Hani Al Zainy stóð með fjóra blómvendi í fanginu fyrir framan mótttökuhliðið í Leifsstöð og beið. Hann var brosandi en stressið leyndi sér ekki. Vélin með eiginkonu hans og þremur dætrum sem hann hafði ekki séð í tvö ár var lent en hvergi bólaði á mæðgunum.
Mínúturnar liðu, „hver eins og klukkustund“ sagði Moamen Awad, vinur Hanis sem beið með honum ásamt tveimur öðrum. Þeir eru allir frá Palestínu og eiga allir ættingja og vini á Gazasvæðinu sem búa við stríðsástand.
Svo voru þær allt í einu komnar, Abeer og dæturnar þrjár: Ameera – ellefu ára – Adeal – sex ára – og Howayda – fjögurra ára. Þær léku sér í snjónum fyrir utan flugvöllinn á leiðinni út.
Með þeim var Sigrún Johnson, sjálfboðaliði sem tók sér launalaust leyfi úr vinnu til þess að aðstoða fólk af Gaza sem er með íslenskt dvalarleyfi.
Ævilöng skuldbinding
En það kostaði sitt að koma fjölskyldunni hingað til lands, nánar til tekið það sem nemur um 2,7 milljónum króna. Það er fjárhæð sem Hani fékk lánaða frá vinum og ættingjum sínum.
„Það er náttúrulega ævilöng skuldbinding að borga það lán til baka,“ sagði Sigrún.
Mæðgurnar voru ekki hluti af þeim hóp sem sjálfboðaliðarnir náðu út þar sem Hani greiddi sjálfur fyrir för þeirra. Sjálfboðaliðarnir ætla samt að reyna að aðstoða Hani við að greiða skuldina til baka, en þeir hafa safnað um 30 milljónum nú þegar til þess að greiða fyrir för íslenskra dvalarleyfishafa sem eru fastir á Gazasvæðinu. 20 til 30 milljónir þarf til viðbótar til þess að koma öllum sem hafa íslenskt dvalarleyfi og eru á Gaza þaðan. Sjálfboðaliðarnir hafa gagnrýnt íslensk stjórnvöld harðlega fyrir að taka ekki málin í sínar eigin hendur og segja að þau þyrftu ekki að greiða slíkar fjárhæðir til þess að koma fólkinu af svæðinu.
Sigrún komin aftur heim til tveggja ára dóttur
Sigrún fór af stað til Kaíró með Semu Erlu Serdaroglu viku síðan. „Ég bara gat ekki setið heima hjá mér með brotið hjarta,“ sagði Sigrún. „Mér fannst það siðferðileg skylda okkar að gera eitthvað ef við getum. Ég setti vinnuna á hold, tók mér launalaust leyfi og er með vinnuveitendur sem sýna því skilning. Ég skyldi fjölskylduna eftir, tveggja ára dóttur sem saknar mömmu sinnar. Ég er mjög fegin að vera komin aftur.“
Á vellinum tók faðir hennar, Agnar Johnson á móti henni.
„Ég er mjög stoltur af henni og þeir sem koma að máli við mig segja það líka: Þú hlýtur að vera mjög stoltur af dóttur þinni,“ sagði Agnar.
Hani, Abeer og stúlkurnar þeirra þrjár lögðu af stað af flugvellinum í litlu íbúðina sína fljótlega eftir að mæðgurnar lentu. Þau eru að leita sér að stærra húsnæði, nú þegar fjölgað hefur svo mikið í hópnum. Og Hani, sem starfaði við hjúkrun á spítala á Gazasvæðinu áður en hann kom hingað til lands, er farinn að læra íslensku og dreymir um að komast í háskólanám hér á landi.
Vona að stjórnvöld geri sitt
Áfram bíða þó tugir fjölskyldumeðlima fólks sem fast er á Gazasvæðinu eftir svörum hér á Íslandi. Áfram munu sjálfboðaliðarnir reyna sitt besta við að koma þeim úr lífshættulegum aðstæðum.
„Við vonum bara það besta og vonum að íslensk stjórnvöld nái þessari rest út,“ segir Sigrún.
Mér er spurn, hvað er eiginlega þessi þriggja manna hópur frá Utanríkisráðuneytinu að gera þarna úti ? það heyrist ekkert frá þeim! Er þetta sýndarmennska ráðuneytisins, verið að róa okkur hér heima, slá ryki í augu fólks ? Augljóslega vilja ráðamenn okkar ekkert gera og þeirra er svo sannarlega skömmin að halda að sér höndum allan þennan tíma og þykjast vera að vinna í málum sem séu svo "flókin" !!