Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 4 árum.

Lagði í leiðangur eftir sambandsslit

Kría Mekkín Har­alds­dótt­ir lifði bóhemsk­um lífs­stíl á ferða­lagi um heim­inn. Draum­ar um jóga­kenn­ara­nám drógu hana til Kosta Ríka, þar sem hún end­aði næst­um því á göt­unni en fann starf sem söng­kona. Reynsl­an kenndi henni að treysta líf­inu.

Lagði í leiðangur eftir sambandsslit
Kría Mekkín Á ferðalögum sínum lærði hún að treysta lífinu.

Kría Mekkín Haraldsdóttir er tognuð á ökkla eftir örlagaríka djammferð á rafmagnshlaupahjóli. Hún rifjar upp betri tíma, á fjarlægari slóðum, þegar lífið var örlítið ævintýralegra. Hún hafði búið í London en örlögin fleyttu henni til Kosta Ríka þar sem hún fann nýtt líf sem söngkona í strandbæ. 

„Ég bjó í London í einhvern tíma, en eftir sambandsslit ákvað ég að það væri kominn tími til að skipta um umhverfi. Ég var orðin þreytt á því að búa þar og vildi prófa eitthvað nýtt. Ég hafði kynnst stelpu í einhverju grillpartíi á sunnudegi í London. Hún var frá Kosta Ríka og starfaði sem jógakennari. Hún hafði sagt að ég mætti búa hjá henni ef ég vildi og ég ákvað að slá til og fara í jógakennaranám.

Þegar ég mætti þangað var námið ekki það sem ég hélt að það væri. Stelpan sem ég ætlaði að búa hjá var í pínulítilli íbúð í San Hose og átti risastóran hund. Það var alls ekki pláss fyrir þrjá í þessari íbúð og það varð fljótt ljóst að ég gat ekki verið þar. Þannig að ég húkkaði mér far á höfnina og tók bát yfir í strandbæ sem heitir Santa Teresa. Fyrstu nóttina kom ég svo seint að öll hostel voru full. Ég stóð á götunni með ferðatöskuna mína og vissi ekkert hvert ég átti að fara. Ég vissi ekkert hvar ég myndi sofa. Það leit út fyrir að ég myndi bara þurfa að sofa á götunni. Það voru einhverjir ítalskir menn að spila á bar og einn þeirra bauð mér að gista í íbúðinni sinni. Ég hugsaði með mér að það gæti eitthvað slæmt gerst þar, en ef ég myndi sofa á götunni væri klárt mál að eitthvað hættulegt myndi koma fyrir. Ég sló til og gisti hjá honum. Það var allt í lagi með það, nema ég vaknaði um morguninn við það að hann var að nudda á mér fæturna og segja „Buon giorno! Buon giorno!“ Þannig að ég þakkaði fyrir mig og hljóp út og beint inn á næsta hostel. 

Eitt kvöldið fór ég með krökkunum á hostelinu að syngja karókí, en eftir það báðu eigendur staðarins mig um að syngja þar í hverri viku. Út frá því byrjaði ég að syngja á ýmsum veitingastöðum og börum í þessum litla strandbæ. Ég bjó í kofa úti í skógi og til þess að komast í bæinn þurfti ég alltaf að fara yfir á. Þegar rigndi vaknaði ég með froska og köngulær og rottur í vaskinum og í sturtuklefanum mínum. Það var samt allt í lagi því ég var með útisturtu og notaði hana langoftast. Á kvöldin söng ég og drakk kokteila. Á daginn synti ég í sjónum. Dagarnir mínir voru dásamlegir. Ég ferðaðist mikið og fór í safari-ferðir í skóginum og söng svo fyrir fulla túrista. 

Ég var þarna í þrjá mánuði og svo fór ég til New York. Þar var ég í smá stund áður en ég kom aftur heim til Íslands. Tveimur árum eftir að ég kom heim fékk ég loksins jógakennararéttindin, í Bláfjöllum af öllum stöðum.

Lífið er ævintýri. Þú getur ákveðið hvort þú trúir því að hlutirnir muni fara vel eða illa. Ef þú heldur að allt muni fara á versta veg þá muntu alltaf vera hræddur við lífið. Ég held að maður verði bara að treysta aðeins á lífið. Ekki alltaf ofhugsa hlutina,“ segir Kría Mekkín að lokum, um það sem hún lærði af lífi á ferðalagi. 

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.
Tengdar greinar

Fólkið í borginni

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Hann var búinn að öskra á hjálp
1
Viðtal

Hann var bú­inn að öskra á hjálp

Hjalti Snær Árna­son hvarf laug­ar­dag­inn 22. mars. For­eldr­ar hans lásu fyrst um það í frétt­um að hans væri leit­að í sjón­um, fyr­ir það héldu þau að hann væri bara í göngu­túr. En hann hafði lið­ið sál­ar­kval­ir, það vissu þau. Móð­ir Hjalta, Gerð­ur Ósk Hjalta­dótt­ir, lýs­ir því hvernig ein­hverf­ur son­ur henn­ar gekk á veggi allt sitt líf, og hvernig hann veikt­ist svo mik­ið and­lega að þau voru byrj­uð að syrgja hann löngu áð­ur en hann var dá­inn.

Mest lesið í mánuðinum

Forsprakki útifundar játaði fjárdrátt á leikskólanum Klettaborg
3
Fréttir

Forsprakki úti­fund­ar ját­aði fjár­drátt á leik­skól­an­um Kletta­borg

Sig­fús Að­al­steins­son, stofn­andi hóps­ins Ís­land - þvert á flokka, sem stend­ur fyr­ir úti­fund­um um hæl­is­leit­end­ur, ját­aði á sig fjár­drátt frá leik­skól­an­um Kletta­borg þeg­ar hann var for­stöðu­mað­ur þar. Hann vill ekki dæma hvort brot af því tagi séu nógu al­var­leg til að inn­flytj­end­ur sem gerð­ust sek­ir um þau ætti að senda úr landi.
Hann var búinn að öskra á hjálp
4
Viðtal

Hann var bú­inn að öskra á hjálp

Hjalti Snær Árna­son hvarf laug­ar­dag­inn 22. mars. For­eldr­ar hans lásu fyrst um það í frétt­um að hans væri leit­að í sjón­um, fyr­ir það héldu þau að hann væri bara í göngu­túr. En hann hafði lið­ið sál­ar­kval­ir, það vissu þau. Móð­ir Hjalta, Gerð­ur Ósk Hjalta­dótt­ir, lýs­ir því hvernig ein­hverf­ur son­ur henn­ar gekk á veggi allt sitt líf, og hvernig hann veikt­ist svo mik­ið and­lega að þau voru byrj­uð að syrgja hann löngu áð­ur en hann var dá­inn.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Innflytjendur á Íslandi
Samtal við samfélagið#15

Inn­flytj­end­ur á Ís­landi

Ís­land hef­ur tek­ið um­tals­verð­um breyt­ing­um und­an­farna ára­tugi. Eft­ir að hafa löng­um ver­ið eitt eins­leit­asta sam­fé­lag í heimi er nú svo kom­ið að nær fimmti hver lands­mað­ur er af er­lendu bergi brot­inn. Inn­flytj­end­ur hafa auðg­að ís­lenskt sam­fé­lag á marg­vís­leg­an hátt og mik­il­vægt er að búa þannig um hnút­ana að all­ir sem hing­að flytja geti ver­ið virk­ir þátt­tak­end­ur á öll­um svið­um mann­lífs­ins. Til að fræð­ast nán­ar um inn­flytj­enda hér­lend­is er í þess­um þætti rætt við Dr. Löru Wil­helm­ine Hoff­mann, nýdoktor við Menntavís­inda­svið Há­skóla Ís­lands, þar sem hún tek­ur þátt í verk­efn­inu “Sam­an eða sundr­uð? Mennt­un og fé­lags­leg þátt­taka flótta­barna og -ung­menna á Ís­landi.” Hún starfar einnig sem stunda­kenn­ari við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri og Há­skól­ann á Bif­röst. Sjálf er Lara þýsk en rann­sókn­ir henn­ar hverf­ast um fólks­flutn­inga, dreif­býli, tungu­mál og list­ir en hún varði doktors­rit­gerð sína í fé­lags­vís­ind­um við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri ár­ið 2022. Tit­ill doktors­rit­gerð­ar­inn­ar er „Að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi: Hug­læg­ar vís­bend­ing­ar um að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi byggð­ar á tungu­máli, fjöl­miðla­notk­un og skap­andi iðk­un.“ Guð­mund­ur Odds­son pró­fess­or í fé­lags­fræði við HA ræddi við Löru en í spjalli þeirra var kom­ið inn á upp­lif­un inn­flytj­enda af inn­gild­ingu, hlut­verk tungu­máls­ins, stærð mál­sam­fé­laga, sam­an­burð á Ís­landi og Fær­eyj­um og börn flótta­fólks.

Mest lesið undanfarið ár