Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 6 árum.

Hagfræðimenntaðar konur segja að verkfall verkakvenna beinist gegn þeim sjálfum

Stjórn Hags­muna­fé­lags kvenna í hag­fræði tel­ur al­þjóð­leg­an bar­áttu­dag kvenna falla í „skugga verk­falla“. Kon­ur víða um heim boða til verk­falla í til­efni bar­áttu­dags­ins.

Hagfræðimenntaðar konur segja að verkfall verkakvenna beinist gegn þeim sjálfum

Ungar hagfræðimenntaðar konur fullyrða í grein sem birtist í Kjarnanum í dag að verkfallsboðun dagsins sé „sérstaklega til höfuðs verkakvenna“ og harma að alþjóðlegur baráttudagur kvenna sé haldinn hátíðlegur „í skugga verkfalla“. Sem kunnugt er er það Efling stéttarfélag, sem samanstendur að miklu leyti af verkakonum, sem boðar til verkfallsins. 

Greinin hefur vakið nokkra athygli á samfélagsmiðlum, en höfundar sitja í stjórn félags sem er kallað Hagsmunafélag kvenna í hagfræði.

Í pistlinum er vitnað í hagtölur, svo sem um landsframleiðslu á mann og gini-stuðulinn um tekjujöfnuð, og fullyrt að „íslenskar konur og þjóðin öll [búi] við afburða lífs­kjör sem við getum verið stolt af“. Í greininni er talið upp hversu vel Ísland og íslenskar konur standi á alþjóðavísu að því er varðar jöfnuð og hagsæld.

Í lok greinar birtir félagið hugvekju til kvenna. Þar kemur fram að félagið telji að efnahagslegar staðreyndir hafi verið dregnar í efa, hafi þær yfir höfuð verið dregnar fram í kjarabaráttunni.

„Verk­falls­boðun dags­ins í dag er sér­stak­lega til höf­uðs verka­kvenna. Konur sinna bæði mik­il­vægum og fjöl­breyttum störfum í íslensku sam­fé­lagi og eru í meiri­hluta þeirra sem sinna fjár­mála­þjón­ustu, fræðslu­starf­semi, heil­brigð­is­þjón­ustu, svo dæmi séu tek­in, ásamt því að vera um helm­ingur þeirra sem starfa innan ferða­þjón­ust­unn­ar,“ skrifa þær. „Standa þarf vörð um þessi störf og efla kjör þeirra sem þeim sinna, ekki síður en ann­arra. Það verður þó ekki gert með því að líta fram­hjá efna­hags­legum veru­leika í yfir­stand­andi kjara­við­ræð­um.“

Staðreyndirnar sem félagið teflir fram eru að við Íslendingar búum við afburða lífskjör en á sama tíma sé minna svigrúm, í núverandi efnahagslegri stöðu, til launahækkana. Varar félagið við því að gengið verði of langt í kjaraviðræðum, því afleiðingin verði óstöðugleiki sem bitni mest á þeim lægst settu.

Konur víða um heim taka þátt í verkföllum í dag í tilefni alþjóðlegs baráttudags kvenna. Þar má nefna lönd eins og Argentínu, Spán, Frakkland, Grikkland, Þýskaland, Sviss og Írland. 

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár

Loka auglýsingu