Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 9 árum.

Segir ekki óeðlilegt að senda barn heim eftir sjálfsvígstilraun

Yf­ir­lækn­ir göngu­deild­ar BUGL seg­ir að það þurfi ekki að hafa ver­ið mis­tök að vísa ung­um hæl­is­leit­anda frá eft­ir til­raun til sjálfs­vígs. Hann hafi þá lík­lega ekki ver­ið met­inn í bráðri sjálfs­vígs­hættu en þurfi þó lík­lega á hjálp og stuðn­ingi að halda. Rúm­ur mán­uð­ur er lið­inn frá því dreng­ur­inn reyndi sjálfs­víg. Hann býr einn í fé­lags­skap ókunn­ugra karl­manna og hef­ur nær enga sál­ræna að­stoð feng­ið.

Segir ekki óeðlilegt að senda barn heim eftir sjálfsvígstilraun
Muhiyo Hamad Hefur beðið í meira en mánuð eftir því að fá viðtal við geðlækni, frá því hann gerði tilraun til sjálfsvígs. Mynd: Kristinn Magnússon

Sextán ára hælisleitanda, sem leitaði á bráðamóttöku Landspítalans fyrir um rúmum mánuði síðan eftir að hafa reynt sjálfsvíg, var vísað frá eftir stutt samtal og sagt að koma aftur daginn eftir. Stundin birti sögu drengsins í síðasta tölublaði.

Daginn eftir að hafa reynt sjálfsvíg kom hann á BUGL og hitti geðlækni, sem gaf honum eina svefntöflu og sagði jafnframt að hann ætti að geta fengið fleiri töflur hjá öðrum lækni. Hann hitti geðlækninn einu sinni enn en hefur síðan hvorki verið undir læknishendi né fengið svefntöflur eða önnur lyf. Drengurinn á við alvarlegar svefntruflanir að etja og hefur því ýtt á eftir því að fá aðstoð, bæði sjálfur og í gegnum talsmenn hælisleitenda hjá Rauða krossinum. Í samtali við blaðamann Stundarinnar í dag sagðist hann nú loks hafa fengið þær upplýsingar frá starfsmönnum Útlendingastofnunar að hann fái læknisviðtal 18. október. Hann lýsir enn miklu vonleysi og segist enn stöðugt hugsa um að binda enda á líf sitt.  

Guðrún Bryndís Guðmundsdóttir, yfirlæknir göngudeildar BUGL, segir að það þurfi ekki að vera óeðlilegt að manneskju, sem gert hefur sjálfsvígstilraun, sé vísað frá samdægurs. „Nei, það þarf ekki að vera neitt óeðlilegt við það. Við erum með bráðateymi hér á BUGL sem sinnir þjónustu við börn og unglinga í kjölfar sjálfsvígstilrauna eða vegna sjálfsvígshugsana. Teymið hittir þau annaðhvort samdægurs eða daginn eftir og metur aðstæður. Ef þörf þykir á er barna- og unglingageðlæknir fenginn að málinu. Stundum þarf innlögn og stundum áframhaldandi aðkomu bráðateymis. Stundum er niðurstaðan sú að ekki er talin frekari þörf á aðstoð okkar. Þá vísum við jafnvel á úrræði annars staðar, svo sem í heilsugæslunni, hjá sálfræðingum á vegum Tryggingastofnunar eða í fjölskylduþjónustu Rauða krossins.“

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
4
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
6
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár