Níu fyrrverandi starfsmenn Stígamóta hafa sent frá sér yfirlýsingu þar sem þeir segjast trúa frásögn Helgu Baldvinsdóttur Bjargar af einelti og andlegu ofbeldi á Stígamótum, vegna þess að þeir búi yfir sambærilegri reynslu af því að hafa starfað á vettvangi Stígamóta.
Thelma Ásdísardóttir, fyrrverandi starfskona Stígamóta, skrifar undir yfirlýsinguna sem var send á fjölmiðla rétt í þessu og er svo hljóðandi: „Í kjölfarið af pistli Helgu Baldvins Bjargar viljum við lýsa því yfir að við trúum henni enda höfum við allar sambærilega reynslu af því að starfa á vettvangi Stígamóta. Við skorum hér með á framkvæmdahóp Stígamóta til þess að taka á málinu af ábyrgð og fagmennsku.“
Yfirlýsingin er send vegna pistils sem Helga Baldvinsdóttir Bjargar birti þann 21. júní síðastliðinn og viðbragða starfsfólks Stígamóta í kjölfarið.
Send heim eftir ákall um óháðan vinnusálfræðing
Vika er síðan stjórn og starfsfólk Stígamóta sendi frá sér yfirlýsingu þar sem fullu trausti var lýst yfir starfskonu, sem ekki var nafngreind, en var sögð stjórna öllu á vinnustaðnum í pistli eftir Helgu Baldvinsdóttur Bjargar, fyrrverandi starfsmann Stígamóta.
Í pistlinum greindi Helga frá því að þrátt fyrir yfirlýsingar um flatan strúktúr á vinnustaðnum væri óumdeildur leiðtogi í hópnum sem öllu réði. Viðkomandi hefði skammað starfsmann „eins og hund“ á starfsmannafundi fyrir framan alla og grætt Helgu í handleiðslu fyrir allan hópinn. Sagðist hún hafa verið í ofbeldissambandi við vinnustaðinn, þar sem hún hefði verið lögð í einelti og upplifað andlegt ofbeldi.
Hún óskaði því eftir aðkomu óháðs vinnusálfræðings frá stéttarfélaginu, til að taka út eineltismenningu. Póstinum, sem var sendur á alla starfsmenn, var ekki svarað efnislega, en viðtöl Helgu við skjólstæðinga voru afbókuð, ráðstefnuferð til Berlínar var tekin af henni og þegar hún mætti aftur til vinnu daginn eftir var henni gert að fara heim að bíða svara. Svörin bárust hins vegar ekki fyrr en vinnusálfræðingur BHM hringdi á eftir þeim og var tjáð að Stígamót sæu enga ástæðu til að kalla til óháða sérfræðinga og litið væri á bréf Helgu sem uppsögn. Málinu lyktaði svo með því að Helga fékk uppsagnarbréf sent heim í ábyrgðarpósti. Í millitíðinni hafði verið lokað fyrir aðganginn hennar að tölvupóstinum en opnað á nýjan aðgang svo annað starfsfólk hefði aðgang að upplýsingum sem voru í póstinum hennar.
„Skammist ykkar þið sem vinnið á Stígamótum og beitið svo sjálf ofbeldi og gerið lítið úr fólki fyrir að vera með afeiðingar kynferðisofbeldis“
Pistil Helgu er hægt er að lesa í heild sinni hér: Að skila skömminni.
Þar segir hún meðal annars að á Stígamótum sé enginn ráðningarsamningur, enginn starfslýsing og engar verklagsreglur, en skap og geðþótti hafi gjarna ráðið för. Það hafi þótt kostur að hún væri sjálf þolandi ofbeldis þar til það var síðan notað gegn henni. Að grafískar lýsingar á ofbeldinu sem skjólstæðingar Stígamóta voru beittir hafi verið hafðar eftir með öllum starfshópnum og gerendur nafngreindir. Takmarkaðar árangursmælingar hafi verið gerðar á starfinu, en rannsókn á áfallastreitu og sjálfskaðahegðun þeirra sem leita og hafa lengi verið í viðtölum á Stígamótum sýni sláandi niðurstöður, að eftir að hún hætti á Stígamótum hafi aðeins ein úr starfshópnum verið áfram í samskiptum við hana, aðrar hafi lokað á hana. Að hún hafi þurft að takast aftur á við áfallastreitu eftir reynslu sína af Stígamótum.
