Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 8 árum.

Fær enga aðstoð með veiku barni

Selma Klara Gunn­ars­dótt­ir berst fyr­ir því að fá son sinn met­inn sem lang­veikt barn svo hún fái að­stoð við umönn­un hans. Son­ur henn­ar, Brim­ir Hrafn, krefst mik­ill­ar umönn­un­ar en hann er með of­næmi fyr­ir allri fæðu og nær­ist ein­ung­is í gegn­um hnapp á mag­an­um.

Fær enga aðstoð með veiku barni
Má ekki borða Brimir Hrafn verður að vera með þennan bakpoka á bakinu nánast allan daginn en í honum er næringin hans. Hann fær fimm til sex næringargjafir á dag og tekur hver gjöf tvo tíma. Mynd: Daníel Starrason

„Ég er búin að vera að berjast fyrir því að fá hann metinn sem langveikt barn,“ segir Selma Klara Gunnarsdóttir, móðir Brimis Hrafns, sex ára drengs sem er með ofnæmi fyrir allri fæðu og þarf að nærast í gegnum sérstakan hnapp á maganum. Brimir krefst mikillar umönnunar en Selma fær enga aðstoð því veikindi sonar hennar falla ekki undir umönnunarflokk. Hún segir skrítið að hvert og eitt barn sé ekki metið sérstaklega þegar jafn stórar ákvarðanir eru teknar um umönnun þeirra, en ekkert annað barn á Íslandi glímir við sams konar veikindi og Brimir. 

Verið veikur frá fæðingu

Brimir Hrafn fæddist í mars 2011 og var kominn með sína fyrstu sýkingu strax við fæðingu; var með sýkingu við neglur og fékk fljótlega lungnabólgu. „Hann var óvær frá fyrsta degi, léttist mjög mikið fyrstu dagana, virtist ekki nærast nógu vel og kastaði mikið upp. Mér var sagt að börn fengju kveisur …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
4
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
6
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár