Birna Brjánsdóttir var jarðsungin í Hallgrímskirkju í dag, umkring fjölskyldu, vinum og ættingjum. Bestu vinir og vinkonur Birnu gegndu hlutverki kistubera.
Athöfnin var falleg en á sama tíma átakanleg. Jarðarförin var opin og var fullt út úr dyrum í kirkjunni, en hvarf Birnu og síðar sakamálið vegna andláts hennar hefur haft djúpstæð áhrif á íslenskt samfélag.
Nú fer fram erfidrykkja í flugskýli Landhelgisgæslunnar, sem er beint á móti Háskóla Reykjavíkur, en þangað hafa foreldrar Birnu, Sigurlaug Hreinsdóttir og Brjánn Guðjónsson, sagt að allir séu velkomnir. Samkvæmt upplýsingum frá þeim sem sjá um skipulagningu erfidrykkjunnar er gestum ráðlagt að leggja bílnum við Nauthólsvík. Þaðan mun Landhelgisgæslan ferja gesti að flugskýlinu.
Áður höfðu foreldrar Birnu afþakkað blóm, kransa og allan fjárstuðning og bent þeim sem vildu minnast hennar að safna fyrir tækjabúnaði lögreglu og björgunarsveitir.
Í viðtali við DV sagðist Sigurlaug vonast til þess að dóttur sinnar yrði minnst sem ljósið sem hún var, sem yndislegrar, ungrar konu sem var heilsteypt og gefandi, hugmyndarík og lifði skemmtilegu lífi. Undir það tóku faðir hennar og vinir.
Fyrir jarðarförina óskaði Sigurlaug eftir því að ekki yrðu teknar nærmyndir í jarðarförinni af fjölskyldunni syrgja Birnu, en sagðist vera sátt við að fjallað yrði um jarðarförina í fjölmiðlum og myndir birtar þaðan, þar sem allir landsmenn hefðu með einum eða öðrum hætti tekið þátt í leitinni að Birnu og öðlast hlutdeild í sorginni. Myndin sem hér er birt var tekin af Sigtryggi Ara Jóhannssyni, sem myndaði athöfnina í samráði við foreldra Birnu.
Margir hafa minnst Birnu undanfarna daga. Um síðustu helgi gengu þúsundir til minningar um Birnu, frá Hlemmi og niður á Arnarhól, með viðkomu við Laugaveg 31 þar sem Birna sást síðast. Þar voru kertaljós tendruð og blóm lögð niður.
Þá skrifaði Illugi Jökulsson pistil þar sem hann lýsti því hvernig tóm hefði myndast í hjörtum okkar allra, sem hefðum fylgst með leitinni og fengið að kynnast Birnu í gegnum fallegar lýsingar fjölskyldu og vina.
Fyrr í dag birti Hallgrímur Helgason ljóð sem hann orti í minningu hennar, sem er endurbirt hér.
HÚN EIN
Hún er ein af okkur — við erum hún ein
Á leið út í lífið
á leið út á lífið
á leið út í það sem logar um nótt
Hún er ein af okkur — við erum hún ein
Að dansa við engan
að dansa við alla
að dansa við allt sem henni var gefið
Hún er ein af okkur — við erum hún ein
Á leið út af staðnum
á leið um bæinn
á leiðinni upp á Laugaveg
Þar sem hún gengur fram á blóm á stétt
heilt haf af blómum
í sellófani
Og örlítið lengra — logandi kerti
stéttin eitt haf
af logandi kertum
Hún er ein af okkur — við erum hún ein
Þar sem hún stendur
þar sem hún starir
þar sem hún sér sín næstu skref
í ljósum logum á janúarmorgni
Hún er ein af okkur — við erum hún ein
Athugasemdir