„Skammist ykkar þið sem vinnið á Stígamótum og beitið svo sjálf ofbeldi og gerið lítið úr fólki fyrir að vera með afeiðingar kynferðisofbeldis. Skammist ykkar fyrir að bregðast við ákalli um hjálp vegna eineltis á vinnustað með því að reka viðkomandi. Skömmin er alfarið ykkar!“ sagði Helga.
Reynsla starfshópsins önnur
Sem fyrr segir sendi stjórn og starfshópur Stígamóta frá sér yfirlýsingu samdægurs, þar sem fram kom að reynsla starfsfólksins af leiðtoga hópsins væri önnur. „Fellur okkur það þungt að starfshópurinn allur hafi verið sakaður um ofbeldi og einkum að ein úr hópnum hafi verið tekin sérstaklega fyrir í þeim efnum. Starfshópurinn fundaði án þeirrar sem ásökuð er um að stjórna ofbeldinu og var niðurstaðan sú að starfsfólk Stígamóta hefur ekki sömu upplifun og ber fullt traust til viðkomandi starfskonu,“ sagði í yfirlýsingunni.
„Okkur þykir mjög leitt að fyrrum samstarfskona okkur hafi upplifað samskipti sín við okkur sem ofbeldi“
„Það er fjarri því að Stígamót séu hafin yfir gagnrýni og það er hárrétt að vinnustaðurinn okkar er ekkert venjulegur. Okkur þykir mjög leitt að fyrrum samstarfskona okkur hafi upplifað samskipti sín við okkur sem ofbeldi og tökum við málinu af fullri alvöru.“
Stígamót voru stofnuð árið 1990, eftir baráttu fyrir bættri þjónustu fyrir þolendur kynferðisofbeldis og byggðu á hugmyndafræði sjálfboðaliðahópa. Í dag starfa þar ellefu manns sem sinna ráðgjöf, fræðslu, pólitísku starfi, fjáröflun og öðru sem til fellur, að því er fram kemur á heimasíðu samtakanna. Þar segir jafnframt að ábyrgð í daglegu starfi deili starfsfólkið jafnt en verkaskipting innan starfshópsins hafi aukist á síðustu árum. Grundvallaratriði í starfseminni sé að fólk sem kemur til Stígamóta geti treyst því að sagan þeirra sé í öruggum höndum, og því ríki fullkominn trúnaður. Númerabirtir sé til dæmis ekki til staðar svo fólk geti hringt án þess að hægt sé að bera kennsl á það.
Trúnaður og traust er forsenda starfs Stígamóta, segir í yfirlýsingu starfsfólksins, en þar sem það getur verið erfitt að hlusta á lýsingar á grófum mannréttindabrotum væri starfshópurinn í sameiginlegri handleiðslu hálfsmánaðarlega undir stjórn sérfræðings sem gætir hlutleysis. Auk þess sem starfsfólki býðst einkahandleiðsla. Á þessum fundum væri rætt um mál en ekki persónur. „Stundum koma fornöfn til tals, en allur fókusinn er á málinu og hvernig best sé hægt að verða að liði. Með þessu móti fullyrðum við að hjálpin sem fólki býðst á Stígamótum sé mun faglegri og betri en ef hvert og eitt okkar þættist óskeikult. Það sem hefur reynst okkur vel til þess að geta hjálpað best í erfiðum málum er að hópurinn haldi á þeim saman. Þessi aðferð er alþekkt og notuð af mörgum faghópum sem vinna með svona alvarleg mál.“
Athugasemdir