Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 6 árum.

Bretar minnast endaloka fyrri heimsstyrjaldar

Hálf millj­ón manns og kónga­fólk koma sam­an í London. En um hvað sner­ist stríð­ið?

Bretar minnast endaloka fyrri heimsstyrjaldar
Skotar marsera Skoskir hermenn marsera um götur London í tilefni Vopnahlésdagsins. Mynd: Valur Gunnarsson

Stríðsloka er minnst með tveggja mínútna þögn. Þannig hefur það verið í 100 ár, frá því að stríðinu til að binda endi á öll stríð lauk. Þegar ég var nemi í breskum barnaskóla um miðjan 9. áratuginn var enn staðið upp þann ellefta ellefta klukkan ellefu og þagað í tvær mínútur og varla hefur það breyst síðan. „Armistice Day“, kalla þeir það, vopnahlésdaginn. Í þá daga voru þeir enn uppi sem tekið höfðu þátt, öldungar sem var rúllað áfram í hjólastólum í árlegri göngu, álíka gamlir og öldin sjálf. Nú eru þeir allir horfnir.

En fyrri heimsstyrjöldin lifir enn, þó hún falli gjarnan í skuggann á litla bróður sem fljótt óx upp úr henni og nefnd var sú seinni. Heimsstyrjöldinni fyrri lauk þann 11. nóvember og lauk þó ekki. Í fyrsta sinn í fjögur ár og tæpa fjóra mánuði var allt hljótt á vesturvígstöðvunum. Í Austur-Evrópu hélt hún áfram að …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Einn á skútunni í 312 daga: „Ég er minn eigin herra“
5
Viðtal

Einn á skút­unni í 312 daga: „Ég er minn eig­in herra“

„Ég er nú meira fífl­ið, hvað er ég eig­in­lega að gera hér?“ hugs­aði sir Robin Knox Johnst­on með sér þeg­ar hann var að sigla und­an strönd­um Ástr­al­íu og heyrði tón­list­ina óma frá landi. Sú hugs­un varði ekki lengi og hann hefði aldrei vilj­að sleppa þeirri reynslu að sigla einn um­hverf­is jörð­ina. Nú hvet­ur hann aðra til að láta drauma sína ræt­ast, áð­ur en það verð­ur of seint.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Mest lesið í mánuðinum

Hann var búinn að öskra á hjálp
2
Viðtal

Hann var bú­inn að öskra á hjálp

Hjalti Snær Árna­son hvarf laug­ar­dag­inn 22. mars. For­eldr­ar hans lásu fyrst um það í frétt­um að hans væri leit­að í sjón­um, fyr­ir það héldu þau að hann væri bara í göngu­túr. En hann hafði lið­ið sál­ar­kval­ir, það vissu þau. Móð­ir Hjalta, Gerð­ur Ósk Hjalta­dótt­ir, lýs­ir því hvernig ein­hverf­ur son­ur henn­ar gekk á veggi allt sitt líf, og hvernig hann veikt­ist svo mik­ið and­lega að þau voru byrj­uð að syrgja hann löngu áð­ur en hann var dá­inn.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár