfólk sem hefur haldið þeim gangandi síðustu daga í öllum erfiðleikunum. Fréttunum um dauðsföllin og af mömmu og pabba sem eru að hlaupa út úr húsi sínu.“
„Ekkert líf“ á Grikklandi
Drengjunum líður vel á Íslandi en þeir eiga erfitt í ljósi aðstæðna sinna. Anna Guðrún segir að sex mánaða dvöl þeirra á Grikklandi, áður en þeir komust til Íslands, hafa haft slæm áhrif á þá.
„Þeir voru í raun bara úti á götu að betla peninga á Grikklandi. Það er hrækt á þá og miklir fordómar sem mæta þeim þar. Það er ekkert líf.“
Anna Guðrún dregur í efa þá afstöðu íslenskra stjórnvalda að Grikkland teljist öruggt ríki til að senda flóttamenn. „Eins og einn frændi þeirra sagði: „Sendið mig þá frekar til Palestínu svo ég geti dáið hratt. Í stað þess að vera þarna og deyja hægt.““
„Honum líður alltaf illa“
Anna Guðrún segir að Sameer hafi gengið vel að aðlagast lífinu á Íslandi og sé strax stór hluti af fjölskyldu þeirra. Þrátt fyrir krefjandi aðstæður segir hún drenginn standa sig vel.
„Hann er hörkuduglegur.“
„Hann fer á fætur á morgnana, í skólann og á æfingar. Hann er hörkuduglegur. Hann hefur verið allt sitt líf að glíma við árásirnar frá Ísrael.“
Hún segir hann þó sofa illa á nóttunni og vera mjög kvíðinn vegna afdrifa foreldra sinna og yngri systkina, sem ekkert hefur heyrst af í meira en sólarhring. Þegar síðast fréttist af þeim voru þau að flýja húsið sitt undan sprengjuregni. „Honum líður alltaf illa,“ segir hún.
Mál Sameer er nú í ferli hjá kærunefnd útlendingamála.
Athugasemdir (6)