Drífa Snædal, forseti ASÍ, segir kjör Rúmena hjá starfsmannaleigunni Menn í vinnu til marks um að þrælahald sé látið viðgangast á Íslandi.
Þetta kemur fram í vikulegum pistli hennar í dag en þar vísar hún til umfjöllunar Stöðvar 2 í gærkvöldi um að ASÍ, Efling og Vinnumálastofnun hafi til rannsóknar hvort fjöldi Rúmena sé í nauðungarvinnu hjá fyrirtækinu. Um er að ræða starfsmannaleigu sem kom við sögu í umfjöllun Kveiks um launaþjófnað og slæma meðferð erlends verkafólks í fyrra.
„Laun hafa ekki verið greidd og aðbúnaður er allur hinn versti. Þeir búa saman sex í einu herbergi og eiga ekki peninga fyrir nauðsynjum. Þetta er ekki einsdæmi og því miður berast örugglega ekki öll svona mál til okkar því margir fara til síns heima aftur eftir að hafa verið beittir atvinnuofbeldi,“ skrifar Drífa.
„Það er hreint hörmulegt að ekki sé enn komin aðgerðaráætlun í mansalsmálum og skipulagt samræmt eftirlit með öflugri eftirfylgni sem hefur að markmiði að uppræta þessa brotastarfsemi með öllum tiltækum ráðum.“
Hún segir að þegar mál sem þessi komi til stéttarfélaga sé enginn einn aðili sem beri ábyrgð á því að samræma aðgerðir gegn brotastarfseminni og mæti þörfum þolenda.
„Það þarf að tryggja öryggi fólks, redda húsnæði, mat og stundum heilbrigðisþjónustu auk þess að skipuleggja aðgerðir yfirvalda gegn fyrirtækjum. Allt þetta þarf að gerast fljótt, örugglega og fumlaust. Í dag höfum við ekki þetta skipulag og glæpamenn sem eru svo fégráðugir að þeim er sama um grundvallar mannréttindi geta þannig vaðið uppi nánast óáreittir,“ skrifar hún. „Þessi glæpafyrirtæki geta svo boðið lágt verð í framkvæmdir, jafnvel á vegum ríkis og sveitarfélaga því það er sannanlega ódýrara að fá þræla til verksins en fólk sem krefst launa.“
Hún kallar eftir samstöðu gegn mansali og að ákvæði um keðjuábyrgð verði lögfest og þei fylgt eftir, kennitöluflakk stöðvum, útboðsskilyrði styrkt og eftirlit og aðgerðir gegn brotafyrirtækjum samræmdar.
„Ef við grípum ekki til aðgerða getum við allt eins gefið út yfirlýsingu um að okkur sé sama um að hér þrífist þrælahald. Allt þetta og meira til er að finna í tillögum í tengslum við kjarasamninga gegn félagslegum undirboðum og brotastarfsemi á vinnumarkaði. En það á ekki að þurfa þrýsting sem lausir kjarasamningar bjóða upp á til að taka á grundvallar mannréttindum. Það er mælikvarði á siðmenntað samfélag hvernig við komum fram við þau sem eru í viðkvæmustu stöðunni.“
Athugasemdir