Á meðal þess sem steytt hefur á er sú krafa BSRB-félaga að launamunur, sem verið hefur til staðar frá upphafi þessa árs á milli fólks sem vinnur jafnvel sömu störfin fyrir sveitarfélögin, verði á einhvern hátt jafnaður út afturvirkt.
SÍS hefur komið því á framfæri að forysta BSRB geti sjálfri sér um kennt, hún hafi ekki viljað gera lengri kjarasamning eins og félög Starfsgreinasambandsins (SGS) gerðu. Þeirra samningur er í gildi út septembermánuð á meðan að BSRB-félögin voru með samninga út mars. Samkvæmt samningi SGS var launahækkun í byrjun janúar sem tók mið af launahækkunum á almennum vinnumarkaði, sem ekki var í samningum BSRB-félaganna.
Launahækkanir hafi aldrei verið lagðar á borðið
Sonja Ýr segir að „mjög mikill ágreiningur“ hafi verið á milli samningsaðila um hvað varð til þess að mislangir samningar voru gerðir við BSRB-félög annars vegar og félög innan SGS hins vegar, með þeim mun sem birst hefur í …
Athugasemdir (1)
Allt af létta
Stóra gallabuxnamálinu hvergi lokið
Holskefla hópsýkinga
Stór hluti af starfinu að grisja
Meira undir en vilji til að slá eign sinni á herbergi
„Dulinn þáttur í borgarlífinu eru dýr sem fara illa“
Það hefur verið lenska atvinnurekenda áratugum saman að fela starfsfólki samtaka atvinnurekenda að svara eðlilegum kröfum launafólks um lagfæringar á kjarasamningum.
Þ.e.a.s. starfsfólki sem hefur enga hagsmuni af því hvernig kjarasamningar eru gerðir á hverjum tíma. M.ö.o. ekki fólkið sem greiðir laun úr eigin fyrirtækjum.
Þá hefur það verið kækur þessara aðila að smala saman öllum samtökum launafólks í einn pakka og þannig hefur verið komið í veg fyrir samningsfrelsi hverrar atvinnu-greinar fyrir sig.
Breytir þá engu þótt atvinnurekendur og launafólk ákveð-inna starfsgreina séu sammála um nauðsyn á meiri launa-hækkun en miðstýrður kjarasamningur gerir ráð fyrir.
Það er þá vísað til markaðslaunakerfis sem er helsta krabbamein efnahgsstjórnunar á Íslandi og valdið er þannig fært yfir launakjörunum fært yfir til ákveðinna atvinnurekenda og eðlilegt atvinnufrelsi tekið frá launafólki.
Það fyrirkomulag hefur bitnað á láglaunafólki sérstaklega, á opinberu starfsfólki og á því fólki sem dregur fram lífið á launum frá Tryggingastofnun. Þetta er fyrirkomulagið sem samtök atvinnurekenda vilja hafa og hafa komist upp með.
Þá hafa opinberir aðilar komist upp með að láta einhver apparöt gera samninga við opinbert starfsfólk. Í þeim fyrirbærum situr fólk sem nákvæmlega enga ábyrgð ber.
Það gera auðvitað kjörnir fulltrúar almennings en þeir reyna gjarnan að halda sig í leynum. Slíkir aðilar eru auðvitað ekki trúverulegir fulltrúar almennings og starfsfólksins sem eru einnig kjósendur eins og aðrir íbúar í sveitarfélögunum.
Það var auðvitað grátbroslegt á dögunum þegar einn starfsmaður SÍS eins samtök sveitarfélaga kallar sig. Þegar sá aðili talaði í fjölmiðla eins og hann hefði eitthvað með málið að gera vegna launabaráttu BSRB.
Það var alltaf morgunljóst að BSRB ynni sigur í baráttu sinni. Ábyrgðin er og verður alltaf hjá kjörnum fulltrúum og kjörnir fulltrúar hafa nú verið dregnir að samningaborðinu.