Þingmenn Miðflokksins og lögmaður þeirra hafa klórað sér í kollinum yfir því að „óþekkt kona“ skyldi ganga fram hjá Klaustri, líta inn og eiga orðaskipti við Báru Halldórsdóttur þann 20. nóvember síðastliðinn.
Í nýlegri ákvörðun Persónuverndar, þar sem kröfu Miðflokksmanna um frekari gagnaöflun vegna Klaustursmálsins var hafnað, er atburðum sem sjást í myndefni úr öryggismyndavélum lýst með ítarlegum hætti:
Hver er þessi óþekkta kona og hvað var hún með?
„Þetta var ég, það passar,“ segir Ragnheiður Erla Björnsdóttir, tónlistarkona og vinkona Báru sem var stödd á æfingu Rauða skáldahússins þetta kvöld – æfingunni sem Bára ákvað að skrópa á þegar hún varð vitni að frægum orðaskiptum þingmannanna og ílengdist á Klaustri.
Stundin hafði samband við Ragnheiði sem er stödd á Sri Lanka þar sem hún vinnur sem sjálfboðaliði með börnum.
Ragnheiður segist hafa gengið fram hjá Klaustri snemma kvölds þann 20. nóvember, séð Sigmund Davíð og hans fólk inn um gluggann og Báru sitjandi skammt frá. „Mér fannst þetta dálítið fyndið og þegar ég kom í Iðnó sagði ég vinum mínum að ég hefði séð Báru og Sigmund Davíð í sama herbergi.“
Eftir æfinguna gekk hún aftur fram hjá Klaustri og sá að þar sat Bára enn á fleti fyrir. „Þingmennirnir voru þarna líka ennþá og það var augljóst af líkamstjáningu þeirra að þau höfðu fengið sér talsvert að drekka. Ég leit aðeins inn, heilsaði upp á Báru og knúsaði hana. Hún sagðist vera upptekin svo ég fór út.“
Aðspurð hvernig stemningin hafi verið inni á barnum segir Ragnheiður að þingmennirnir hafi látið mikið fyrir sér fara. „Þeir hlógu hátt og það voru mikil læti í þeim og fylleríshljóð.“
„Þeir hlógu hátt og það
voru mikil læti í þeim“
En hver er þessi grunsamlegi smáhlutur sem þingmennirnir og lögmaður þeirra minnast á í bréfi sínu til Persónuverndar?
„Ég var með lítinn hlut meðferðis, litla skopparakringlu,“ segir Ragnheiður. „Ég er oft með hana og ég man að ég var með hana þarna. Þetta er sem sagt hlutur sem ég fékk í gjöf frá fólkinu mínu úti í Austurríki. Ég er mikið í Austurríki og vinn þar. Þau gáfu mér þetta og sögðu að lífið snérist hring eftir hring en ég ætti alltaf samastað hjá þeim.“
Þingmennirnir standa í þeirri trú að „óþekkta konan“ hafi einnig verið með „ljósan mun“ meðferðis, „mögulega möppu, tölvu eða spjaldtölvu“.
Ragnheiður á ekki spjaldtölvu og segist ekki muna eftir því að hafa verið með tölvuna sína meðferðis. „Hinn hluturinn gæti hins vegar verið ljóðabókin mín, það er líklegast,“ segir hún.
Athugasemdir